«Πριν 9 μήνες γεννήθηκε η κόρη μου Λία κι όμως φαντάζει λες και πέρασε μια αιωνιότητα. Δε μπορώ να το πιστέψω ότι πέρασε τόσος καιρός και τώρα κάθομαι να γράψω την ιστορία της γέννησης της. Η ζωή μου είναι γεμάτη και κάθε μέρα φαίνεται λες και δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.
Η εγκυμοσύνη μου ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ και μου πήρε πραγματικά πολύ χρόνο για να τα καταφέρω να μείνω έγκυος. Όταν πλέον τα κατάφερα ήταν η πιο στρεσαρισμένη περίοδος της ζωής μου. Το πρωί είχα φοβερές ναυτίες και θυμάμαι ότι κάθε φορά που έπρεπε να επισκεφτώ το γιατρό, σερνόμουν μέχρι το ιατρείο ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να κρατήσω την εγκυμοσύνη μου κρυφή σε περίπτωση που είχα ακόμα μια αποβολή. Ευτυχώς η ναυτία πέρασε περίπου στις 13 εβδομάδες.
Αυτή η εγκυμοσύνη ήταν περίπλοκη. Σχεδόν μέχρι το τέλος ήμουν ακίνητη και δε μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα την εγκυμοσύνη μου.
Το βράδυ πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία τοκετού μου, άρχισα να έχω συσπάσεις. Δεν έδωσα σημασία αν και ήταν περίπου ανά 5-10 λεπτά και πίστευα ότι θα περάσουν. Πήγα να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου, όμως αντί να νιώσω καλύτερα οι συσπάσεις γίνονταν όλο και πιο έντονες. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι έφτασε η ώρα. Άφησα τον άντρα μου να κοιμηθεί και πήγα στο σαλόνι. Έκατσα στα σκοτεινά, μέσα στην ηρεμία και ήξερα ότι το μωρό σύντομα θα είναι κοντά μας. Έβαλα μουσική και άρχισα να χορεύω μαζί με τις συσπάσεις μου. Ήταν διαφορετικές μεταξύ τους αλλά είχα τέσσερις συσπάσεις κάθε δέκα λεπτά.
Όταν οι συσπάσεις έγιναν πιο έντονες αποφάσισα ότι χρειαζόμουν πλέον την πισίνα μου που είχα προγραμματίσει να γεννήσω. Έτσι πήγα και ξύπνησα τον άντρα μου. Προσπαθούσε να την ετοιμάσει, όμως εγώ βιαζόμουν να βυθιστώ μέσα στο νερό και είχα νευριάσει που καθυστερούσε, οι συσπάσεις συνεχίζονταν και εγώ ήθελα να σπρώξω!
Τότε τηλεφώνησα στις μαίες μου. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι ναυτία.Έκανα εμετό ενώ ταυτόχρονα σπάσανε και τα νερά μου. Μπήκα ξανά στο νερό να ηρεμίσω. Αργότερα ένιωσα την επιθυμία να σπρώξω και άρχισα να νιώθω κιόλας κάτι να κουνιέται. Λίγο σπρώξιμο ακόμα και το κεφάλι ήταν έξω… Ήθελα πραγματικά να γεννήσω αυτό το μωρό μόνη μου!
Γονάτισα με το ένα πόδι ενώ το άλλο το είχα όρθιο και περίμενα την επόμενη σύσπαση. Η σύσπαση ήρθε αλλά δε μπορούσα να ελευθερώσω το μωρό. Τότε έκατσα πίσω και ζήτησα βοήθεια από τις μαίες μου. Τελικά το παιδί βγήκε μόνο του χωρίς να κάνει κάτι εκείνη.
Δε μπορώ να περιγράψω με λέξεις την ανακούφιση που ένιωσα, ειδικά όταν ανακάλυψα ότι έχω κοριτσάκι μιας και έχω ήδη δύο αγόρια. Κοίταξα την Λία και ήταν πολύ άσπρη… Σοκαρίστηκα μόλις ανακάλυψα ότι ο λώρος είχε κοπεί και χρειάστηκε τελικά να της δώσουμε λίγο οξυγόνο και να την κρατήσουμε ζεστή. Μάλλον αυτό ήταν που την έκανε να κολλήσει και δεν μπορούσε να ελευθερωθεί. Γρήγορα το ξεπέρασε αλλά για λίγο καιρό ήταν πολύ άσπρη καθώς έχασε αρκετό αίμα κατά τον τοκετό!
Ο τοκετός ήταν πάρα πολύ γρήγορος, μόλις 3 ώρες μου πήρε, και ήταν υπέροχος! Ήθελα να τον ευχαριστηθώ καθώς δεν έχω σκοπό να κάνω άλλο τέταρτο παιδί! Τρία είναι αρκετά!».
Photos
Πηγή: mothersblogr
Η εγκυμοσύνη μου ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ και μου πήρε πραγματικά πολύ χρόνο για να τα καταφέρω να μείνω έγκυος. Όταν πλέον τα κατάφερα ήταν η πιο στρεσαρισμένη περίοδος της ζωής μου. Το πρωί είχα φοβερές ναυτίες και θυμάμαι ότι κάθε φορά που έπρεπε να επισκεφτώ το γιατρό, σερνόμουν μέχρι το ιατρείο ενώ ταυτόχρονα προσπαθούσα να κρατήσω την εγκυμοσύνη μου κρυφή σε περίπτωση που είχα ακόμα μια αποβολή. Ευτυχώς η ναυτία πέρασε περίπου στις 13 εβδομάδες.
Αυτή η εγκυμοσύνη ήταν περίπλοκη. Σχεδόν μέχρι το τέλος ήμουν ακίνητη και δε μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα την εγκυμοσύνη μου.
Το βράδυ πριν από την προβλεπόμενη ημερομηνία τοκετού μου, άρχισα να έχω συσπάσεις. Δεν έδωσα σημασία αν και ήταν περίπου ανά 5-10 λεπτά και πίστευα ότι θα περάσουν. Πήγα να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου, όμως αντί να νιώσω καλύτερα οι συσπάσεις γίνονταν όλο και πιο έντονες. Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι έφτασε η ώρα. Άφησα τον άντρα μου να κοιμηθεί και πήγα στο σαλόνι. Έκατσα στα σκοτεινά, μέσα στην ηρεμία και ήξερα ότι το μωρό σύντομα θα είναι κοντά μας. Έβαλα μουσική και άρχισα να χορεύω μαζί με τις συσπάσεις μου. Ήταν διαφορετικές μεταξύ τους αλλά είχα τέσσερις συσπάσεις κάθε δέκα λεπτά.
Όταν οι συσπάσεις έγιναν πιο έντονες αποφάσισα ότι χρειαζόμουν πλέον την πισίνα μου που είχα προγραμματίσει να γεννήσω. Έτσι πήγα και ξύπνησα τον άντρα μου. Προσπαθούσε να την ετοιμάσει, όμως εγώ βιαζόμουν να βυθιστώ μέσα στο νερό και είχα νευριάσει που καθυστερούσε, οι συσπάσεις συνεχίζονταν και εγώ ήθελα να σπρώξω!
Τότε τηλεφώνησα στις μαίες μου. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι ναυτία.Έκανα εμετό ενώ ταυτόχρονα σπάσανε και τα νερά μου. Μπήκα ξανά στο νερό να ηρεμίσω. Αργότερα ένιωσα την επιθυμία να σπρώξω και άρχισα να νιώθω κιόλας κάτι να κουνιέται. Λίγο σπρώξιμο ακόμα και το κεφάλι ήταν έξω… Ήθελα πραγματικά να γεννήσω αυτό το μωρό μόνη μου!
Γονάτισα με το ένα πόδι ενώ το άλλο το είχα όρθιο και περίμενα την επόμενη σύσπαση. Η σύσπαση ήρθε αλλά δε μπορούσα να ελευθερώσω το μωρό. Τότε έκατσα πίσω και ζήτησα βοήθεια από τις μαίες μου. Τελικά το παιδί βγήκε μόνο του χωρίς να κάνει κάτι εκείνη.
Δε μπορώ να περιγράψω με λέξεις την ανακούφιση που ένιωσα, ειδικά όταν ανακάλυψα ότι έχω κοριτσάκι μιας και έχω ήδη δύο αγόρια. Κοίταξα την Λία και ήταν πολύ άσπρη… Σοκαρίστηκα μόλις ανακάλυψα ότι ο λώρος είχε κοπεί και χρειάστηκε τελικά να της δώσουμε λίγο οξυγόνο και να την κρατήσουμε ζεστή. Μάλλον αυτό ήταν που την έκανε να κολλήσει και δεν μπορούσε να ελευθερωθεί. Γρήγορα το ξεπέρασε αλλά για λίγο καιρό ήταν πολύ άσπρη καθώς έχασε αρκετό αίμα κατά τον τοκετό!
Ο τοκετός ήταν πάρα πολύ γρήγορος, μόλις 3 ώρες μου πήρε, και ήταν υπέροχος! Ήθελα να τον ευχαριστηθώ καθώς δεν έχω σκοπό να κάνω άλλο τέταρτο παιδί! Τρία είναι αρκετά!».
Photos
Πηγή: mothersblogr
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου