Η προσφυγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου, στρέφεται εναντίον του Υπουργείου Οικονομικών και του Γενικού Λογιστή και αναπτύσσεται σε 73 σελίδες.
Σύμφωνα με τον δικηγόρο της αιτήτριας, εγείρεται λόγος ακύρωσης της υποχρεωτικής συνεισφοράς του 1,5% από τις ακαθάριστες απολαβές της για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεδομένου ότι αυτή διαθέτει και καλύπτεται πλήρως από ιδιωτική ασφάλιση, ενδονοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή.
«Η αποκοπή του ποσού αυτού είναι καθόλα αυθαίρετη και μη ανταποδοτική και αντίκειται ως εκ τούτου στο Άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) αλλά και συνιστώσα καθόλα αδικαιολόγητο πλουτισμό του δημοσίου, με το νομοθέτη στην προκειμένη περίπτωση να μην έχει λάβει υπόψη του το δυνητικά αναμενόμενο της συνδρομής ιδιωτικής ασφάλισης, η ύπαρξη της οποίας στο πρόσωπο της αιτήτριας καθιστά την υποχρεωτική συνεισφορά του 1,5% ως αδικαιολόγητη επιβάρυνση, εξομοιώνοντας την περίπτωσή της με αυτές που δεν υπάρχει το κόστος της πλήρους ιδιωτικής ασφάλισης» αναφέρεται στο κείμενο της προσφυγής.
«Συναφώς, πρόκειται για επέμβαση επί το χείρον στο νομοθετικό καθεστώς της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης της αιτήτριας» αναφέρεται.
Παραπέμποντας στην υπόθεση «Ζωή Νικολαΐδου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 7», σημειώνεται επίσης ότι «…δικαιώματα, τα οποία προκύπτουν από το νόμο και επακόλουθα αποτελούν το αντικείμενο συμβατικών δεσμεύσεων, δεν μπορεί να παραμεριστούν μονομερώς, με την κατάργηση ή τον περιορισμό των σχετικών διατάξεων του νόμου που αποτέλεσαν την πηγή του δικαιώματος».
Πηγή : http://www.kathimerini.com.cy
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου