Πόσο εύκολο είναι άραγε να ορθοποδήσει γενικώς (οικονομικά, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα) και ειδικώς (αγωνιστικά στην τρέχουσα περίοδο) η Ομόνοια;
Είναι πασιφανές ότι η κατάσταση στην Ομόνοια δεν είναι και η καλύτερη. Διοικητικά το συμβούλιο δουλεύει υπό πίεση και έντονη αμφισβήτηση σε μια πολύ δύσκολη και κρίσιμη περίοδο, οικονομικά και αγωνιστικά και ενώ το σωματείο οδεύει προς εκλογές. Άμεσα χρειάζονται 700 χιλιάδες ευρώ, αλλιώς υπάρχει η απειλή των -6 βαθμών, αλλά ο κόσμος μέσα σ’ αυτή την κατάσταση έχει μπερδευτεί και τείνει να αποξενωθεί. Δεν πιστεύει και δεν εμπιστεύεται σχεδόν κανένα, αλλά ενδεχομένως το σωματείο και κατ’ επέκταση η ομάδα να σωθεί, επειδή ο απλός Ομονοιάτης δεν θα χάσει ποτέ την πίστη του για την ομάδα του. Ενώπιον του κόσμου υπάρχει άλλη μια μεγάλη πρόκληση, ο «Τηλεμαραθώνιος» της ερχόμενης Κυριακής. Δεν είναι καθόλου εύκολο να εξευρεθεί ένα τέτοιο μεγάλο ποσό σε τέτοιες περιόδους και όταν υπάρχει παράλληλα διοικητική και αγωνιστική αστάθεια, αλλά στους κόλπους του σωματείου υπάρχει αισιοδοξία ότι ο κόσμος θα βάλει στην άκρη τα όσα τον απογοητεύουν και θα στηρίξει ξανά την προσπάθεια.
Τα κριτήρια του … κόσμου
Βεβαίως, ακόμη και να περάσει τα Κριτήρια Σεπτεμβρίου η Ομόνοια, ο δρόμος παραμένει δύσβατος. Άλλωστε, πέρασαν και τα Κριτήρια Μαρτίου και Ιουνίου, αλλά η κατάσταση δεν έφτιαξε, μάλλον χειροτέρεψε. Πώς βγαίνει λοιπόν η χρονιά;. Υπάρχει το υλικό η ομάδα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα; Ερωτήματα δύσκολα που θα βρει μπροστά του το νέο Δ.Σ. και θα πρέπει να διαχειριστεί, μαζί βεβαίως με τα καυτά οικονομικά που δεν σταματάνε ποτέ, αφού υπάρχει το «βουνό» των 14 εκ. ευρώ.
Η προιστορία στην Κύπρο όμως λέει κάτι σημαντικό. Αν έχεις ομάδα και κάνεις νίκες –κυρίως αν είσαι μεγάλη ομάδα- τότε όλα αλλάζουν. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι μαζί σου και σε γιγαντώνει και φτιάχνει τα αποδυτήρια και τον κόσμο (θυμηθείται την περυσινή Ομόνοια μετά τον Α’ γύρο). Πόσο εύκολο, όμως, είναι για τη φετινή Ομόνοια να κάνει κάτι ανάλογο με το περυσινό. Τρία από τα βασικά γρανάζια της ομάδας δεν υπάρχουν πλέον. Δεν είναι θέμα αν ο Χριστοφή είναι καλύτερος του Πλατινί, ο Άλβες καλύτερος του Γκιγκίεβιτς και ο Σπούνγκιν του Χοσέ. Το θέμα είναι ότι χάλασε εκείνη η χημεία της ομάδας που με κόπο έφτιαξε ο Σαβέβσκι και έριχνε τεσσάρες. Ο Σκοπιανός, προς πίστη του, έσκυψε το κεφάλι κάτω το Καλοκαίρι και δούλεψε ξανά από την αρχή με τους νέους παίχτες, αλλά για την ώρα δεν πιάνει, διότι προφανώς, έχει να κάνει με διαφορετικά υλικά-παίχτες.
Ίσως να χρειάζεται εναλλακτικό αγωνιστικό πλάνο, ίσως να έλειψε ο Εφραίμ, ίσως και ίσως… Στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια ατέρμονη συζήτηση γύρω από συστήματα και τους παίχτες, αλλά το πιο βασικό είναι το αποτέλεσμα, που θα φέρει τον κόσμο δίπλα από την ομάδα και θα καθαρίσει το μυαλό, για τις όποιες αποφάσεις και τα όποια πλάνα. Αυτό είναι που χρειάζεται τώρα η Ομόνοια και όχι αν ήρθαν οι παίχτες που έπρεπε να έρθουν και ποιος τους διάλεξε (άλλωστε στη ζωή ότι πληρώνεις παίρνεις). Γιατί χρειάζονται και άλλα πολλά, που έχουν να κάνουν γενικότερα με τη δομή και τη λειτουργία του σωματείου και της ομάδας…
Είναι πασιφανές ότι η κατάσταση στην Ομόνοια δεν είναι και η καλύτερη. Διοικητικά το συμβούλιο δουλεύει υπό πίεση και έντονη αμφισβήτηση σε μια πολύ δύσκολη και κρίσιμη περίοδο, οικονομικά και αγωνιστικά και ενώ το σωματείο οδεύει προς εκλογές. Άμεσα χρειάζονται 700 χιλιάδες ευρώ, αλλιώς υπάρχει η απειλή των -6 βαθμών, αλλά ο κόσμος μέσα σ’ αυτή την κατάσταση έχει μπερδευτεί και τείνει να αποξενωθεί. Δεν πιστεύει και δεν εμπιστεύεται σχεδόν κανένα, αλλά ενδεχομένως το σωματείο και κατ’ επέκταση η ομάδα να σωθεί, επειδή ο απλός Ομονοιάτης δεν θα χάσει ποτέ την πίστη του για την ομάδα του. Ενώπιον του κόσμου υπάρχει άλλη μια μεγάλη πρόκληση, ο «Τηλεμαραθώνιος» της ερχόμενης Κυριακής. Δεν είναι καθόλου εύκολο να εξευρεθεί ένα τέτοιο μεγάλο ποσό σε τέτοιες περιόδους και όταν υπάρχει παράλληλα διοικητική και αγωνιστική αστάθεια, αλλά στους κόλπους του σωματείου υπάρχει αισιοδοξία ότι ο κόσμος θα βάλει στην άκρη τα όσα τον απογοητεύουν και θα στηρίξει ξανά την προσπάθεια.
Τα κριτήρια του … κόσμου
Βεβαίως, ακόμη και να περάσει τα Κριτήρια Σεπτεμβρίου η Ομόνοια, ο δρόμος παραμένει δύσβατος. Άλλωστε, πέρασαν και τα Κριτήρια Μαρτίου και Ιουνίου, αλλά η κατάσταση δεν έφτιαξε, μάλλον χειροτέρεψε. Πώς βγαίνει λοιπόν η χρονιά;. Υπάρχει το υλικό η ομάδα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα; Ερωτήματα δύσκολα που θα βρει μπροστά του το νέο Δ.Σ. και θα πρέπει να διαχειριστεί, μαζί βεβαίως με τα καυτά οικονομικά που δεν σταματάνε ποτέ, αφού υπάρχει το «βουνό» των 14 εκ. ευρώ.
Η προιστορία στην Κύπρο όμως λέει κάτι σημαντικό. Αν έχεις ομάδα και κάνεις νίκες –κυρίως αν είσαι μεγάλη ομάδα- τότε όλα αλλάζουν. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι μαζί σου και σε γιγαντώνει και φτιάχνει τα αποδυτήρια και τον κόσμο (θυμηθείται την περυσινή Ομόνοια μετά τον Α’ γύρο). Πόσο εύκολο, όμως, είναι για τη φετινή Ομόνοια να κάνει κάτι ανάλογο με το περυσινό. Τρία από τα βασικά γρανάζια της ομάδας δεν υπάρχουν πλέον. Δεν είναι θέμα αν ο Χριστοφή είναι καλύτερος του Πλατινί, ο Άλβες καλύτερος του Γκιγκίεβιτς και ο Σπούνγκιν του Χοσέ. Το θέμα είναι ότι χάλασε εκείνη η χημεία της ομάδας που με κόπο έφτιαξε ο Σαβέβσκι και έριχνε τεσσάρες. Ο Σκοπιανός, προς πίστη του, έσκυψε το κεφάλι κάτω το Καλοκαίρι και δούλεψε ξανά από την αρχή με τους νέους παίχτες, αλλά για την ώρα δεν πιάνει, διότι προφανώς, έχει να κάνει με διαφορετικά υλικά-παίχτες.
Ίσως να χρειάζεται εναλλακτικό αγωνιστικό πλάνο, ίσως να έλειψε ο Εφραίμ, ίσως και ίσως… Στο ποδόσφαιρο υπάρχει μια ατέρμονη συζήτηση γύρω από συστήματα και τους παίχτες, αλλά το πιο βασικό είναι το αποτέλεσμα, που θα φέρει τον κόσμο δίπλα από την ομάδα και θα καθαρίσει το μυαλό, για τις όποιες αποφάσεις και τα όποια πλάνα. Αυτό είναι που χρειάζεται τώρα η Ομόνοια και όχι αν ήρθαν οι παίχτες που έπρεπε να έρθουν και ποιος τους διάλεξε (άλλωστε στη ζωή ότι πληρώνεις παίρνεις). Γιατί χρειάζονται και άλλα πολλά, που έχουν να κάνουν γενικότερα με τη δομή και τη λειτουργία του σωματείου και της ομάδας…
Source : http://www.sigmalive.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου