Επιπρόσθετα, ο κ. Πυργάς αναλύει και τις διαφορές ανάμεσα στην καθαυτή σεξουαλική παρενόχληση από τη διαδικτυακή, καθώς και τους κινδύνους που ελλοχεύουν όταν ένα παιδί είναι εκτεθειμένο στο διαδίκτυο. Παράλληλα, ο Κλινικός Ψυχολόγος αναλύει και τα προειδοποιητικά συμπτώματα ότι ένας ανήλικος μπορεί να διατρέχει κίνδυνο στο διαδίκτυο.
Πόσο διαφορετική είναι η διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση από τη σεξουαλική παρενόχληση εκτός διαδικτύου;
Πολλοί γονείς μιλούν στα παιδιά τους για τους ανθρώπους που ενδέχεται να τα βλάψουν σεξουαλικά. Όμως, οι ανήλικοι τείνουν να είναι λιγότερο προσεκτικοί όταν βρίσκονται στο διαδίκτυο παρά στην καθημερινότητά τους. Επικοινωνούν και συναναστρέφονται με τους άλλους πιο ελεύθερα, γιατί έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι ασφαλείς επειδή βρίσκονται σε γεωγραφική απόσταση από τον συνομιλητή τους.
Επίσης, επειδή τείνουν να αποκαλύπτουν αφειδώλευτα προσωπικές πληροφορίες, το διαδίκτυο αποτελεί ιδανικό χώρο για τον παρενοχλούντα να τους βρει, να τους προσεγγίσει και να τους δελεάσει σεξουαλικά. Επίσης, η ανωνυμία που προσφέρει το διαδίκτυο το κάνει ευκολότερο για τον παρενοχλούντα να αποκρύψει την ταυτότητα, τις πραγματικές προθέσεις, το φύλο και την ηλικία του.
Ποιοι κίνδυνοι ελλοχεύουν για τους ανήλικους στο διαδίκτυο;
Οι παρενοχλούντες, αφού έρθουν σε επαφή με ανήλικο, προσπαθούν να προετοιμάσουν το έδαφος (grooming). Δηλαδή, να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και να αισθανθεί ασφάλεια να συναντηθεί μαζί τους, με σκοπό την απομόνωση και την κακόβουλη παρενόχλησή του. Χρησιμοποιούν κολακεία, σαγήνη ή και απειλή για να χειραγωγήσουν ψυχολογικά τον ανήλικο να ικανοποιήσει τις ολοένα αυξανόμενες σεξουαλικές τους απαιτήσεις, και να μην αποκαλύψει το «μυστικό» τους.
Ο άλλος κίνδυνος που παραμονεύει είναι η λήψη ή η έκθεση τους σε άσεμνες φωτογραφίες ή βίντεο. Συνήθως, πείθουν τους ανηλίκους να τους αποστείλουν φωτογραφίες ή βίντεο στις οποίες να είναι γυμνοί, να αυνανίζονται ή να επιδίδονται σε σεξουαλικές πράξεις. Οι παρενοχλούντες χρησιμοποιούν αυτό το υλικό για να εκβιάζουν τον ανήλικο να υποκύψει στις κλιμακούμενές τους απαιτήσεις ή το διανέμουν στο διαδίκτυο.
Υπάρχουν κάποιες διαδικτυακές συμπεριφορές που καθιστούν τους ανήλικους χρήστες στο διαδίκτυο πιο ευάλωτους;
Η επαφή στο διαδίκτυο δεν εκθέτει απαραίτητα τον ανήλικο σε κίνδυνο θυματοποίησης. Η συχνότερη ριψοκίνδυνη συμπεριφορά θεωρείται η επικοινωνία με αγνώστους (αποκάλυψη ονόματος, ηλικίας, φύλου, ονόματα γονιών, διεύθυνση, σχολείο, συζήτηση για ερωτικές σχέσεις με αγνώστους). Επίσης, η ανάρτηση στο διαδίκτυο προσωπικών φωτογραφιών ή βίντεο, ανταλλαγή μηνυμάτων σεξουαλικού περιεχομένου (sexting) και η πλοήγηση σε ιστότοπους με πορνογραφικό περιεχόμενο, ενδέχεται να ελλοχεύει περαιτέρω κινδύνους.
Πώς καθίσταται ευάλωτος ο ανήλικος
Τι καθιστά έναν ανήλικο ευάλωτο στη διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση;
Οι έφηβοι έχουν την τάση να εξερευνούν, να είναι περίεργοι για τη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις, να αψηφούν τον κίνδυνο και να αισθάνονται άτρωτοι. Αυτά τα χαρακτηριστικά, σε συνδυασμό με την ψυχο-συναισθηματική τους ανωριμότητα και την παρορμητικότητά τους τούς κάνει πιο ευάλωτους.
Επιπλέον, ανήλικοι που είναι παραμελημένοι, κακοποιημένοι ή έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση αντιμετωπίσουν αυξημένο κίνδυνο διαδικτυακής σεξουαλικής παρενόχλησης.
Με ποιον τρόπο οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να είναι πιο συνειδητοποιημένα για τους διαδικτυακούς κινδύνους;
Οι γονείς αλλά και συγγενικά πρόσωπα θα πρέπει να μεριμνούν για να:
1. Ενημερωθούν κι οι ίδιοι για το διαδίκτυο για να μπορέσουν να συμβαδίσουν με τα ενδιαφέροντά τους και να τα καθοδηγήσουν σωστά.
2. Εδραιώσουν ειλικρινή επικοινωνία με τα παιδιά όσον αφορά τους πιθανούς κινδύνους από το διαδίκτυο.
3. Ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά τους για τους κινδύνους που ενέχονται στη χρήση του διαδικτύου, για να κατανοούν από μόνα τους τούς κινδύνους και να αυτοπροστατεύονται (να μην κρατούν μυστικό αν κάποιος τα
ενόχλησε ακόμα και αν υποσχέθηκαν, να μην ανταποκρίνονται σε μηνύματα από άγνωστους χρήστες, ποτέ να μην υποκύπτουν στην πίεση να συναντηθούν ή να μιλήσουν στο τηλέφωνο με άτομα τα οποία γνωρίζουν μόνο διαδικτυακά, να μην εμπιστεύονται αβίαστα και να θεωρούν έγκυρες πληροφορίες που βρίσκονται στο διαδίκτυο, να μην αναρτούν πολύ προσωπικές φωτογραφίες ή να μη γράφουν πολύ προσωπικές σκέψεις και συναισθήματα, και να μην κατεβάζουν φωτογραφίες ή βίντεο από αγνώστους).
4. Εμπλακούν στη δημιουργία του προφίλ τους στο διαδίκτυο.
5. Επαγρυπνούν με ποιους έχουν διαδικτυακές συναναστροφές.
6. Εγκαταστήσουν φίλτρα απαγόρευσης πρόσβασης και να ενεργοποιήσουν τις λειτουργίες γονικού ελέγχου στον υπολογιστή, για να καταστήσουν τη χρήση του διαδικτύου ασφαλέστερη.
7. Εφαρμόσουν τη χρήση του υπολογιστή στους κοινόχρηστους χώρους του σπιτιού και σίγουρα όχι στο δωμάτιό του.
8. Εποπτεύουν τη χρήση του διαδικτύου (χρονική διάρκεια και, κατά προτίμηση, όχι βράδυ) αλλά με διακριτικότητα για μη μεταδώσουν στο παιδί τον φόβο.
Τα προειδοποιητικά συμπτώματα
Ποια είναι τα προειδοποιητικά συμπτώματα ότι ένας ανήλικος μπορεί να διατρέχει κίνδυνο στο διαδίκτυο;
Η τάση να περνά μεγάλο χρονικό διάστημα στο διαδίκτυο, απομόνωση στο δωμάτιό του (κυρίως το βράδυ), η χρήση πορνογραφικού υλικού, καθώς και αποφευκτική συμπεριφορά (να χαμηλώνει την οθόνη του υπολογιστή και να κρύβει το κινητό τηλέφωνο στην παρουσία σας ή να σβήνει τα μηνύματα και ηλεκτρονική αλληλογραφία μόλις τα παραλάβει. Ακόμα, η αλλαγή στη συμπεριφορά, όπως θλίψη, εκνευρισμός, φόβος, άγχος, μειωμένη σχολική επίδοση, σε συνδυασμό με άλλες συμπεριφορές, ενδέχεται να είναι προειδοποιητικές συμπεριφορές.
Τι να κάνει ένας γονιός, όταν πιστεύει ότι ο ανήλικος έπεσε θύμα διαδικτυακής παρενόχλησης;
Να μη ρίξουν ευθύνες στον ανήλικο. Να κατανοήσουν ότι μπορεί να αισθάνεται φόβο, εξευτελισμό, ντροπή, σοκ, αμηχανία, ενοχή και σύγχυση γι' αυτό που συνέβη. Μπορεί να έχουν δυσκολία να μιλήσουν γι' αυτό.
Μιλήστε ανοικτά στον ανήλικο γι' αυτό που προσέξατε, χωρίς να κάνετε κριτική ή να θυμώσετε. Επικοινωνήστε με τις Αρχές, σε γραμμές βοήθειας και με κάποιον ειδικό.
Πηγή: www.sigmalive.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου