Δεν νοιάζεται για τις συνεχείς επισκέψεις στο γιατρό, το μηχάνημα τεχνητής καρδιάς που πρέπει να κουβαλά μαζί του στην πιο απλή κίνηση, τον νοιάζει όμως που ζει μακριά από τα παιδιά του εδώ και μήνες και που αισθάνεται «εγκλωβισμένος» στην Ελλάδα ,γιατί πρέπει να βρίσκεται κοντά στο Ωνάσειο ανά πάσα στιγμή. Ο Ανδρέας διηγείται την ιστορία του στην «Αλήθεια» με στόχο να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο σχετικά με το θέμα της μεταμόσχευσης οργάνων και εξηγεί πως άλλαξε τη ζωή του η αναμονή.
Πότε ξεκίνησε το πρόβλημα με την καρδιά σου;
Όλα ξεκίνησαν όταν κατά τη διάρκεια της μέρας αισθανόμουν κούραση ενώ ένα βράδυ ξύπνησα με δύσπνοια, κάτι που με έπεισε να επισκεφτώ τον γιατρό για προληπτικούς λόγους. Ο γιατρός διέγνωσε πως επρόκειτο για πρόβλημα της καρδιάς. Όπως μου είπε, η καρδιά μου είχε αδυνατίσει και είχε αλλάξει μέγεθος. Μου εξήγησαν πως στη συγκεκριμένη περίπτωση, λύση είναι μόνο η μεταμόσχευση και μου σύστησαν να ταξιδέψω στην Ελλάδα για να πάω στο Ωνάσειο. Αφού πήγα στο Ωνάσειο, τελικά οι γιατροί μου τοποθέτησαν ως προσωρινή λύση τεχνητή καρδιά και εντάχθηκα στην λίστα αναμονής για μεταμόσχευση καρδιάς.
Πώς αντέδρασες όταν το έμαθες;
Δεν το πίστεψα επειδή δεν αισθανόμουν καν άρρωστος. Εντάξει... είχα μια δύσπνοια ένα βράδυ, ένιωθα απλά μια κούραση που απέδιδα στην δουλειά και στους έντονους ρυθμούς που είχα στην καθημερινότητα μου. Δεν μπορούσα να αντιληφθώ πως στην πραγματικότητα χρειαζόμουν μεταμόσχευση καρδιάς...
Τι άλλαξε στην ζωή σου;
Τα πάντα... Τώρα για να μπορέσω να κάνω μπάνιο, για να φορέσω τα παπούτσια μου ή για οτιδήποτε άλλο απλό και καθημερινό χρειάζομαι την βοήθεια της γυναίκας μου. Εκεί που μπορούσα να κάνω τα πάντα μόνος μου, που ήμουν ανεξάρτητος, τώρα, αν δεν έχω την γυναίκα μου δίπλα μου δεν μπορώ να κάνω τίποτα.. Δεν μπορώ ούτε να δουλέψω. Τα παιδιά μου τα βλέπω μόνο στις διακοπές τους. Βρέθηκα στην Ελλάδα και δεν μπορώ λόγω της υγείας μου ούτε να ταξιδέψω για να έρθω πίσω στην Κύπρο. Κάθομαι όλους αυτούς τους μήνες αναγκαστικά εδώ στην Ελλάδα, και πρέπει να είμαι εδώ κοντά στο Ωνάσειο συνέχεια γιατί μπορεί ανά πάσα στιγμή να τύχει κάτι... Αυτή την στιγμή όμως, έχω συνειδητοποιήσει την κατάσταση. Προσαρμόστηκα και πρέπει να προσαρμοστώ γιατί έχω τρία παιδιά, πρέπει να παλέψω και να τα καταφέρω για να μπορέσω να ζήσω... Δυσκολίες υπάρχουν... Το παλεύω όμως και προσπαθώ μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα που θα γίνει η μεταμόσχευση...
Τι απαιτεί η κατάσταση της υγείας σου;
Εκτός από τα όσα μπορεί να τύχουν ως απρόοπτα και πρέπει να είμαι πάντα κοντά στο Ωνάσειο μια φορά την εβδομάδα πρέπει να επισκέπτομαι τους γιατρούς. Πρέπει επίσης να βρίσκομαι καθημερινά σε επικοινωνία με τους γιατρούς για να ελέγχουμε διάφορους παράγοντες όπως η κατακράτηση υγρών και η αύξηση του βάρους. Πρέπει καθημερινά να ελέγχω την πήξη του αίματος για να καθορίζεται ποια φάρμακα και την ποσότητα που πρέπει να πάρω. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα. Όσον αφορά την τεχνητή καρδιά, χρειάστηκε η γυναίκα μου να εκπαιδευτεί σε περίπτωση που θα τύχει κάτι, να μπορεί με τα χέρια της να βοηθήσει την συστολή διαστολή της καρδιάς μέχρι να καταφτάσει το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό.
Τι θυσίες χρειάστηκε να κάνετε ως οικογένεια;
Χρειάστηκε, εγώ και η γυναίκα μου, να μεταναστεύσουμε... Φύγαμε από την Κύπρο, ήρθαμε Ελλάδα και χρειάστηκε να αφήσουμε τα παιδιά μας στην Κύπρο με τους γονείς μου. Αναγκαστικά η γυναίκα μου έπρεπε να έρθει μαζί μου για να είναι δίπλα μου, επειδή, όπως σου εξήγησα πρέπει να είναι κάποιος μαζί μου ανά πάσα στιγμή και παράλληλα να φροντίζει να μην μολυνθούν τα τραύματα που υπάρχουν στο σώμα μου για να περνούν τα σωληνάρια της τεχνητής καρδιάς. Δεν θέλαμε να μετακινήσουμε τα παιδιά από τα σχολεία τους. Έγνοια μας ήταν επίσης το ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί πρόβλημα ανά πάσα στιγμή και να χρειαστεί να τρέχουμε στα νοσοκομεία. Πού να αφήναμε τρία παιδιά μόνα τους σε μια τέτοια περίπτωση; Δεν έχουμε κανένα εδώ στην Ελλάδα, οι οικογένειες μας είναι στην Κύπρο... Έτσι τώρα τα παιδιά μας τα βλέπουμε μόνο στις διακοπές τους...
Οικονομικά πως επιβιώνετε;
Όπως καταλαβαίνεις, τώρα δεν μπορώ να δουλέψω και η γυναίκα μου χρειάστηκε να αφήσει τη δουλειά της για να μπορεί να έρθει μαζί μου. Έχω ένα επίδομα εδώ στην Ελλάδα που μου δίνουν και ότι καταφέρουν να μας στείλουν από την Κύπρο οι δικοί μας.
Πώς ονειρεύεσαι την ζωή σου μετά την μεταμόσχευση;
Ονειρεύομαι ότι θα κάνω μεταμόσχευση... Ότι θα ζω την ζωή μου περνώντας περισσότερες ώρες με την οικογένεια μου. Τώρα κατάλαβα ότι περνούσα τις περισσότερες ώρες της ζωής μου δουλεύοντας. Η αναμονή με έκανε να καταλάβω τι είναι πραγματικά σημαντικό στην ζωή.
Διατηρείς τις ελπίδες σου;
Παίρνω δύναμη από τα παιδιά μου. Πάντα θα ελπίζω. Αν δεν ελπίζεις δεν ζεις...
Θέλεις να στείλεις κάποιο μήνυμα;
Θέλω να στείλω το μήνυμα ότι όλοι πρέπει να γίνουν δωρητές οργάνων γιατί δεν ξέρεις ποτέ τι θα σου συμβεί. Εκεί που χτυπά ο θάνατος και δεν μπορεί να γίνει κάτι, μπορεί να δοθεί ελπίδα και ζωή σε άλλους συνανθρώπους μας. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από το να ξέρεις πως ο αγαπημένος σου άνθρωπος έφυγε αλλά η καρδιά του ακόμα κτυπά στο στήθος κάποιου άλλου, χαριζόντας ζωή.
«Ένας δότης μπορεί να σώσει 12 ανθρώπους»
Το 50% των ατόμων που περιμένουν μόσχευμα σε Ελλάδα και Κύπρο βρίσκουν μόσχευμα μετά τους 23 μήνες αναμονής. Τα αντίστοιχα στοιχεία του εξωτερικού λένε πως το 50% των ατόμων έχουν καταφέρει να βρουν μόσχευμα στους 12 μήνες. Σύμφωνα με τον επιστημονικά υπεύθυνο της Μονάδας Μεταμοσχεύσεων στο Ωνάσειο δρα Πέτρο Σφυράκη, το πρόβλημα αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι ο κόσμος δεν έχει τη σωστή πληροφόρηση από σωστά εκπαιδευμένο προσωπικό που θα τον βοηθήσει να αντιληφθεί την απλή αλήθεια, ότι από ένα δότη μπορούν να σωθούν 10 και 12 άνθρωποι. «Αυτή η απλή η αλήθεια δεν έχει δοθεί στον κόσμο για να αντιληφθεί ότι με την προσφορά δεν σώζεται ένας αλλά πολλοί» είπε, ενώ εξήγησε πως «η δωρεά οργάνων είναι υπέρβαση ψυχής. Μια θυσία που γράφεται στις πιο σημαντικές ενέργειες που μπορεί να κάνει κάποιος στην ζωή του. Το μόσχευμα δεν πάει χαμένο, θα χαρίσει χρόνια ζωής και ποιότητα ζωής σε κάποιον ή κάποιους που το έχουν ανάγκη».
Μπορεί κανείς να συνεισφέρει οικονομικά στο λογαριασμό της οικογένειας που υπάρχει στην ΣΠΕ αλληλεγγύης με τον αριθμό 2034315-2 και με IBAN νούμερο CY85007044300000000020343152
Source: http://www.alithia.com.cy
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου