Με έναν περίεργο τρόπο η μαμά, πλέον, Κατερίνα, μοιάζει πιο κοριτσάκι από ποτέ, άβαφη, με τα πλούσια καστανά μαλλιά της λυτά στους ώμους, με ένα λιλά μακό φορεματάκι.
Δεν έχει χάσει τίποτα από την παιδικότητά της, αλλά έχει και αυτή την ωριμότητα που έρχεται μαζί με την ευτυχία και την ευθύνη ενός μωρού.
Είχε μια πολύ καλή και ήρεμη εγκυμοσύνη και αυτό, μαζί με τη θετική ενέργεια από το σύντροφό της, τη βοήθησαν να αντιμετωπίσει και τον ξαφνικό ερχομό του μικρού Μάξιμου, που αποδείχτηκε λίγο βιαστικός.
Περίπου είκοσι ημέρες πριν από την τελική ημερομηνία που της είχε δώσει ο γιατρός της και ενώ βρίσκονταν για Πάσχα σε φιλικό σπίτι έξω από το Ξυλόκαστρο, ο μικρούλης αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη του έξοδο. «Δεν έσπασαν τα νερά, όμως με έπιασαν φοβεροί πόνοι. Ήταν επεισοδιακό, γιατί βρισκόμασταν στο σπίτι ενός φίλου στο Καμάρι για Πάσχα.
Περίπου είκοσι ημέρες πριν από την τελική ημερομηνία που της είχε δώσει ο γιατρός της και ενώ βρίσκονταν για Πάσχα σε φιλικό σπίτι έξω από το Ξυλόκαστρο, ο μικρούλης αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη του έξοδο. «Δεν έσπασαν τα νερά, όμως με έπιασαν φοβεροί πόνοι. Ήταν επεισοδιακό, γιατί βρισκόμασταν στο σπίτι ενός φίλου στο Καμάρι για Πάσχα.
Ήταν χαράματα όταν ξύπνησα με φοβερούς πόνους. Νόμιζα πως είχα κάποιο κολικό, όμως οι πόνοι κράτησαν πάνω από τρεις ώρες, έτσι συνειδητοποίησα πως ήταν ωδίνες τοκετού. Πήρα το γιατρό μου, ο οποίος με συμβούλευσε να επιστρέψω στην Αθήνα, χωρίς άγχος όμως, ενώ εκείνος επέστρεψε άρον άρον από την Πάρο όπου βρισκόταν. Γέννησα σε λιγότερο από μία ώρα από τη στιγμή που έφτασα στο μαιευτήριο. Ήταν πάρα πολύ γρήγορη η διαδικασία, αλλά θυμάμαι καρέ-καρέ κάθε λεπτό» λέει η Κατερίνα στο ελληνικό περιοδικό People.
Δεν ήθελε να κάνει επισκληρίδιο και μόνο στο τέλος τής έκαναν μια πολύ μικρή δόση, που δεν πρόλαβε καν να πιάσει. «Ήθελα να το αποφύγω εντελώς, αλλά κάποια στιγμή οι πόνοι ήταν πάρα πολύ δυνατοί. Το χειριζόμουν όμως καλά με ανάσες, γιατί έκανα γιόγκα και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αυτό με βοήθησε. Γέννησα πολύ εύκολα, θυμάμαι ότι άκουγα να μου φωνάζουν οι μαίες όλο ενθουσιασμό “μπράβο”.
Δεν ήθελε να κάνει επισκληρίδιο και μόνο στο τέλος τής έκαναν μια πολύ μικρή δόση, που δεν πρόλαβε καν να πιάσει. «Ήθελα να το αποφύγω εντελώς, αλλά κάποια στιγμή οι πόνοι ήταν πάρα πολύ δυνατοί. Το χειριζόμουν όμως καλά με ανάσες, γιατί έκανα γιόγκα και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αυτό με βοήθησε. Γέννησα πολύ εύκολα, θυμάμαι ότι άκουγα να μου φωνάζουν οι μαίες όλο ενθουσιασμό “μπράβο”.
Οι αναπνοές της γιόγκα με βοήθησαν πολύ και στις ωδίνες. Όλη εκείνη την ώρα που ήμασταν στο αυτοκίνητο και επιστρέφαμε στην Αθήνα πονούσα πολύ, αλλά δεν με έπιασε κανένας πανικός. Ανασούλα και χαρά. Είχα δείξει μεγάλη ψυχραιμία. Μάλιστα, έλεγα στον Παναγιώτη που οδηγούσε και ήταν αγχωμένος “Έλα, ηρέμησε, χαλάρωσε. Θα μας πάρει ώρες αυτή η διαδικασία”. Στην πραγματικότητα παραλίγο να γεννήσω μέσα στο αυτοκίνητο» θυμάται.
Πηγή: http://www.ilovestyle.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου