Το κοριτσάκι ήταν αγχωμένο γιατί έπρεπε να κάνει μια ακτινογραφία και αρνιόταν να υποβληθεί σε αυτήν την διαδικασία. Ο Brian Jantz συνέχιζε να παίζει μουσική και να τραγουδάει για να βοηθήσει το παιδί καθόλη τη διαδρομή- ακόμη και μέσα στο ασανσερ που τους μετάφερε στην αίθουσα των εξετάσεων. Τραγουδούσαν μαζί του και οι γονείς του κοριτσιού, ακόμη και ο γιατρός του.
''Δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι συνειδητοποίησε τι ακριβώς συνέβαινε γιατί προτού το καταλάβει, βρισκόμασταν και πάλι στο ασανσέρ γυρνόντας πίσω στο δωμάτιο, ενώ η μουσική συνέχισε να παίζει" είπε ο Jantz .
Ο Jantz είναι ένας από τους δύο μουσικοθεραπευτές στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης. Η ιδέα της χρήσης μουσικής με σκοπό να βοηθηθούν οι μικροί ασθενείς έχει αναπτυχθεί πολύ την τελευταία δεκαετία. Ο Jantz κάνει τακτικές προγραμματισμένες επισκέψεις στους λιλιπούτειους ασθενείς, σχεδόν σε κάθε μονάδα του νοσοκομείου, αναλαμβάνοντας συχνά το ρόλο του …μουσικού διασώστη σε επείγουσες καταστάσεις.
''Αυτό που παρέχουμε είναι ουσιαστικά ένα είδος πρώτων βοηθειών μέσω της μουσικής. Και πραγματικά κάπως έτσι είναι η δουλειά μας, αφού οι άνθρωποι αυτοί χρειάζονται άμεσα τη βοήθεια της μουσικοθεραπείας''.
Η μουσικοθεραπεία αναγνωρίστηκε επίσημα τον 20ο αιώνα, όταν οι μουσικοί προσπαθούσαν να απαλύνουν τον πόνο των βετεράνων του Α’ Παγκοσμίου πολέμου στα νοσοκομεία όλης της επικράτειας των Ηνωμένων Πολιτειών. Σήμερα, υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες περίπου 5.000 πιστοποιημένοι μουσικοθεραπευτές, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση μουσικοθεραπευτών. Κατά την τελευταία δεκαετία, τα μέλη της ομάδας έχουν αυξηθεί.
''Δεν είμαστε μια τεράστια ομάδα ανθρώπων, όμως αναπτυσσόμαστε αργά – και σταθερά", δήλωσε η Barbara Else, σύμβουλος έρευνας της ένωσης.
Πώς λειτουργεί η μουσικοθεραπεία;
Υπάρχουν πολλές επιστημονικές έρευνες που υποστηρίζουν την ιδέα ότι η μουσική έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Από πρόσφατη μετά-ανάλυση του διακεκριμένου ψυχολόγου Daniel Levitin, που μελετά τη νευροεπιστήμη της μουσικής στο Πανεπιστήμιο McGill στο Μόντρεαλ και των συνεργάτων του, προέκυψαν ενδιαφέροντα στοιχεία για τη μουσική. Βρέθηκε, για παράδειγμα, ότι η μουσική διαθέτει αγχολυτικές ιδιότητες και ότι συνδέεται με υψηλότερα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης Α, ενός αντισώματος που συνδέεται με τη θωράκιση του οργανισμού απέναντι στους ιούς.
Η μουσική έχει την ιδιότητα να εκλύει ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, μια χημική ουσία που σχετίζεται με την ευχαρίστηση, ανέφερε μεταξύ άλλων στο CNN, ο Robert Zatorre, καθηγητής Νευρολογίας και Νευροχειρουργικής στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μόντρεαλ.
Στα άτομα με αυτισμό, η μουσικοθεραπεία έχει αποδειχθεί ότι συμβάλει στην θετική ενίσχυση των κατάλληλων συμπεριφορών και παρέχει παράλληλα το κίνητρο για τη μείωση των αρνητικών, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Μουσικοθεραπευτών. Η μουσική μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανάπτυξη των γλωσσικών δεξιοτήτων, και την αναγνώριση και έκφραση των συναισθημάτων στα άτομα με αυτισμό. Μερικά παιδιά με αυτισμό έχουν εξαιρετικές μουσικές ικανότητες, και η μουσικοθεραπεία μπορεί να τα βοηθήσει να επικεντρωθούν στις δικές τους δυνάμεις.
Από την άλλη πλευρά οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ, που εμφανίζουν προβλήματα μνήμης, μπορούν να αναγνωρίσουν τα τραγούδια της νιότης τους ή να ανταποκριθούν συναισθηματικά με τη βοήθεια της μουσικής. Η μουσική μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων καθώς ηρεμεί τους ηλικιωμένους.
Η μουσική ως εργαλείο
Το να τραγουδάμε με κάποιον, όταν αισθανόμαστε αγχωμένοι, ή το να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας γράφοντας μουσική, αποτελούν κάτι παραπάνω από περιστασιακές δραστηριότητες μουσικοθεραπείας. Οι μουσικοθεραπευτές έχουν πάντα συγκεκριμένους στόχους στο μυαλό τους, όπως π.χ. να βοηθήσουν τους ασθενείς να ξεπεράσουν το φόβο τους.
Ο θεραπευτής παίρνει ερεθίσματα από τον ασθενή καθώς επιλέγει τι μουσική θα παίξει. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα ο θεραπευτής και ο ασθενής να αυτοσχεδιάζουν μαζί. Αν ο ασθενείς πρέπει να ''ανέβει'' ψυχολογικά, ο θεραπευτής μπορεί να παίξει μαζί του έντονη και γρήγορη μουσική, π.χ. χτυπώντας και οι δύο μαζί το τύμπανο σε γρήγορο και έντονο ρυθμό. Αν ο στόχος είναι ο ασθενής να χαλαρώσει, συνηθως ξεκινούν με γρήγορο ρυθμό και στη συνέχεια, παίζουν πιο απαλά κομμάτια.
Οι θεραπευτές πρέπει έχουν συνείδηση του ρυθμού,του ύφους και της μελωδίας της μουσικής, τα στοιχεία δηλαδή με τα οποία οι ασθενείς επιλέγουν να εκφράζονται. Αυτά τα συστατικά της μουσικής μπορεί να αποσπάσουν την προσοχή, ενός ασθενή από τον πόνο και τις δοκιμασίες που αντιμετωπίζει.
Στο ιδιωτικό της ιατρείο, η Βarbara Else μουσικοθεραπεύτρια, προσπαθούσε να βοηθήσει μια φοιτήτρια να ξεπεράσει την αγοραφοβία την οποία αντιμετώπιζε. Η νεαρή φοιτήτρια φοβόταν να αφήσει το σπίτι της, για να πάει στο κολέγιο.
Κατά τη διάρκεια κάθε συνεδρίας, η φοιτήτρια έγραφε στίχους τραγουδιών και επίσης μάθαινε κιθάρα από τη μουσικοθεραπεύτρια. Συζητώντας με τη φοιτήτρια, για τους στίχους και τα άλλα στοιχεία της μουσικής που εκείνη δημιουργούσε αυτοσχεδιάζοντας, η θεραπεύτρια μπουρούσε να βρει ενδείξεις για το τι ακριβώς τροφοδοτούσε τις ανησυχίες της νεαρής γυναίκας.
Με τη βοήθεια της μουσικής, η νεαρή γυναίκα έγινε πιο πρόθυμη να πηγαίνει σε δημόσιους χώρους.
Ζήτημα ζωής …
Η μουσικοθεραπεία δεν είναι πάντα εύκολη στην εφαρμογή της, ούτε αποτελεί πάντα μια πολύ ευχάριστη και χαλαρή δραστηριότητα για όλους.
Η Demi Bullock, 25 ετών, αντιμετώπιζε μια διαταραχή μετα-τραυματικού στρες μετά από τη δεύτερη αποστολή της στο Αφγανιστάν. Το καλοκαίρι του 2011, η μουσικοθεραπεία αποτελούσε μέρος του προγράμματος θεραπείας της.
Κατά την πρώτη συνεδρία, η Bullock, η οποία είχε να παίξει κιθάρα από τότε που ήταν 15 ετών, μισούσε τη μουσικοθεραπεία. Μαζί με τη θεραπεύτρια της, Rebecca Vaudreuil, άρχισαν να οργανώνουν διάφορες μουσικές δραστηριότητες. Αρχικά η Bullock αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αυτή τη διαδικασία.
''Δεν μου αρέσει να παίζω μουσική, με κάνει να νιώθω πόνο και λύπη, δύο συναισθήματα που μπορεί να είναι εντελώς συντριπτικά για μένα'', είπε.
Μια τέτοια αντίδραση δεν είναι ασυνήθιστη μεταξύ των στρατιωτικών και στρατιωτών που επιστρέφουν από τον πόλεμο, είπε η Vaudreuil. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να συνδεθούν με τη μουσική περισσότερο από άλλους, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται χρόνος μέχρι η μουσική να γίνει ένα οφέλιμο κομμάτι της θεραπείας.
Η Bullock ανακάλυψε ξανά τη μουσικοθεραπεία ένα χρόνο μετά την πρώτη επαφή της με αυτή. Η Vaudreuil την προσκάλεσε να συμμετάσχει σε ένα μουσικό πρόγραμμα μιας μη κερδοσκοπικής εταιρείας που βοηθά τα μέλη της να επανενταχθούν στην κοινωνία.
Η πρόσκληση ήρθε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή για την Bullock, της είχαν κάνει έξωση, ενώ συνέχιζε να παλεύει με την κατάθλιψη της. Είχε μάλιστα, αποπειραθεί να αυτοκτονήσει.
Ευτυχώς όμως γρήγορα ανακάλυψε ότι η συμμετοχή της στο μάθημα τη βοήθησε να αντιμετωπίσει το άγχος και τις ενοχλητικές σκέψεις.
H Bullock συνεχίζει να παίζει με το συγκρότημα, και εργάζεται ως βοηθός στην εταιρεία.
''Αν δεν είχα συμμετάσχει στη μουσικοθεραπεία, θα ήμουν νεκρή ή άστεγη'', είπε η Bullock. «Κυριολεκτικά έσωσε τη ζωή μου."
O μουσικοθεραπευτής Eric Miller μαζί με τον David Akombo, επίκουρο καθηγητή μουσικής εκπαίδευσης στο Jackson State University.
Η μουσική μας καλμάρει
Άλλοι θεραπευτές διερευνούν τεχνολογίες που τους επιτρέπουν να δουν τι επίδραση έχει η μουσική στο ανθρώπινο σώμα, και έπειτα χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αυτές για να βοηθήσουν τους πελάτες τους. Αυτό λέγεται βιοανάδραση.
Ο Eric B. Miller, μουσικοθεραπευτής από την Πενσυλβάνια, χρησιμοποιεί δεδομένα σε πραγματικό χρόνο που αφορούν φυσιολογικές αντιδράσεις των ασθενών για να μάθει πως ακριβώς πρέπει να ανταποκριθεί στη συνεδρία.
''Η ιδέα είναι ότι οι πληροφορίες αυτές με βοηθούν να είμαι ενήμερος ως μουσικοθεραπευτής και να γνωρίζω πως πρέπει να παίζω την κιθάρα μου, τι ρυθμό θα ακολουθήσω κτλ'' ανέφερε στο συνέδριο της Διεπιστημονικής Εταιρείας Ποσοτικής Έρευνας Μουσικής και Ιατρικής στην Γεωργία.
Οι συμμετέχοντες στο συνέδριο άκουγαν μουσική φορώντας έναν αισθητήρα στο δάκτυλο τους. Με τη βοήθεια ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, ένα γράφημα εμφανίστηκε σε μια οθόνη προβολής και έδειχνε την διακύμανση των παλμών της καρδιάς τους και την αγωγιμότητα του δέρματος τους, σε πραγματικό χρόνο. Το πρόγραμμα υπολογιστή μετέφραζε στη συνέχεια τις μετρήσεις από τον αισθητήρα σε ήχους, οι οποίοι έπειτα θα εκφράζονταν με μουσική.
Η βιοανάδραση σε συνδυασμό με τη μουσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια ποικιλία παθήσεων και προβλημάτων υγείας, όπως η υπέρταση ή οι επιληπτικές κρίσεις όχι απαραίτητα υποκαθιστώντας τη συμβατική θεραπεία, αλλά συμπληρώνοντάς τη.
Πηγή: http://ikypros.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου