Με την Ρωσία να έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια στον σημαντικότερο σύμμαχο του προέδρου Άσαντ στην Συρία, όπου διατηρεί και την τελευταία της ναυτική βάση στην Μεσόγειο, η αντίδραση που αναμένεται από την προεδρία Πούτιν θα είναι πολυεπίπεδη και σχετικά άμεση. Άλλωστε η Μόσχα έχει μαζί της τρεις ακόμα ισχυρούς παίκτες στην περιοχή, Κίνα, Ιράν και την πανίσχυρη Χεζμπολάχ του Λιβάνου.
Η έκβαση της Συριακής κρίσης θα κρίνει το κατά πόσον η Ρωσία θα εξοβελιστεί ή όχι από το γεωπολιτικό γίγνεσθαι της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, αλλά θα επηρεάσει και τις εξελίξεις σε Κυπριακό και Φυσικό Αέριο.
Οι τρόποι αντίδρασης που θα εμφανίσει η Μόσχα θα έχουν αναφορά σε μια συγκροτημένη και σε όλα τα επίπεδα απάντηση στα σχέδια των Αμερικανών, Βρετανών, Γάλλων, Τουρκίας, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας που απεργάζονται για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Άλλωστε η Μόσχα εδώ και περίπου ένα χρόνο προετοιμάζεται για αυτή την στιγμή, καθώς η φιλοπόλεμη ρητορική του προέδρου Ομπάμα, καθώς και η ψυχρότητα από αμερικανικής πλευράς με την ακύρωση της συνάντησης κορυφής με τον πρόεδρο Πούτιν τον προηγούμενο μήνα δεν άφηνε περιθώριο αμφιβολιών στην ρωσική διπλωματία για την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα. Παρακάτω εξετάζονται οι τρόποι αντίδρασης που ενδέχεται να επιλέξει η Μόσχα.
1. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η Μόσχα ανεπίσημα έχει ήδη ξεκινήσει την αντεπίθεσή της, τουλάχιστον σε επίπεδο επικοινωνιακό. Από επίσημα χείλη, πρέσβεις και πρόξενοι ανά τον κόσμο όπου καλούνται να συμμετάσχουν σε δημοσιογραφικό πάνελ εκφράζουν εμμέσως πλην σαφώς την έκπληξή τους στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ τους ίδιους ανθρώπους, οπαδούς της Αλ Κάιντα και εξτρεμιστές Σουνίτες που κυνηγούν ακατάπαυστα σε Αφγανιστάν και μέχρι το 2011 στο Ιράκ, τους ίδιους ανθρώπους και τα δίκτυά τους τα εξοπλίζουν, τα ανεφοδιάζουν και τα στηρίζουν πολιτικά στην Συριακή κρίση.
Η Μόσχα έχει εξάλλου και το επιχείρημα να καταδεικνύει την προηγούμενη αποτυχημένη συνταγή αμερικανικής επέμβασης στο Ιράκ, όπου το κενό εξουσίας που δημιούργησε η πτώση ενός κοσμικού καθεστώτος, υπό τον διαβόητο Σαντάμ Χουσεΐν, ήρθε να το αναπληρώσει η Αλ Κάιντα και διάφορες άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση η Ρωσική διπλωματία καταδεικνύει ότι οι Αμερικανοί πάνε να ανατρέψουν ένα μετριοπαθές κοσμικό καθεστώς υπό τον Άσαντ που προστατεύει εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, όπως οι Κούρδοι, οι Χριστιανοί, Ελληνορθόδοξοι, Αρμένιοι και Καθολικοί, οι Αλεβίτες (αίρεση του Ισλάμ κοντά στον Χριστιανισμό) απ’ όπου προέρχεται και ο Άσαντ, καθώς και Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Όλοι αυτοί μάλιστα πολεμούν στο πλευρό του Άσαντ.
Τέλος η Μόσχα κατακρίνει διεθνώς τις ΗΠΑ για διενέργεια ακόμα μιας πολεμικής επέμβασης σε ξένο κυρίαρχο κράτος, χωρίς την νομιμοποίηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου μέλη του είναι και η Ρωσία με την Κίνα.
2. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ - ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η Μόσχα παρά το γεγονός ότι ακόμα κρατά χαμηλούς σχετικά τόνους αναφορικά με τις δυτικές προθέσεις να επιτεθούν στον Άσαντ, με τις προειδοποιήσεις της να είναι χλιαρές, αυτό δεν σημαίνει ότι στο παρασκήνιο δεν έχει προετοιμαστεί για πιο δυναμικές και ίσως συγκεκαλυμμένες δράσεις, οι οποίες θα δυσχεράνουν κατά πολύ το έργο των δυτικών συμμάχων.
Πρώτον, η Ρωσία ενδέχεται ήδη να έχει αυξήσει την ροή οπλισμού και εφοδίων όχι μόνο προς τον Άσαντ, αλλά και προς τους συμμάχους του στην περιοχή, όπως του Ιράν και της Σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ του Λιβάνου, άντρες της οποίας πολεμούν ως εθελοντές ενάντια στους Σουνίτες αντάρτες. Ένα τέτοιο σενάριο θα επιφέρει μεγάλο πονοκέφαλο στις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η παραχώρηση πιο εξελιγμένου τεχνολογικά οπλισμού σε Ιράν και Χεζμπολάχ είναι κάτι το οποίο θα αυξήσει κατακόρυφα και έμμεσα τις πιέσεις προς το Ισραήλ και ως γνωστόν όταν πιέζεται το Ισραήλ, αυτομάτως πιέζονται και οι ΗΠΑ, κυρίως λόγω του πανίσχυρου αμερικανοϊσραηλινού λόμπυ.
Δεν αποκλείεται επίσης το ενδεχόμενο ότι αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές μαζί με την ροή ρωσικών εφοδίων να εισρέουν στην χώρα, υπό πολιτικό φυσικά μανδύα, και άντρες των ρωσικών ειδικών δυνάμεων, οι οποίοι θα αναλάβουν κρίσιμους τομείς για την άμυνα του συριακού καθεστώτος.
3. ΚΥΠΡΟΣ
Επίσης, κάτι που αφορά άμεσα και την Κύπρο είναι η προ λίγων ημερών ξαφνική ρωσική πρόταση για παραχώρηση από την Κυπριακή Δημοκρατία της βάσης Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο. Αυτή η εξέλιξη φαίνεται να έχει προκαλέσει έντονη αμηχανία στην κυπριακή κυβέρνηση, ενώ ενδέχεται να υπάρχουν διαφορετικές τάσεις και γνώμες στους κυβερνητικούς κόλπους.
Μια ρωσική βάση στον ίδιο πρακτικά γεωγραφικό χώρο όπου λειτουργούν οι βρετανικές βάσεις, χώρος που θα χρησιμοποιηθεί για εξαπόλυση αεροπορικών επιθέσεων κατά της Συρίας θα ήταν μια ιδιαίτερα πιεστική πραγματικότητα για τους δυτικούς συμμάχους και πιθανή εστία παρενοχλήσεων. Πάντως το ενδεχόμενο παραχώρησης στους Ρώσους της εν λόγω βάσης θεωρείται μάλλον απομακρυσμένο, καθώς η Λευκωσία αναμένει την έμπρακτη στήριξη του Ισραήλ και των ΗΠΑ στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο περίπλοκη, καθώς κορυφώνονται σταδιακά και οι πιέσεις για επίλυση του κυπριακού, οπότε η Λευκωσία χρειάζεται ενδεχόμενη ρωσική διπλωματική στήριξη εάν και εφόσον προκριθεί από ΗΠΑ και Βρετανία ένα αναθεωρημένο σχέδιο τύπου Ανάν. Άρα η Λευκωσία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποξενωθεί από την ρωσική πλευρά.
4. Η ΡΩΣΙΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΝΕΑ ΜΕΤΩΠΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Τέλος, η Ρωσία θα μπορούσε να ανοίξει διάφορα περιφερειακά μέτωπα ως αγκάθια στα πλευρά των δυτικών, όπως η έντονη επανεμφάνιση Κούρδων ανταρτών στα βουνά της Ν.Α. Τουρκίας, μαζί με ταυτόχρονη δράση Κούρδων της Συρίας στην μεθόριο με την Τουρκία, κάτι που συνέβη και το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να μην εξοβελιστεί πλήρως από το γεωπολιτικό γίγνεσθαι της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Η Χεζμπολάχ του Λιβάνου επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί από Ρωσία και Ιράν, προκειμένου να πιεστεί εκτός από την Τουρκία και το Ισραήλ, με εντατικοποίηση των πυραυλικών επιθέσεων στο Βόρειο Ισραήλ.
Δεδομένο θεωρείται πάντως ότι η Ρωσία δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια και με απάθεια να παρακολουθεί να της αποστερούν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί της την τελευταία της ναυτική βάση στην Μεσόγειο. Η πλέον επικρατέστερη εκδοχή, στην παρούσα φάση, φαίνεται να είναι η απόπειρα της Μόσχας να αποκεντρώσει την συριακή σύγκρουση, διαχέοντας την σύγκρουση σε γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία και το Ισραήλ, οι οποίες τάσσονται υπέρ μιας ανατροπής από τους Δυτικούς του καθεστώτος Άσαντ.
Μια τέτοια όμως τακτική μπορεί να προκαλέσει και ανεξέλεγκτη εξάπλωση της κρίσης σε μια ήδη υπό ανάφλεξη γειτονιά αν κρίνει κανείς και από τις εξελίξεις στην Αίγυπτο.
Οι τρόποι αντίδρασης που θα εμφανίσει η Μόσχα θα έχουν αναφορά σε μια συγκροτημένη και σε όλα τα επίπεδα απάντηση στα σχέδια των Αμερικανών, Βρετανών, Γάλλων, Τουρκίας, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας που απεργάζονται για την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Άλλωστε η Μόσχα εδώ και περίπου ένα χρόνο προετοιμάζεται για αυτή την στιγμή, καθώς η φιλοπόλεμη ρητορική του προέδρου Ομπάμα, καθώς και η ψυχρότητα από αμερικανικής πλευράς με την ακύρωση της συνάντησης κορυφής με τον πρόεδρο Πούτιν τον προηγούμενο μήνα δεν άφηνε περιθώριο αμφιβολιών στην ρωσική διπλωματία για την τροπή που θα έπαιρναν τα πράγματα. Παρακάτω εξετάζονται οι τρόποι αντίδρασης που ενδέχεται να επιλέξει η Μόσχα.
1. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η Μόσχα ανεπίσημα έχει ήδη ξεκινήσει την αντεπίθεσή της, τουλάχιστον σε επίπεδο επικοινωνιακό. Από επίσημα χείλη, πρέσβεις και πρόξενοι ανά τον κόσμο όπου καλούνται να συμμετάσχουν σε δημοσιογραφικό πάνελ εκφράζουν εμμέσως πλην σαφώς την έκπληξή τους στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ τους ίδιους ανθρώπους, οπαδούς της Αλ Κάιντα και εξτρεμιστές Σουνίτες που κυνηγούν ακατάπαυστα σε Αφγανιστάν και μέχρι το 2011 στο Ιράκ, τους ίδιους ανθρώπους και τα δίκτυά τους τα εξοπλίζουν, τα ανεφοδιάζουν και τα στηρίζουν πολιτικά στην Συριακή κρίση.
Η Μόσχα έχει εξάλλου και το επιχείρημα να καταδεικνύει την προηγούμενη αποτυχημένη συνταγή αμερικανικής επέμβασης στο Ιράκ, όπου το κενό εξουσίας που δημιούργησε η πτώση ενός κοσμικού καθεστώτος, υπό τον διαβόητο Σαντάμ Χουσεΐν, ήρθε να το αναπληρώσει η Αλ Κάιντα και διάφορες άλλες εξτρεμιστικές οργανώσεις. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση η Ρωσική διπλωματία καταδεικνύει ότι οι Αμερικανοί πάνε να ανατρέψουν ένα μετριοπαθές κοσμικό καθεστώς υπό τον Άσαντ που προστατεύει εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες, όπως οι Κούρδοι, οι Χριστιανοί, Ελληνορθόδοξοι, Αρμένιοι και Καθολικοί, οι Αλεβίτες (αίρεση του Ισλάμ κοντά στον Χριστιανισμό) απ’ όπου προέρχεται και ο Άσαντ, καθώς και Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Όλοι αυτοί μάλιστα πολεμούν στο πλευρό του Άσαντ.
Τέλος η Μόσχα κατακρίνει διεθνώς τις ΗΠΑ για διενέργεια ακόμα μιας πολεμικής επέμβασης σε ξένο κυρίαρχο κράτος, χωρίς την νομιμοποίηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου μέλη του είναι και η Ρωσία με την Κίνα.
2. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ - ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
Η Μόσχα παρά το γεγονός ότι ακόμα κρατά χαμηλούς σχετικά τόνους αναφορικά με τις δυτικές προθέσεις να επιτεθούν στον Άσαντ, με τις προειδοποιήσεις της να είναι χλιαρές, αυτό δεν σημαίνει ότι στο παρασκήνιο δεν έχει προετοιμαστεί για πιο δυναμικές και ίσως συγκεκαλυμμένες δράσεις, οι οποίες θα δυσχεράνουν κατά πολύ το έργο των δυτικών συμμάχων.
Πρώτον, η Ρωσία ενδέχεται ήδη να έχει αυξήσει την ροή οπλισμού και εφοδίων όχι μόνο προς τον Άσαντ, αλλά και προς τους συμμάχους του στην περιοχή, όπως του Ιράν και της Σιιτικής οργάνωσης Χεζμπολάχ του Λιβάνου, άντρες της οποίας πολεμούν ως εθελοντές ενάντια στους Σουνίτες αντάρτες. Ένα τέτοιο σενάριο θα επιφέρει μεγάλο πονοκέφαλο στις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η παραχώρηση πιο εξελιγμένου τεχνολογικά οπλισμού σε Ιράν και Χεζμπολάχ είναι κάτι το οποίο θα αυξήσει κατακόρυφα και έμμεσα τις πιέσεις προς το Ισραήλ και ως γνωστόν όταν πιέζεται το Ισραήλ, αυτομάτως πιέζονται και οι ΗΠΑ, κυρίως λόγω του πανίσχυρου αμερικανοϊσραηλινού λόμπυ.
Δεν αποκλείεται επίσης το ενδεχόμενο ότι αυτή την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές μαζί με την ροή ρωσικών εφοδίων να εισρέουν στην χώρα, υπό πολιτικό φυσικά μανδύα, και άντρες των ρωσικών ειδικών δυνάμεων, οι οποίοι θα αναλάβουν κρίσιμους τομείς για την άμυνα του συριακού καθεστώτος.
3. ΚΥΠΡΟΣ
Επίσης, κάτι που αφορά άμεσα και την Κύπρο είναι η προ λίγων ημερών ξαφνική ρωσική πρόταση για παραχώρηση από την Κυπριακή Δημοκρατία της βάσης Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο. Αυτή η εξέλιξη φαίνεται να έχει προκαλέσει έντονη αμηχανία στην κυπριακή κυβέρνηση, ενώ ενδέχεται να υπάρχουν διαφορετικές τάσεις και γνώμες στους κυβερνητικούς κόλπους.
Μια ρωσική βάση στον ίδιο πρακτικά γεωγραφικό χώρο όπου λειτουργούν οι βρετανικές βάσεις, χώρος που θα χρησιμοποιηθεί για εξαπόλυση αεροπορικών επιθέσεων κατά της Συρίας θα ήταν μια ιδιαίτερα πιεστική πραγματικότητα για τους δυτικούς συμμάχους και πιθανή εστία παρενοχλήσεων. Πάντως το ενδεχόμενο παραχώρησης στους Ρώσους της εν λόγω βάσης θεωρείται μάλλον απομακρυσμένο, καθώς η Λευκωσία αναμένει την έμπρακτη στήριξη του Ισραήλ και των ΗΠΑ στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ. Η πραγματικότητα όμως είναι πιο περίπλοκη, καθώς κορυφώνονται σταδιακά και οι πιέσεις για επίλυση του κυπριακού, οπότε η Λευκωσία χρειάζεται ενδεχόμενη ρωσική διπλωματική στήριξη εάν και εφόσον προκριθεί από ΗΠΑ και Βρετανία ένα αναθεωρημένο σχέδιο τύπου Ανάν. Άρα η Λευκωσία δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποξενωθεί από την ρωσική πλευρά.
4. Η ΡΩΣΙΑ ΑΝΟΙΓΕΙ ΓΙΑ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ ΝΕΑ ΜΕΤΩΠΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Τέλος, η Ρωσία θα μπορούσε να ανοίξει διάφορα περιφερειακά μέτωπα ως αγκάθια στα πλευρά των δυτικών, όπως η έντονη επανεμφάνιση Κούρδων ανταρτών στα βουνά της Ν.Α. Τουρκίας, μαζί με ταυτόχρονη δράση Κούρδων της Συρίας στην μεθόριο με την Τουρκία, κάτι που συνέβη και το προηγούμενο διάστημα, προκειμένου να μην εξοβελιστεί πλήρως από το γεωπολιτικό γίγνεσθαι της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Η Χεζμπολάχ του Λιβάνου επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί από Ρωσία και Ιράν, προκειμένου να πιεστεί εκτός από την Τουρκία και το Ισραήλ, με εντατικοποίηση των πυραυλικών επιθέσεων στο Βόρειο Ισραήλ.
Δεδομένο θεωρείται πάντως ότι η Ρωσία δεν θα κάτσει με σταυρωμένα τα χέρια και με απάθεια να παρακολουθεί να της αποστερούν οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί της την τελευταία της ναυτική βάση στην Μεσόγειο. Η πλέον επικρατέστερη εκδοχή, στην παρούσα φάση, φαίνεται να είναι η απόπειρα της Μόσχας να αποκεντρώσει την συριακή σύγκρουση, διαχέοντας την σύγκρουση σε γειτονικές χώρες όπως η Τουρκία και το Ισραήλ, οι οποίες τάσσονται υπέρ μιας ανατροπής από τους Δυτικούς του καθεστώτος Άσαντ.
Μια τέτοια όμως τακτική μπορεί να προκαλέσει και ανεξέλεγκτη εξάπλωση της κρίσης σε μια ήδη υπό ανάφλεξη γειτονιά αν κρίνει κανείς και από τις εξελίξεις στην Αίγυπτο.
Πηγή: http://www.newsit.com.cy
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου