«Ταμπέλες»; Ποιος τις χρειάζεται;

Έξω από τα κουτιά δεν υπάρχει «μοναξιά» παρά μόνο απόλαυση! Χρειάζεται να μάθουμε, να αφηνόμαστε και να απολαμβάνουμε, παρά να ελέγχουμε και να καθοδηγούμε. Πώς να αφαιρέσεις τις ταμπέλες από την Συμβουλευτική Ψυχολόγο, Χριστίνα Σορόκου.

Η κοινωνία μας μαθαίνει πέρα από το να περιμένουμε τον «ιππότη με το άσπρο άλογο», ότι χρειάζεται να συνδεόμαστε με «ταμπέλες». Οι «ταμπέλες» αυτές προσδιορίζουν κάποιο νόημα για μας. Ο κάθε άνθρωπος προσδιορίζει το δικό του νόημα με βάση τα πιστεύω του, τις πεποιθήσεις και θέλω του. Πολλοί καυγάδες έχουν χαθεί λόγο «ταμπέλας» και του νοήματος της! Κοινή λογική τελικά, ίσως και απλά να μην υπάρχει. Υπάρχει όμως και είναι αναμφισβήτητο, η λογική του κάθε ανθρώπου όπως και τα όρια του. Για μερικούς οι «ταμπέλες» είναι ασφάλεια, ξεκάθαρες κουβέντες, ξεκάθαρος προορισμός. Για άλλους οι «ταμπέλες» είναι σαν το ηλεκτροσόκ.

Βασιζόμαστε στις «ταμπέλες» αλλά ξεχνούμε ότι ίσως μας προδώσουν, ίσως και να προδώσουμε εμείς αυτές τις «ταμπέλες» … ξεχνούμε την ουσία της ζωής η οποία μας καλεί να ζούμε ελεύθερα στο τώρα (όχι το αύριο) με συνειδητές επιλογές πάντοτε με τις συνέπειες τους . Η ταμπέλα «ζωή» δεν μας ορίζει το αύριο. Ορίζει την ύπαρξη μας μόνο στο σήμερα γιατί μόνο αυτό είναι σίγουρο. Μπορούμε να ελπίζουμε και να προγραμματιζόμαστε για το αύριο, δίχως όμως καμιά εγγύηση ότι θα υπάρξει.

Η «ταμπέλα» από μόνη της είναι ένας σύνδεσμος και γενικότερα οι ταμπέλες έρχονται με τους δικούς τους συνδέσμους όπως αναμενόμενους όρους και κανόνες. Μας δίνουν αίσθηση ασφάλειας μιας και ο δρόμος είναι προσχεδιασμένος.
Αναμφίβολα, οι «ταμπέλες» πολλές φορές είναι βοηθητικά εργαλεία όπως στην επικοινωνία. Το να ζούμε όμως σε ένα πανέμορφο κουτί εν’ ονόματι «σχέση/γάμος κτλ» δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι «κουτί», μιας και προσδιορίζει εμάς τους ιδίους, αλλά και το είδος της σχέσης που έχουμε. Εξόν και για τα άτομα τα οποία είναι πολύ συνειδητοποιημένα για την ζωή και την ουσία της, οι «ταμπέλες γίνονται παγίδες» … μπορούν και να κατακρεουργήσουν την ελευθερία και ευτυχία.

Επιπλέον, πολλές φορές γίνεται τόση κατάχρηση με αποτέλεσμα να εγκλωβίζουν το είναι μας όπως και τους άλλους γύρω μας. Αν η οποιαδήποτε «ταμπέλα» μειώνει την ελευθερία μας, αυτό σημαίνει ότι η δύναμη μας και κατ’ επέκταση η δύναμη της επιλογής μας παραδίδεται στην «ταμπέλα». Αποτέλεσμα; Να σταματούμε να ζούμε συνειδητά και να ζούμε στον αυτόματο πιλότο της «ταμπέλας». Καλός ο αυτόματος πιλότος … για αεροπλάνα (όμως)!

Ας κοιτάξουμε όμως, την άλλη πλευρά του θέματος. Ίσως έτσι καταφέρουμε να δούμε ότι κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι «αρνούνται» τις «ταμπέλες», είναι συνειδητοποιημένοι και πώς οι «ταμπέλες» ΔΕΝ επηρεάζουν την ζωή τους.
Κλειδί φυσικά είναι το πόσο συνειδητοποιημένοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και πόσο έχουν διατηρήσει και μπορούν να διατηρήσουν τη δύναμη της επιλογής τους καθώς και τα όρια τους. Ξέρουν ότι σε οποιαδήποτε στιγμή που μια «ταμπέλα» χρησιμοποιείται, αυτή η «ταμπέλα» δεν έχει γι’ αυτούς τόση δύναμη και επιρροή. Γι΄ αυτό και δεν δίνουν δύναμη, βάθος και χρόνο στις «ταμπέλες». Αυτοί οι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι, μπορούν και παίρνουν πλήρη ευθύνη των πράξεων και επιλογών τους όπως αναμένουν και το έτερο τους να κάνει. Δηλαδή, απαξιώνοντας τις «ταμπέλες», διατηρούν την ελευθερία τους και συγκεντρώνονται στην συσχέτιση τους με τα άλλα άτομα. Έχουν, έτσι, πολύ περισσότερη ευελιξία στο πώς συνδέονται και στο πως συσχετίζονται με τους άλλους. Με κάθε άνθρωπο δημιουργούν διαφορετική σύνδεση και αυτό από μόνο του μπορεί να «σπάσει» μοτίβα συσχετισμού και ζωής.

Το να διατηρείται η ελευθερία επιλογών έξω από το «κουτί» της «ταμπέλας» δίνει την δυνατότητα συνειδητοποιημένων επιλογών οι οποίες έχουν πολύ περισσότερη σημασία για τα έτερα που θέλουν τον/την άνθρωπό τους να είναι δίπλα τους γιατί απλά θέλει (όχι γιατί έτσι πρέπει με βάση τον ορισμό της ταμπέλας). Ταυτόχρονα αυτό δίνει από μόνο του και την δυνατότητα συναισθηματικής ασφάλειας αλλά και συναισθηματικού συσχετισμού. Τελικά μήπως αυτό και αν είναι ο πολυπόθητος σεβασμός που θέλουμε … (;).

Για όλους εμάς, που δεν μάθαμε να ζούμε χωρίς «ταμπέλες», το να ξεκινήσουμε να ζούμε χωρίς αυτές … είναι ένα περίεργο συναίσθημα! Οι εκπλήξεις χρειάζονται μάτι θετικό και μια μετάφραση διασκεδαστική … Επίσης, έξω από τα κουτιά δεν υπάρχει «μοναξιά» παρά μόνο απόλαυση! Χρειάζεται να μάθουμε, να αφηνόμαστε και να απολαμβάνουμε, παρά να ελέγχουμε και να καθοδηγούμε.

Συνειδητοποιώντας ότι τα πάντα είναι πιθανά … απλά ακολουθούμε τη ροή και την κάθε μέρα σαν καινούργια! Το μυστήριο και η ευτυχία επανέρχονται ενώ η χαλαρότητα και η σύνδεση με τον εαυτό μας και τους άλλους επαυξάνεται. Είναι πιο ακατάστατη η ζωή μας, αλλά τι να κάνουμε τη ζωή με τον ιππότη άμα χρειάζεται να την ελέγχουμε και ξέρουμε εκ των πρότερων το αύριο της; Πολύ κουραστική μου ακούγεται … Ας καθίσουμε αναπαυτικά και χαλαρά, ας ακούμε προσεχτικά και ας απολαύουμε την διαδρομή σε αυτόν το καινούργιο τρόπο ζωής.
Στο κάτω- κάτω της γραφής η ελευθερία είναι συστατικό κάθε υγιούς σχέσης, γνωριμίας, φιλίας κτλ. Όταν θυσιάζεται η ελευθερία μας, οι επιλογές μας περιορίζονται. Σαν αποτέλεσμα, η ευτυχία μας φαίνεται σαν ένα μακρινό παιχνίδι φαντασίας.
Όπως είπε και η Helen Keller «Η ασφάλεια είναι κατά το πλείστο μια δεισιδαιμονία». Δεν υπάρχει στη φύση αλλά και ούτε τα παιδιά του ανθρώπου την γεύονται ολοκληρωτικά…

Η ζωή είναι μια ζωηρή και ζωντανή περιπέτεια ή και τίποτα. Το να είμαστε στραμμένοι προς την αλλαγή και να είμαστε ελεύθερα πνεύματα στο παρών της μοίρας μας είναι πραγματική εσωτερική ψυχική δύναμη.

Τι είναι καλύτερο; «Ταμπέλες» ή μη; Ποια «ταμπέλα»; Σίγουρα αυτό εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο και την ιδιοσυγκρασία του. Αλλά, γιατί να μην δοκιμάσουμε να πιούμε το κρασί από την μπουκάλα; Στην υγειά μας!

INFO: Χριστίνα Φ. Σορόκου, Εγγεγραμμένη Συμβ. Ψυχολογός & Ανθρωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια , Φωτίου 3, Ρίβερ Κωρτ. 3ος όροφ, Αρ. 16, 1095/Λευκωσία, Τηλ: 22458750, Κιν: 99532393, Φαξ. 22672718, http://www.facebook.com/CenterOfPsychotherapyAndPsychometrics Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Ψυχομετρικής

Source: http://www.ilovestyle.com