Η έκρηξη της φτώχειας επιβάλλει αύξηση των κοινωνικών δαπανών

Σημειώνει δε ότι, σύμφωνα με ενδείξεις, «η φτώχεια στα εν λόγω νοικοκυριά τείνει να είναι ακραία, με σχεδόν το 40% αυτών να ζουν με εισόδημα χαμηλότερο από το 40% του μέσου εισοδήματος».

Χαμηλά –σε σύγκριση με τα ισχύοντα σε άλλες χώρες– χαρακτηρίζει και τα επιδόματα ανεργίας, ενώ για τις μονογονεϊκές οικογένειες, επισημαίνει ότι καταβάλλονται τα χαμηλότερα διεθνώς, με εξαίρεση την Ιταλία. 

Εντοπίζει πως οι δικαιούχοι των επιδομάτων ανεργίας «δεν φαίνεται να έχουν αυστηρή υποχρέωση να αποδείξουν ότι αναζητούν ενεργητικά εργασία, ενώ λαμβάνουν λίγες συμβουλευτικές υπηρεσίες και ελάχιστη κατάρτιση». Πολλές είναι οι επικρίσεις και για τη θεσμική δομή της κοινωνικής προστασίας, την οποία θεωρούν περίπλοκη, με επικαλύψεις και σύγχυση στον καθορισμό των αρμοδιοτήτων της κεντρικής κυβέρνησης. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα επικάλυψης αρμοδιοτήτων προσφέρονται τα επιδόματα αναπηρίας. Εδώ εμπλέκονται πολλά υπουργεία.

Το Υγείας, αρμόδιο για τον σχεδιασμό τους, το Εσωτερικών για τη χρηματοδότησή τους και οι δήμοι για τη διαχείριση και τις συναλλαγές με τους δικαιούχους. «Η ισχύουσα θεσμική δομή παρέχει ελλιπή κίνητρα στις τοπικές αρχές να εμποδίσουν την κατάθεση ψευδών αιτήσεων χορήγησης αναπηρικών επιδομάτων».

Ο Οργανισμός επισημαίνει ότι τα περισσότερα ασφαλιστικά ταμεία παρέχουν τόσο ανταποδοτικά επιδόματα αναπηρίας όσο και συντάξεις αναπηρίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις συστάσεις του εμπεριέχεται και αυτή που συνδέει το επίδομα αναπηρίας και τις αναπηρικές συντάξεις με την επαναφορά στην αγορά εργασίας, «στο μέτρο του δυνατού», όπως αναφέρει η έκθεση.

Πηγή: http://www.kathimerini.com.cy