Χέρι στη φωτιά ουδείς μπορεί να βάλει, όμως το εκ του αποτελέσματος είναι μάλλον σαφές τι είχε κατά νου ο Ιβάιλο Πέτεφ, όταν ο Ανδρέας Σοφοκλέους αποφάσισε να τον κρατήσει ως το 2016 στον πάγκο της ΑΕΛ. Με συνολικά 28 προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ της περασμένης περιόδου ο Βούλγαρος τεχνικός αξιοποίησε στο έπακρο τη δυνατότητα στελέχωσης της ομάδας πάνω στα δικά του πρότυπα.
Το νέο σύνολο ήταν εξ αρχής σαφές πως θα απαιτούσε ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για να δέσει. Ο χρόνος αυτός άρχισε να αυξάνεται από τη στιγμή που οι Φεγκρούς και Εσπάνια έχασαν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και ο Αϊρόσα τέθηκε εκτός μάχης με σοβαρό τραυματισμό. Εν μέσω αναπροσαρμογής των μετεγγραφικών πλάνων η ΑΕΛ κληρώθηκε στον γ’ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ζενίτ, μία από τις πιο δύσκολες αντιπάλους που θα μπορούσε να βρει στο δρόμο της.
Ενόσω ακόμη προσέθετε παίκτες στο ρόστερ και πάλευε να αυξήσει το βαθμό ομοιογένειας ο Πέτεφ είδε την κληρωτίδα να του παίζει ακόμη ένα άσχημο παιχνίδι φέρνοντάς του την Τότεναμ στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ. Απέναντι σε Ρώσους και Άγγλους η ΑΕΛ κέρδισε τις εντυπώσεις, έχασε όμως έδαφος και χρόνο στην τακτική προετοιμασία της εν όψει πρωταθλήματος.
Ο λόγος είναι πως απέναντι σε Ζενίτ και Τότεναμ δεν υπήρχε άλλη επιλογή από τον κλεφτοπόλεμο (βλέπε συμπαγή άμυνα κι αντεπιθέσεις), ενώ στις εγχώριες διοργανώσεις απαιτείται ως επί το πλείστον παιχνίδι κυριαρχίας και υπομονής απέναντι σε κλειστές άμυνες. Δεδομένης όμως της χρησιμοποίησης του Μπεμπέ ως εφεδρείας από τον πάγκο η ΑΕΛ εμφανίζεται ολότελα αλλαγμένη στο μεσοεπιθετικό της κομμάτι και αυτή η έλλειψη συνοχής και ισορροπίας την καθιστά πιο ευάλωτη και ανασταλτικά.
Και στα μετόπισθεν η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική, αφού -ιδίως μετά τον τραυματισμό του Φεγκρούς- από τους επτά που σηκώνουν το κύριο βάρος της άμυνας (τερματοφύλακας, αμυντικοί, κόφτες) οι τρεις είναι νεοφερμένοι (Καντού, Σιέλης, Γκουιντιλεγέ), δύο ήταν αναπληρωματικοί πέρυσι (Ρομέρο, Εντμάρ), ένας έχει αλλάξει θέση (Καρλίτος, από αριστερό μπακ σε δεξί) και μόνον ο Νικολάου έχει διατηρηθεί στο πόστο του.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν και αναποδιές όπως η τιμωρία του Ντανιελζίνιο και ο τραυματισμός του Ζεζίνιο, γίνεται εύκολα αντιληπτό σε πόσες αναπροσαρμογές πλάνων υποχρεώνεται διαρκώς ο Πέτεφ και πόσο δυσχερές είναι το έργο του να κατασταλάξει σε μια ενδεκάδα, ώστε ν’ αρχίσει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για την απόκτηση συνοχής, ομοιογένειας, αυτοματισμών.
Η γέννα της νέας ΑΕΛ αποδεικνύεται στην πράξη πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι αρχικά είχε εκτιμηθεί, αλλά αν «ό,τι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο» δεν αποκλείεται το ζόρικο ξεκίνημα των «λεόντων» να έχει αίσιο τέλος τον ερχόμενο Μάιο. Μέχρι όμως να στρώσει η νέα ομάδα και όσο η κακοδαιμονία διαρκεί, τα στραβοπατήματα και τα πισωγυρίσματα θα ευρίσκονται (απόλυτα φυσιολογικά) στην ημερήσια διάταξη.
Πηγή: www.sigmalive.com
Το νέο σύνολο ήταν εξ αρχής σαφές πως θα απαιτούσε ένα σεβαστό χρονικό διάστημα για να δέσει. Ο χρόνος αυτός άρχισε να αυξάνεται από τη στιγμή που οι Φεγκρούς και Εσπάνια έχασαν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας και ο Αϊρόσα τέθηκε εκτός μάχης με σοβαρό τραυματισμό. Εν μέσω αναπροσαρμογής των μετεγγραφικών πλάνων η ΑΕΛ κληρώθηκε στον γ’ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ζενίτ, μία από τις πιο δύσκολες αντιπάλους που θα μπορούσε να βρει στο δρόμο της.
Ενόσω ακόμη προσέθετε παίκτες στο ρόστερ και πάλευε να αυξήσει το βαθμό ομοιογένειας ο Πέτεφ είδε την κληρωτίδα να του παίζει ακόμη ένα άσχημο παιχνίδι φέρνοντάς του την Τότεναμ στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ. Απέναντι σε Ρώσους και Άγγλους η ΑΕΛ κέρδισε τις εντυπώσεις, έχασε όμως έδαφος και χρόνο στην τακτική προετοιμασία της εν όψει πρωταθλήματος.
Ο λόγος είναι πως απέναντι σε Ζενίτ και Τότεναμ δεν υπήρχε άλλη επιλογή από τον κλεφτοπόλεμο (βλέπε συμπαγή άμυνα κι αντεπιθέσεις), ενώ στις εγχώριες διοργανώσεις απαιτείται ως επί το πλείστον παιχνίδι κυριαρχίας και υπομονής απέναντι σε κλειστές άμυνες. Δεδομένης όμως της χρησιμοποίησης του Μπεμπέ ως εφεδρείας από τον πάγκο η ΑΕΛ εμφανίζεται ολότελα αλλαγμένη στο μεσοεπιθετικό της κομμάτι και αυτή η έλλειψη συνοχής και ισορροπίας την καθιστά πιο ευάλωτη και ανασταλτικά.
Και στα μετόπισθεν η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετική, αφού -ιδίως μετά τον τραυματισμό του Φεγκρούς- από τους επτά που σηκώνουν το κύριο βάρος της άμυνας (τερματοφύλακας, αμυντικοί, κόφτες) οι τρεις είναι νεοφερμένοι (Καντού, Σιέλης, Γκουιντιλεγέ), δύο ήταν αναπληρωματικοί πέρυσι (Ρομέρο, Εντμάρ), ένας έχει αλλάξει θέση (Καρλίτος, από αριστερό μπακ σε δεξί) και μόνον ο Νικολάου έχει διατηρηθεί στο πόστο του.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν και αναποδιές όπως η τιμωρία του Ντανιελζίνιο και ο τραυματισμός του Ζεζίνιο, γίνεται εύκολα αντιληπτό σε πόσες αναπροσαρμογές πλάνων υποχρεώνεται διαρκώς ο Πέτεφ και πόσο δυσχερές είναι το έργο του να κατασταλάξει σε μια ενδεκάδα, ώστε ν’ αρχίσει να μετρά αντίστροφα ο χρόνος για την απόκτηση συνοχής, ομοιογένειας, αυτοματισμών.
Η γέννα της νέας ΑΕΛ αποδεικνύεται στην πράξη πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι αρχικά είχε εκτιμηθεί, αλλά αν «ό,τι αρχίζει ωραία, τελειώνει με πόνο» δεν αποκλείεται το ζόρικο ξεκίνημα των «λεόντων» να έχει αίσιο τέλος τον ερχόμενο Μάιο. Μέχρι όμως να στρώσει η νέα ομάδα και όσο η κακοδαιμονία διαρκεί, τα στραβοπατήματα και τα πισωγυρίσματα θα ευρίσκονται (απόλυτα φυσιολογικά) στην ημερήσια διάταξη.
Πηγή: www.sigmalive.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου