Λένε ότι η αλήθεια απελευθερώνει, όμως η ιστορία έχει αποδείξει ότι το «κλειδί» για τη δόξα, τα πλούτη, την εξουσία και την εκδίκηση το έχει... το ψέμα!
Στο πέρασμα των χρόνων, η «αλήθεια» αυτή οδήγησε σε περίτεχνες φάρσες, επίορκους, πλαστογραφίες και σκάνδαλα με τεράστιες παράπλευρες συνέπειες.
Δείτε παρακάτω μια λίστα με μερικά από τα σημαντικότερα ψέματα της παγκόσμιας ιστορίας, όπως παρουσιάστηκαν από την ιστοσελίδα howstuffworks.com:
1. Ο Δούρειος Ίππος
Ο δούρειος ίππος στην ελληνική μυθολογία είναι κατασκευή εμπνευσμένη από τον Οδυσσέα, ένα ξύλινο άλογο-κρύπτη. Σκοπός του Οδυσσέα ήταν να παραπλανηθούν οι Τρώες και να το εκλάβουν ως δώρο και ως δείγμα καλής θελήσεως και ειρήνης από τους Αχαιούς. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κατασκευή που έκρυβε εντός της τους σημαντικότερους αρχαίους Έλληνες ήρωες. Εκείνοι, μετά την είσοδο του ίππου στην Τροία, βγήκαν από αυτόν και άνοιξαν τις πύλες στους υπόλοιπους, προκειμένου να ξεκινήσει η λεηλασία της πόλης.
«Οι Αχαιοί προετοιμαζόμενοι για την άλωση της Τροίας ετοιμάζουν το ξύλινο άλογο και χαράζουν επάνω του την επιγραφή Έλληνες, Αθηνά χαριστήριον. Με τον Οδυσσέα επικεφαλής κρύβονται οι γενναιότεροι των Αχαιών και μαζί τους ο κατασκευαστής του αλόγου Επειός. Ο υπόλοιπος στρατός, προκειμένου να πείσει τους Τρώες για την αναχώρησή του βάζει φωτιά στο στρατόπεδο και τις εγκαταστάσεις του, επιβιβάζεται στα πλοία και κρύβεται στην Τένεδο για να μην είναι ορατός από την Τροία. Οι Τρώες πεπεισμένοι από τον κατάσκοπο των Αχαιών Σίνωνα και βλέποντας την επιγραφή, θέλουν να φέρουν το ξόανο εντός των τειχών της πόλης, προκειμένου να αντικαταστήσουν το κλεμμένο από τον Οδυσσέα Παλλάδιο.
Στην απόφαση αντιστέκεται ο Λαοκόων, που γνωρίζει ως μάντης ότι ο ίππος είναι τέχνασμα των Αχαιών και προοιωνίζει τον χαμό της Τροίας. Τον Λαοκόοντα και έναν από τους γιους του καταβροχθίζουν δύο φίδια σταλμένα από τον Απόλλωνα που έρχονται από τη θάλασσα. Κατά άλλη εκδοχή, τα φίδια έστειλε ο θεός Ποσειδώνας.
Οι Τρώες διασκεδάζουν, θεωρώντας ότι η πολύχρονη δοκιμασία τελείωσε και πέφτουν σε ύπνο βαθύ. Η μόνη που αντιλαμβάνεται την αλήθεια είναι η Ελένη, η οποία προσπαθεί μάταια να εξαναγκάσει με τρόπο μαγικό τους Αχαιούς να μιλήσουν και να αποκαλυφθούν, μιμούμενη τις φωνές των γυναικών τους» αναφέρει η Wikipedia.
2. Οι πλαστογραφίες του Han van Meegeren
Ο Han van Meegeren ήταν ένας καλλιτέχνης που ένιωθε αδικημένος και πίστευε ότι θα μπορούσε να ξεγελάσει τους κριτές, κάνοντάς τους να παραδεχτούν την ιδιοφυία του.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι μελετητές εξέφραζαν αντίθετες απόψεις ως προς το αν ο σπουδαίος ζωγράφος Johannes Vermeer είχε δημιουργήσει μια σειρά έργων με βιβλικές αναπαραστάσεις.
Ο Van Meegeren άρπαξε την ευκαιρία και πλαστογράφησε προσεχτικά ένα από τα πιο αμφισβητούμενα έργα του: The Disciples at Emmaus.
Με ακούραστη προσοχή στη λεπτομέρεια, έφτιαξε ακόμη και τις ρωγμές που υπήρχαν στον πίνακα μετά από πολλά χρόνια ζωής.
Το κόλπο του πέτυχε. Οι ειδικοί χαιρέτισαν το έργο ως αυθεντικό και ο Van Meegeren πούλησε πολλούς ακόμη ψεύτικους πίνακες του Vermeers.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1940 έκανε ένα μεγάλο λάθος. Πούλησε έναν πίνακα σε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος των Ναζί στη Γερμανία. Μετά τον πόλεμο, οι συμμαχικές δυνάμεις θεώρησαν ότι ήταν συνωμότης, καθώς είχε πουλήσει έναν «εθνικό θησαυρό» στον εχθρό.
Ο Van Meegeren αναγκάστηκε να αποδείξει την αθωότητά του… ζωγραφίζοντας. Πλαστογράφησε ακόμη έναν πίνακα παρουσία των Αρχών. Τελικά τη γλίτωσε με μια μικρή ποινή φυλάκισης ενός έτους.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή δύο μήνες μετά τη δίκη του.
3. Το οικονομικό σκάνδαλο του Bernie Madoff
Όταν ο Bernie Madoff παραδέχτηκε ότι η επενδυτική του εταιρεία ήταν «ένα μεγάλο ψέμα», αυτό ήταν μια συγκρατημένη περιγραφή του τι ίσχυε στην πραγματικότητα.
Το 2008 ομολόγησε ότι είχε εξαπατήσει τους επενδυτές, που του εμπιστεύονταν τις αποταμιεύσεις τους, αποσπώντας από αυτούς περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η απάτη του διήρκεσε πάνω από μια δεκαετία. Ο ίδιος βασίστηκε στο λεγόμενο «σχέδιο Ponzi».
O όρος «Σχέδιο Πόνζι» (Ponzi Scheme) αναφέρεται σε οποιαδήποτε χρηματική απάτη στηρίζεται σε «πυραμίδα» επενδυτών. Σύμφωνα με τη Wikipedia, η πυραμίδα επενδυτών αποτελεί ένα παράνομο επενδυτικό σχήμα που περιλαμβάνει την πληρωμή απόδοσης σε επενδυτές από τα χρήματα που πληρώνονται από μεταγενέστερους επενδυτές, αντί από τα καθαρά κέρδη που συγκεντρώνονται από πραγματικές πωλήσεις.
4. Anna Anderson: η ψεύτικη πριγκίπισσα
Με το ξέσπασμα της ρωσικής επανάστασης, η ύπαρξη της βασιλικής οικογένειας δε μπορούσε να γίνει ανεκτή από τους μπολσεβίκους και το 1918 έσφαξαν την οικογένεια Romanov: τον τσάρο Νικόλαο II, τη γυναίκα του, το γιο του και τις τέσσερις κόρες τους, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι αργότερα δε θα εμφανιζόταν κάποιος νόμιμος κληρονόμος, ο οποίος θα μπορούσε να συσπειρώσει το λαό.
Σύντομα, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι κάποια μέλη της βασιλικής οικογένειας είχαν διαφύγει και είχαν επιζήσει.
Και όπως θα περίμενε κανείς, εμφανίστηκαν πολλοί που προσπάθησαν να «πάρουν» τη θέση τους.
Μία από αυτούς ήταν η Anna Anderson.
Το 1920 η ίδια μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, μετά από απόπειρα αυτοκτονίας, έχοντας ομολογήσει ότι ήταν η πριγκίπισσα Αναστασία, η νεότερη κόρη της βασιλικής οικογένειας.
Η ομοιότητά της με αυτή έκανε πολλούς να την πιστέψουν, μεταξύ των οποίων και κάποιοι συγγενείς και γνωστοί της.
Το 1927 μια πρώην συγκάτοικος της Anderson ισχυρίστηκε ότι το πραγματικό της όνομα δεν ήταν Anna, αλλά Franziska Schanzkowska -και σίγουρα όχι Anastasia.
Το 2009 εντοπίστηκαν τα λείψανα των μελών της βασιλικής οικογένειας, και επιβεβαιώθηκε ότι κανείς τους δεν είχε γλιτώσει το 1918.
5. Το σχέδιο εκτέλεσης του βασιλιά Καρόλου του Β΄
Ο Τίτος Όουτς (Titus Oates) ήταν Άγγλος Προτεστάντης ιερέας που διέπραξε ψευδορκία «κατασκευάζοντας» συνωμοσία για δήθεν δολοφονία του Βασιλιά από Καθολικούς.
Σπούδασε στο Κολέγιο του Κέιμπριτζ και έγινε Αγγλικανός ιερέας, αλλά αποπέμφθηκε κατηγορούμενος για μέθη και για σοδομισμό. Με τις ίδιες κατηγορίες έχασε και τη θέση του ως ιερέας στην ενορία Μπόμπινγκ του Σάσσεξ. Το 1677 , όντας στρατιωτικός ιερέας στο πλοίο Adventurer συνελήφθη ξανά για σοδομισμό. Γλίτωσε την αυστηρότατη ποινή επειδή ήταν κληρικός.
Το 1678 ένας γνωστός του Βασιλιά Καρόλου Β΄ της Αγγλίας, ο Κρίστοφερ Κέρκμπι, προειδοποίησε τον ίδιο για συνωμοσία με σκοπό την ανατροπή του, χωρίς αποτέλεσμα. Ο Τονγκ πλησίασε τον Βασιλιά και τον προειδοποίησε ξανά για φερόμενη συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του, στην οποία εμπλέκονταν οι Ιησουίτες, οι Άγγλοι καθολικοί και ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας. Ο Βασιλιάς δεν εντυπωσιάστηκε αλλά διέπραξε το σφάλμα να εμπιστευτεί το μυστικό στον φανατικό εχθρό των καθολικών, κόμητα του Ντανμπάι. Ο Τόνγκε τον σύστησε με τον Όουτς.
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1678 οι Όουτς και Τονγκ πλησίασαν τον εισαγγελέα Σερ Έντμουντ Μπέρι Γκόντφρεϊ. Ο Όουτς του κατήγγειλε ότι είχε αποδείξεις ότι σχεδιαζόταν η δολοφονία του Βασιλιά και η αντικατάστασή του με τον αδελφό του, καθολικό, Ιάκωβο, δούκα της Υόρκης.
Από τη μανία του Όουτς δε γλίτωσε ούτε η ίδια η Βασίλισσα. Στις 24 Νοεμβρίου τη διέβαλε στο Βασιλιά, λέγοντας ότι σκόπευε να τον δηλητηριάσει μαζί με το γιατρό της. Ο Βασιλιάς ανέκρινε τον Όουτς και βρήκε ανακρίβειες και ψεύδη στα λεγόμενά του, με συνέπεια να διατάξει τη σύλληψή του. Λίγες ημέρες όμως μετά, το Κοινοβούλιο τον ανάγκασε να τον ελευθερώσει, υπό την απειλή συνταγματικής κρίσης.
Με τη άνοδο του Ιακώβου Β΄ στο θρόνο, ο Όουτς δικάστηκε ξανά και καταδικάστηκε για ψευδορκία σε ετήσια διαπόμπευση, στέρηση ασκήσεως του επαγγέλματος του ιερέα και ισόβια κάθειρξη. Τον έβγαλαν έξω από το κελί του φορώντας ένα καπέλο που έγραφε Τίτος Όουτς, καταδικάστηκε με αδιάσειστες αποδείξεις ότι διέπραξε δύο απαίσιες ψευδορκίες. Τον έδεσαν στο στύλο του εξευτελισμού και οι περαστικοί από την πύλη της Αίθουσας του Ουεστμίνστερ του έριχναν αυγά.
Την επόμενη ημέρα διαπομπεύτηκε στο Λονδίνο και την τρίτη τον έδεσαν γυμνό σε κάρο και τον μαστίγωσαν από το Αλντγκέιτ στο Νιουγκέιτ. Το μαστίγωμα επαναλήφθηκε την επομένη ημέρα.
Παρέμεινε στη φυλακή για 3 χρόνια και του δόθηκε χάρη το 1688 όταν ανέβηκαν στο θρόνο ο Γουλιέλμος της Οράγγης και η Μαρία, αναφέρει η Wikipedia.
6. Piltdown Man
Μετά τη δημοσίευση του επαναστατικού έργου του Δαρβίνου «Περί της Καταγωγής των Ειδών» το 1859, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να βρουν στα απολιθώματα στοιχεία των εξαφανισμένων προγόνων του ανθρώπου.
Το 1910 ο αρχαιολόγος Charles Dawson ανακάλυψε μερικά κομμάτια ενός κρανίου και σιαγόνες με τραπεζίτες. Το εύρημα εντοπίστηκε στην περιοχή Piltdown στο Sussex της Αγγλίας. Ο ίδιος το πήγε σε έναν επιφανή παλαιοντολόγο της εποχής, τον Arthur Smith Woodward, ο οποίος επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά του.
Παρότι η ανακάλυψη του «Piltdown man» γνώρισε παγκόσμια φήμη, το ψέμα που κρυβόταν πίσω από αυτόν άρχισε σιγά σιγά να ξετυλίγεται.
Οι ανακαλύψεις των επόμενων δεκαετιών φανέρωσαν ότι η ιστορία του «Piltdown man» δεν ταίριαζε σε αυτήν της ανθρώπινης εξέλιξης.
Τη δεκαετία του 1950 τεστ αποκάλυψαν ότι το κρανίο ήταν μόλις 600 ετών και πως οι σιαγόνες ανήκαν σε ένα ουρακοτάγκο.
2. Οι πλαστογραφίες του Han van Meegeren
Ο Han van Meegeren ήταν ένας καλλιτέχνης που ένιωθε αδικημένος και πίστευε ότι θα μπορούσε να ξεγελάσει τους κριτές, κάνοντάς τους να παραδεχτούν την ιδιοφυία του.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι μελετητές εξέφραζαν αντίθετες απόψεις ως προς το αν ο σπουδαίος ζωγράφος Johannes Vermeer είχε δημιουργήσει μια σειρά έργων με βιβλικές αναπαραστάσεις.
Ο Van Meegeren άρπαξε την ευκαιρία και πλαστογράφησε προσεχτικά ένα από τα πιο αμφισβητούμενα έργα του: The Disciples at Emmaus.
Με ακούραστη προσοχή στη λεπτομέρεια, έφτιαξε ακόμη και τις ρωγμές που υπήρχαν στον πίνακα μετά από πολλά χρόνια ζωής.
Το κόλπο του πέτυχε. Οι ειδικοί χαιρέτισαν το έργο ως αυθεντικό και ο Van Meegeren πούλησε πολλούς ακόμη ψεύτικους πίνακες του Vermeers.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1940 έκανε ένα μεγάλο λάθος. Πούλησε έναν πίνακα σε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος των Ναζί στη Γερμανία. Μετά τον πόλεμο, οι συμμαχικές δυνάμεις θεώρησαν ότι ήταν συνωμότης, καθώς είχε πουλήσει έναν «εθνικό θησαυρό» στον εχθρό.
Ο Van Meegeren αναγκάστηκε να αποδείξει την αθωότητά του… ζωγραφίζοντας. Πλαστογράφησε ακόμη έναν πίνακα παρουσία των Αρχών. Τελικά τη γλίτωσε με μια μικρή ποινή φυλάκισης ενός έτους.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή δύο μήνες μετά τη δίκη του.
3. Το οικονομικό σκάνδαλο του Bernie Madoff
Όταν ο Bernie Madoff παραδέχτηκε ότι η επενδυτική του εταιρεία ήταν «ένα μεγάλο ψέμα», αυτό ήταν μια συγκρατημένη περιγραφή του τι ίσχυε στην πραγματικότητα.
Το 2008 ομολόγησε ότι είχε εξαπατήσει τους επενδυτές, που του εμπιστεύονταν τις αποταμιεύσεις τους, αποσπώντας από αυτούς περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η απάτη του διήρκεσε πάνω από μια δεκαετία. Ο ίδιος βασίστηκε στο λεγόμενο «σχέδιο Ponzi».
O όρος «Σχέδιο Πόνζι» (Ponzi Scheme) αναφέρεται σε οποιαδήποτε χρηματική απάτη στηρίζεται σε «πυραμίδα» επενδυτών. Σύμφωνα με τη Wikipedia, η πυραμίδα επενδυτών αποτελεί ένα παράνομο επενδυτικό σχήμα που περιλαμβάνει την πληρωμή απόδοσης σε επενδυτές από τα χρήματα που πληρώνονται από μεταγενέστερους επενδυτές, αντί από τα καθαρά κέρδη που συγκεντρώνονται από πραγματικές πωλήσεις.
4. Anna Anderson: η ψεύτικη πριγκίπισσα
Με το ξέσπασμα της ρωσικής επανάστασης, η ύπαρξη της βασιλικής οικογένειας δε μπορούσε να γίνει ανεκτή από τους μπολσεβίκους και το 1918 έσφαξαν την οικογένεια Romanov: τον τσάρο Νικόλαο II, τη γυναίκα του, το γιο του και τις τέσσερις κόρες τους, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι αργότερα δε θα εμφανιζόταν κάποιος νόμιμος κληρονόμος, ο οποίος θα μπορούσε να συσπειρώσει το λαό.
Σύντομα, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι κάποια μέλη της βασιλικής οικογένειας είχαν διαφύγει και είχαν επιζήσει.
Και όπως θα περίμενε κανείς, εμφανίστηκαν πολλοί που προσπάθησαν να «πάρουν» τη θέση τους.
Μία από αυτούς ήταν η Anna Anderson.
Το 1920 η ίδια μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, μετά από απόπειρα αυτοκτονίας, έχοντας ομολογήσει ότι ήταν η πριγκίπισσα Αναστασία, η νεότερη κόρη της βασιλικής οικογένειας.
Η ομοιότητά της με αυτή έκανε πολλούς να την πιστέψουν, μεταξύ των οποίων και κάποιοι συγγενείς και γνωστοί της.
Το 1927 μια πρώην συγκάτοικος της Anderson ισχυρίστηκε ότι το πραγματικό της όνομα δεν ήταν Anna, αλλά Franziska Schanzkowska -και σίγουρα όχι Anastasia.
Το 2009 εντοπίστηκαν τα λείψανα των μελών της βασιλικής οικογένειας, και επιβεβαιώθηκε ότι κανείς τους δεν είχε γλιτώσει το 1918.
5. Το σχέδιο εκτέλεσης του βασιλιά Καρόλου του Β΄
Ο Τίτος Όουτς (Titus Oates) ήταν Άγγλος Προτεστάντης ιερέας που διέπραξε ψευδορκία «κατασκευάζοντας» συνωμοσία για δήθεν δολοφονία του Βασιλιά από Καθολικούς.
Σπούδασε στο Κολέγιο του Κέιμπριτζ και έγινε Αγγλικανός ιερέας, αλλά αποπέμφθηκε κατηγορούμενος για μέθη και για σοδομισμό. Με τις ίδιες κατηγορίες έχασε και τη θέση του ως ιερέας στην ενορία Μπόμπινγκ του Σάσσεξ. Το 1677 , όντας στρατιωτικός ιερέας στο πλοίο Adventurer συνελήφθη ξανά για σοδομισμό. Γλίτωσε την αυστηρότατη ποινή επειδή ήταν κληρικός.
Το 1678 ένας γνωστός του Βασιλιά Καρόλου Β΄ της Αγγλίας, ο Κρίστοφερ Κέρκμπι, προειδοποίησε τον ίδιο για συνωμοσία με σκοπό την ανατροπή του, χωρίς αποτέλεσμα. Ο Τονγκ πλησίασε τον Βασιλιά και τον προειδοποίησε ξανά για φερόμενη συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία του, στην οποία εμπλέκονταν οι Ιησουίτες, οι Άγγλοι καθολικοί και ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας. Ο Βασιλιάς δεν εντυπωσιάστηκε αλλά διέπραξε το σφάλμα να εμπιστευτεί το μυστικό στον φανατικό εχθρό των καθολικών, κόμητα του Ντανμπάι. Ο Τόνγκε τον σύστησε με τον Όουτς.
Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1678 οι Όουτς και Τονγκ πλησίασαν τον εισαγγελέα Σερ Έντμουντ Μπέρι Γκόντφρεϊ. Ο Όουτς του κατήγγειλε ότι είχε αποδείξεις ότι σχεδιαζόταν η δολοφονία του Βασιλιά και η αντικατάστασή του με τον αδελφό του, καθολικό, Ιάκωβο, δούκα της Υόρκης.
Από τη μανία του Όουτς δε γλίτωσε ούτε η ίδια η Βασίλισσα. Στις 24 Νοεμβρίου τη διέβαλε στο Βασιλιά, λέγοντας ότι σκόπευε να τον δηλητηριάσει μαζί με το γιατρό της. Ο Βασιλιάς ανέκρινε τον Όουτς και βρήκε ανακρίβειες και ψεύδη στα λεγόμενά του, με συνέπεια να διατάξει τη σύλληψή του. Λίγες ημέρες όμως μετά, το Κοινοβούλιο τον ανάγκασε να τον ελευθερώσει, υπό την απειλή συνταγματικής κρίσης.
Με τη άνοδο του Ιακώβου Β΄ στο θρόνο, ο Όουτς δικάστηκε ξανά και καταδικάστηκε για ψευδορκία σε ετήσια διαπόμπευση, στέρηση ασκήσεως του επαγγέλματος του ιερέα και ισόβια κάθειρξη. Τον έβγαλαν έξω από το κελί του φορώντας ένα καπέλο που έγραφε Τίτος Όουτς, καταδικάστηκε με αδιάσειστες αποδείξεις ότι διέπραξε δύο απαίσιες ψευδορκίες. Τον έδεσαν στο στύλο του εξευτελισμού και οι περαστικοί από την πύλη της Αίθουσας του Ουεστμίνστερ του έριχναν αυγά.
Την επόμενη ημέρα διαπομπεύτηκε στο Λονδίνο και την τρίτη τον έδεσαν γυμνό σε κάρο και τον μαστίγωσαν από το Αλντγκέιτ στο Νιουγκέιτ. Το μαστίγωμα επαναλήφθηκε την επομένη ημέρα.
Παρέμεινε στη φυλακή για 3 χρόνια και του δόθηκε χάρη το 1688 όταν ανέβηκαν στο θρόνο ο Γουλιέλμος της Οράγγης και η Μαρία, αναφέρει η Wikipedia.
6. Piltdown Man
Μετά τη δημοσίευση του επαναστατικού έργου του Δαρβίνου «Περί της Καταγωγής των Ειδών» το 1859, οι επιστήμονες προσπαθούσαν να βρουν στα απολιθώματα στοιχεία των εξαφανισμένων προγόνων του ανθρώπου.
Το 1910 ο αρχαιολόγος Charles Dawson ανακάλυψε μερικά κομμάτια ενός κρανίου και σιαγόνες με τραπεζίτες. Το εύρημα εντοπίστηκε στην περιοχή Piltdown στο Sussex της Αγγλίας. Ο ίδιος το πήγε σε έναν επιφανή παλαιοντολόγο της εποχής, τον Arthur Smith Woodward, ο οποίος επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά του.
Παρότι η ανακάλυψη του «Piltdown man» γνώρισε παγκόσμια φήμη, το ψέμα που κρυβόταν πίσω από αυτόν άρχισε σιγά σιγά να ξετυλίγεται.
Οι ανακαλύψεις των επόμενων δεκαετιών φανέρωσαν ότι η ιστορία του «Piltdown man» δεν ταίριαζε σε αυτήν της ανθρώπινης εξέλιξης.
Τη δεκαετία του 1950 τεστ αποκάλυψαν ότι το κρανίο ήταν μόλις 600 ετών και πως οι σιαγόνες ανήκαν σε ένα ουρακοτάγκο.
Source : http://www.newsbeast.gr/
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου