Πιστεύοντας στην αρχή της συνθετικότητας, η Φυσιορρύθμιση παντρεύει την Κλασική Ιατρική με την Κλασική Ομοιοπαθητική, την Ομοτοξικολογία, τη Σπαγειρική Θεραπευτική, τη Φυτοθεραπεία, τη Μοριακή Βιολογία, την Κβαντική Φυσική και αντλεί γνώσεις και «υλικό» από την έρευνα και τις εξελίξεις σε όλους αυτούς τους τομείς.
Η Φυσιορρύθμιση αντλεί τα καλύτερα συστατικά από κάθε θεραπευτική μέθοδο, με τα οποία δημιουργεί ένα σύνθετο μοντέλο θεραπευτικής προσέγγισης, παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο νέες δυνατότητες σε γιατρούς και επαγγελματίες Υγείας, ώστε να αντιμετωπίζουν με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και χωρίς πιθανές επιπλοκές τις ασθένειες.
Αξιολογεί την ανθρώπινη υγεία σε συνάρτηση με μια βασική αντίληψη: πως η κατάσταση της υγείας ενός ανθρώπου εξαρτάται από τέσσερις παράγοντες:
Τη γενετική προδιάθεση του οργανισμού του, βάσει του γονιδιακού του υλικού.
Τον τρόπο ζωής του (εργασία, διατροφή, κίνηση, προσλήψεις τοξικών υλικών κ.λπ.).
Την ψυχο – νοητική του πραγματικότητα (που ο ίδιος έχει κατασκευάσει) και τους συναισθηματικούς μηχανισμούς αντίδρασης που έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί στα εξωτερικά και εσωτερικά ερεθίσματα.
Την ηλικία του.
Διάγνωση – θεραπεία
Την πλήρη ολιστική διάγνωση -από τι ακριβώς πάσχει ασθενής- την ακολουθούν συγκεκριμένα βήματα που έχουν στόχο όχι μόνο να αντιμετωπίσουν τα συμπτώματα, αλλά και να «προσανατολίσουν» τον οργανισμό, ώστε να μην ξαναεμφανίσει την ασθένεια.
Πρώτα απ’ όλα χρειάζεται να αποτοξινωθεί ο οργανισμός από: τροφικές τοξίνες, βαρέα μέταλλα, ραδιενέργεια, ατμοσφαιρικές, ηλεκτρομαγνητικές, γαιοπαθητικές τοξίνες και ομοτοξίνες που παράγει ο ίδιος ο οργανισμός.
Να υπάρχει εξισορρόπηση του Ψυχο- Νευρο- Ενδοκρινο- Ανοσολογικού του P.N.E.I.. H απορρύθμιση της φυσιολογίας του ασθενή, που αποτελεί τη βάση κάθε ασθένειας, οφείλεται:
- στις τοξίνες,
- στη μείωση της ικανότητας του οργανισμού να τις διαχειρίζεται και να τις αποβάλλει,
- στην μη κατάλληλη διατροφή και τρόπο ζωής,
- σε μη λειτουργικούς μηχανισμούς σκέψης και στον τρόπο που βιώνονται τα συναισθήματα.
Να αλλάξουν οι παθογόνοι παράγοντες που γεννούν την ασθένεια.
Να δοθούν, αν χρειάζεται, συμπληρώματα διατροφής για να καλυφτούν ανάγκες του οργανισμού σε απαραίτητα στοιχεία.
Επομένως η προσέγγισή μας στην αγωγή των ασθενών πρέπει να βασιστεί σε μία σφαιρική στρατηγική, στην οποία το νευρικό, το ενδοκρινικό και το ανοσοποιητικό σύστημα επικοινωνούν και συνεργάζονται μεταξύ τους και οποιαδήποτε θεραπευτική επίδραση σε ένα από αυτά προκαλεί αντίδραση και σε όλα τα άλλα.
Σήμερα, έχουμε πρόσβαση σε θεραπευτικά σκευάσματα, τα οποία μπορούν να επιδράσουν σε κάθε στόχο εξατομικευμένα (πρωτογενή ή δευτερογενή αίτια της παθολογίας).
Αυτή «η καινοτόμος θεραπευτική μεθοδολογία» κατά Pissiger, που ονομάζεται «λεπτή ρύθμιση» (fine regulation), δεν απορρίπτει αλλά ενισχύει «τη σχετική με τη matrix διαδικασία αποτοξίνωσης», που διεκπεραιώνεται από τις ρυθμιστικές θεραπευτικές ουσίες των βιολογικών σκευασμάτων, που είναι υπεύθυνες για τη δράση της αποτοξίνωσης και ρύθμισης των διαφόρων οργανικών συστημάτων.
Το θεραπευτικό τρίγωνο
Ο θεραπευτικός σχεδιασμός περιλαμβάνει τρεις φάσεις:
Αποτοξίνωση – απέκκριση: «Η καλή αποτοξίνωση είναι ήδη ο μισός δρόμος προς μία καλή θεραπεία». Η θεραπεία παροχέτευσης (αποτοξίνωσης) σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποτελέσει μία πλήρη και εντατική βιολογική θεραπεία. Μία αποτοξινωμένη και αποκατεστημένη μεσοκυττάρια ουσία (matrix) θα επιτρέψει στο κύτταρο να λάβει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, ένα αποτοξινωμένο και αποτοξινωμένο από άχρηστες ουσίες κύτταρο θα είναι ικανό να επιτελέσει την μεταβολική του δράση. Τα απεκκριτικά όργανα, καθώς ενεργοποιούνται από εξειδικευμένα αποτοξινωτικά σκευάσματα, θα ενισχύσουν την λειτουργική εκκριτική τους δράση και θα αποβάλλουν τις τοξίνες του οργανισμού. Η συνδυαστική χρήση της κυτταρικής, μεσοκυτταρίου και οργανικής παροχετευτικής δράσης είναι από μόνη της θεραπευτική στρατηγική που σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται ολοκληρωμένη και αποτελεσματική από μόνη της.
Να δοθούν, αν χρειάζεται, συμπληρώματα διατροφής για να καλυφτούν ανάγκες του οργανισμού σε απαραίτητα στοιχεία.
Επομένως η προσέγγισή μας στην αγωγή των ασθενών πρέπει να βασιστεί σε μία σφαιρική στρατηγική, στην οποία το νευρικό, το ενδοκρινικό και το ανοσοποιητικό σύστημα επικοινωνούν και συνεργάζονται μεταξύ τους και οποιαδήποτε θεραπευτική επίδραση σε ένα από αυτά προκαλεί αντίδραση και σε όλα τα άλλα.
Σήμερα, έχουμε πρόσβαση σε θεραπευτικά σκευάσματα, τα οποία μπορούν να επιδράσουν σε κάθε στόχο εξατομικευμένα (πρωτογενή ή δευτερογενή αίτια της παθολογίας).
Αυτή «η καινοτόμος θεραπευτική μεθοδολογία» κατά Pissiger, που ονομάζεται «λεπτή ρύθμιση» (fine regulation), δεν απορρίπτει αλλά ενισχύει «τη σχετική με τη matrix διαδικασία αποτοξίνωσης», που διεκπεραιώνεται από τις ρυθμιστικές θεραπευτικές ουσίες των βιολογικών σκευασμάτων, που είναι υπεύθυνες για τη δράση της αποτοξίνωσης και ρύθμισης των διαφόρων οργανικών συστημάτων.
Το θεραπευτικό τρίγωνο
Ο θεραπευτικός σχεδιασμός περιλαμβάνει τρεις φάσεις:
Αποτοξίνωση – απέκκριση: «Η καλή αποτοξίνωση είναι ήδη ο μισός δρόμος προς μία καλή θεραπεία». Η θεραπεία παροχέτευσης (αποτοξίνωσης) σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποτελέσει μία πλήρη και εντατική βιολογική θεραπεία. Μία αποτοξινωμένη και αποκατεστημένη μεσοκυττάρια ουσία (matrix) θα επιτρέψει στο κύτταρο να λάβει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά, ένα αποτοξινωμένο και αποτοξινωμένο από άχρηστες ουσίες κύτταρο θα είναι ικανό να επιτελέσει την μεταβολική του δράση. Τα απεκκριτικά όργανα, καθώς ενεργοποιούνται από εξειδικευμένα αποτοξινωτικά σκευάσματα, θα ενισχύσουν την λειτουργική εκκριτική τους δράση και θα αποβάλλουν τις τοξίνες του οργανισμού. Η συνδυαστική χρήση της κυτταρικής, μεσοκυτταρίου και οργανικής παροχετευτικής δράσης είναι από μόνη της θεραπευτική στρατηγική που σε πολλές περιπτώσεις θεωρείται ολοκληρωμένη και αποτελεσματική από μόνη της.
Επαναπρογραμματισμος του PΝΕΙ: Η αποκατάσταση του νευρο – ανοσο – ενδοκρινικού άξονα γίνεται σε δύο κατευθύνσεις: στην ψυχοσωματική και τη σωματοψυχική και είναι ο πυρήνας της Φυσικής Ρυθμιστικής Θεραπευτικής. Ένας εκλεπτυσμένος βιολογικός μηχανισμός υποδηλώνει ότι από τη στιγμή που θα εισαχθούν στο ανθρώπινο σώμα οι ομοιοπαθητικά δυναμοποιημένες μικρο-δόσεις από ορμόνες και νευροδιαβιβαστές, στην ίδια πάντα συγκέντρωση όπως και στο φυσιολογικό περιβάλλον του οργανισμού – μαζί με επιλεγμένα ομοιοπαθητικά σκευάσματα (φυτικής, ορυκτής και ζωικής προέλευσης) είναι ικανές να ελαττώσουν, ρυθμίσουν και διεγείρουν την αντιδραστικότητα των τριών κυρίων ανθρώπινων συστημάτων (νευρικό, ανοσοποιητικό και ενδοκρινικό). Τα επαναφέρουν στο φυσιολογικό λειτουργικό τους εύρος, χωρίς να καταπιέζουν ή να αναστέλλουν βιολογικές αντιδράσεις.
Συμπτωματική αγωγή οργάνου: Όπως σε μια τέλεια οργανωμένη ομάδα, οι ομοιοπαθητικά δυναμοποιημένες ουσίες, τα σπαγειρικά μαζί με τα κλασσικά ομοιοπαθητικά σκευάσματα δρουν στις φλεγμονώδεις ασθένειες, οδηγώντας τον οργανισμό σε αποθεραπεία. Αυτή η νέα θεραπευτική προσέγγιση στηρίζεται ταυτόχρονα στην ομοιοπαθητική και Σπαγειρική παράδοση και στις ερευνητικές εργασίες στον τομέα της Μοριακής Βιολογίας.
Πηγή: http://health.in.gr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου