Από τις αρχές του 18ου αιώνα οι μοναχοί που ζούσαν σε ένα μοναστήρι στο επικίνδυνο και χιονισμένο St. Bernard Pass, μια περιοχή στις Άλπεις ανάμεσα στην Ιταλία και την Ελβετία, χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά για να τους βοηθούν στις αποστολές διάσωσης μετά από ισχυρές χιονοθύελλες.
Για πάνω από 200 χρόνια, περίπου 2.000 άνθρωποι, από αγνοούμενα παιδιά μέχρι τους στρατιώτες του Ναπολέοντα, διασώθηκαν χάρη στις οξυμένες αισθήσεις των ηρωικών αυτών σκυλιών και στην ικανότητά τους να προσανατολίζονται και να αντέχουν στο κρύο.
Το 1750 οι «marroniers», εκείνοι που συνόδευαν τους ταξιδιώτες και επισκέπτες από τα επικίνδυνα περάσματα της περιοχής Bourg-Saint-Pierre, χρησιμοποιούσαν τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου, καθώς χάρη στο ογκώδες σώμα τους άνοιγαν δρόμο για να περάσουν. Οι «marroniers» σύντομα ανακάλυψαν την ικανότατη αίσθηση όσφρησης των σκύλων και την ικανότητά τους να ανακαλύπτουν ανθρώπους θαμμένους βαθιά μέσα στο χιόνι. Έτσι άρχισαν να τους στέλνουν σε ομάδες δύο ή τριών μαζί για να αναζητήσουν αγνοούμενους ή τραυματισμένους ταξιδιώτες.
Για τα επόμενα 150 χρόνια, τα σκυλιά συνέχισαν να χρησιμοποιούνται ως διασώστες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που, όποτε έβρισκαν κάποιον τραυματία θαμμένο μέσα στο χιόνι, έσκαβαν για να τον βρουν και στη συνέχεια καθόντουσαν επάνω του για να του παρέχουν ζεστασιά. Εν τω μεταξύ ο δεύτερος σκύλος επέστρεφε στον ξενώνα του μοναστηριού και ειδοποιούσε τους μοναχούς για τον προσκυνητή που χρειαζόταν βοήθεια.
Μάλιστα, όπως αναφέρει η ιστοσελίδα curioushistory.com ο Ναπολέοντας και οι 250.000 στρατιώτες του κατάφεραν να περάσουν από την περιοχή το 1790-1810 χωρίς κανένας στρατιώτης να χάσει τη ζωή του.
Ο πιο διάσημος σκύλος – διασώστης ήταν ο Barry, ο οποίος έζησε στο μοναστήρι από το 1800 έως το 1814. Λέγεται ότι είχε σώσει τη ζωή πάνω από 40 ανθρώπων από το παγωμένο χιόνι και τις επικίνδυνες καιρικές συνθήκες των Άλπεων.
Το 1815 το σώμα του Barry εκτέθηκε στο Φυσικό Μουσείο Ιστορίας της Βέρνης στην Ελβετία, όπου και παραμένει μέχρι και σήμερα, υποδεχόμενος τους επισκέπτες του.
Σύμφωνα με ένα θρύλο, ο Barry σκοτώθηκε στην προσπάθειά του να σώσει κάποιον. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια.
Ο Barry «συνταξιοδοτήθηκε» και έζησε μέχρι το θάνατό του στη Βέρνη. Από τότε, στο μοναστήρι πάντα ένας σκύλος παίρνει το όνομά του ως ένδειξη τιμής στην προσφορά του. Το 2004 συστήθηκε το Ίδρυμα Barry du Grand Saint Bernard, με στόχο την εκτροφή και αναπαραγωγή σκυλιών της συγκεκριμένης ράτσας.
Πηγή: http://www.sigmalive.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου