Εκτός από τον Λίτο και τα μαγικά του, στα πρώτα στάδια έχει όλη η Κύπρος διαπιστώσει ότι στην ΑΕΛ αγωνίζεται ένας παίκτης που δεν κάνει για τη Κύπρο. Για πρώτη φορά, τα τελευταία χρόνια η ομάδα στηρίζεται σ’ ένα παίκτη σταρ, ο οποίος δείχνει να μην έχει πρόβλημα να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις Αελίστικες προσευχές, οι πιστοί εύχονται καθημερινά ο θεός Αελίστας να έχει καλά τον Ορλάντο Σα και αν είναι δυνατό να συνεχίσει έτσι μέχρι και το Μάιο.
Επί της ουσίας, τα θετικά που προκύπτουν μέσα από τα πρώτα τρία ματς των Λεόντων είναι πολλά και δεν πρόκειται να καταγραφούν στο συγκεκριμένο κείμενο. Άλλωστε περισσότερη σημασία έχει να εντοπιστούν τα κακά και οι αδυναμίες παρά να κάτσεις στις θριαμβολογίες γράφοντας όμορφα και ωραία πράγματα για τους ήρωες της φετινής ΑΕΛ.
Με βάση τούτη την αντίληψη, ας γίνει μια προσπάθεια να καταγραφεί, ποιος τομέας ενδεχομένως έχει περιθώρια βελτίωσης ούτως ώστε η ομάδα να γίνει ακόμη καλύτερη.
Στα παιγνίδια της μέχρι τώρα φάνηκε ξεκάθαρα ότι υπάρχει ένα πρόβλημα σχετικά με την ανάπτυξη του παιγνιδιού από τον άξονα. Ο Λίτο Βιντιγκάλ επιλέγει να παίξει με δύο κεντρικά χαφ, τα οποία ωστόσο έχουν στο μυαλό τους πρωτίστως την άμυνα. Ιδιαίτερα ο Ντεντέ που παίζει βασικός, ο ρόλος του στο δημιουργικό παιγνίδι είναι σχεδόν ανύπαρκτος. Αυτό σημαίνει ότι η μπάλα πάει στον Μπεμπέ, ο οποίος ωστόσο δύσκολα βγαίνει μπροστά αφού πέφτουν πάνω του ένας εκ των τριών μέσων που χρησιμοποιούν οι άλλες ομάδες.
Ακόμη χειρότερα, όταν απουσιάζει ο Βραζιλιάνος δεν υπάρχει παίκτης να τον αντικαταστήσει, πέραν του Μάριου, ο οποίος ωστόσο με το Παραλίμνι έδειχνε να μην πατάει καλά. Βέβαια, ο Λίτο δείχνει να ανακατεύει την τράπουλα αφού μέχρι και τον Εντμάρ δεν έχει κανένα ενδοιασμό να τον τοποθετήσει στον άξονα της μεσαίας γραμμής. Μέχρι πότε και αν θα του βγει, αυτό θα απαντηθεί τις προσεχείς εβδομάδες.
Με αυτά και με αυτά, το παιγνίδι της ομάδας επιθετικά πάει στα άκρα. Από δεξιά είναι ο Μοντέιρο ο οποίος καμιά φορά μπορεί να χαθεί μέσα στο γήπεδο, όπως για παράδειγμα χθες στο Τάσος Μάρκου. Ακόμη και αν είναι στα καλύτερα του, όπως με τον αγώνα κόντρα στον ΑΠΟΕΛ, η αδυναμία του στην τελική προσπάθεια βγάζει μάτια και όλοι ελπίζουν ότι κάποτε θα λυθεί αυτό το θέμα.
Από αριστερά είναι ο Ορλάντο Σα, από τα πόδια του οποίου περνάνε οι εννέα, ίσως οκτώ προσπάθειες από τις δέκα που κάνει η ομάδα. Μέχρι στιγμής όλα μοιάζουν φανταστικά, αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι ο Πορτογάλος μπορεί να βγάλει το πρωτάθλημα… ή το μάτιασμα των αντιπάλων δεν θα του φέρει κάποιο τραυματισμό; Όπως και να χει τον Ορλάντο κόβεις εισιτήριο για να τον παρακολουθήσεις αλλά στην τελική… το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ομαδικό.
Δυστυχώς, πέραν της δημιουργίας υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα που ίσως να είναι και πιο σοβαρό. Κάπου κει στο κέντρο της άμυνας, τα πράγματα δεν είναι τόσα φωτεινά όσο η συνολική απόδοση της ομάδας. Στον αγώνα με τον ΑΠΟΕΛ, ο Ουόν φόρεσε το μανδύα του και πήρε το ματς. Στην αναμέτρηση με την Ένωση ο Ιβοριανός κτύπησε και αποχώρησε, αφού πρώτα η ομάδα δέχθηκε γκολ μετά από ευθύνη του αμυντικού δίδυμου. Στη συνέχεια μπήκε ο Κρίστης ο οποίος όμως μαζί με το Γκαούτσο δεν δέχθηκαν την παραμικρή πίεση από τους Ενωσίτες. Ο τελευταίος πάντως δεν σου γεμίζει το μάτι, αλλά αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα μπορέσει τελικώς να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που έχει η ομάδα απ’ αυτόν.
Καλός ή κακός ο Γκαούτσο, δημιουργείται ένα θέμα κατά πόσο η ομάδα μπορεί να βρει λύσεις εν τη απουσία του Έτβιν. Το Σάββατο δοκίμασε Κρίστη, με την Ομόνοια ίσως να είναι ο Ντεντέ, δύσκολα πάντως ο Κυριάκου. Όπως και να χει, μια αδυναμία στο κέντρο της άμυνας υπάρχει και ο Βιντιγκάλ θα κληθεί να δώσεις λύσεις.
Πηγή : http://www.24sports.com.cy
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου