Έντονη κριτική στο Eurogroup και στα ευρωπαϊκά όργανα, που συμμετέχουν στην τρόικα, για τις κοινωνικές επιπτώσεις των προγραμμάτων προσαρμογής στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, ασκεί σχέδιο γνωμοδότησης της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων της Ευρωβουλής.
Το σχέδιο γνωμοδότησης, του Ισπανού εισηγητή, Αλεχάνδρο Θέρκας, επισημαίνει ότι μέσα σε μια τετραετία χάθηκαν στις 4 χώρες, που υλοποιούν προγράμματα προσαρμογής, 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενώ η κατάσταση σχετικά με την ανεργία των νέων χαρακτηρίζεται «απελπιστική».
Οι ευθύνες για τις κοινωνικές συνέπειες
Ο εισηγητής καθιστά τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Εurogroup, συνυπεύθυνα για τους όρους, που επιβάλλονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, και, συνεπώς, για τις κοινωνικές τους συνέπειες.
Παράλληλα, εκφράζει τη λύπη της Ευρωβουλής για το γεγονός ότι βρέθηκε στο περιθώριο σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος. Το σχέδιο γνωμοδότησης επικρίνει το γεγονός ότι τα εν λόγω προγράμματα σχεδιάστηκαν χωρίς καμία εκτίμηση των συνεπειών, μέσω μελετών αντίκτυπου ή συντονισμού με τα διάφορα ευρωπαϊκά όργανα.
Για τις επιπτώσεις των μνημονίων στην απασχόληση, αναφέρει ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν στις τέσσερις χώρες οδήγησαν σε δραματικά ποσοστά ανεργίας, ιστορικά υψηλά ποσοστά απώλειας θέσεων εργασίας και υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας.
Μάλιστα υπογραμμίζει ότι οι πλέον ευπαθείς ομάδες, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι, οι γυναίκες, οι διακινούμενοι εργαζόμενοι και τα άτομα με αναπηρία, έχουν πληγεί έντονα και παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο.
Ο εισηγητής εκφράζει την ανησυχία του διότι, μεταξύ των όρων για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής, τα προγράμματα περιλαμβάνουν συστάσεις για συγκεκριμένες περικοπές σε θεμελιώδεις τομείς, που άπτονται της καταπολέμησης της φτώχειας, όπως οι συντάξεις, οι βασικές υπηρεσίες, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα φάρμακα για τη βασική προστασία των πλέον ευπαθών ομάδων.
Κάλεσμα για άμεση δράση
Το σχέδιο γνωμοδότησης της Ευρωβουλής, καλεί την Κομισιόν να εκπονήσει λεπτομερή μελέτη των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών των προγραμμάτων προσαρμογής στις τέσσερις χώρες με σκοπό την πλήρη κατανόηση τόσο της βραχυπρόθεσμης όσο και της μακροπρόθεσμης ζημίας στα συστήματα κοινωνικής προστασίας, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη την καταπολέμηση της φτώχειας, τη διατήρηση δέοντος κοινωνικού διαλόγου και την ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας στις εργασιακές σχέσεις.
Καλεί την ΕΕ να παράσχει υποστήριξη, μεταξύ άλλων, μέσω της παροχής χρηματοδοτικών πόρων, όπου απαιτείται, για την αποκατάσταση των προτύπων κοινωνικής προστασίας και της προσπάθειας μείωσης της φτώχειας και για την επανέναρξη του κοινωνικού διαλόγου, μέσω ενός σχεδίου κοινωνικής ανάκαμψης, ενώ ζητείται από την ευρωπαϊκό σκέλος της τρόικας και το Εurogroup να καταργήσουν σταδιακά τα έκτακτα μέτρα, που έχουν θεσπιστεί.
Καλείται τέλος η ΕΕ να μην εφαρμόσει τέτοιου είδους θεσμικές και δημοσιονομικές λύσεις στο μέλλον και να θεσπίσει μηχανισμούς που θα παρέχουν τη δυνατότητα στα θεσμικά όργανα να επιτύχουν τους κοινωνικούς στόχους και τις πολιτικές που ορίζονται στις Συνθήκες, ιδίως εκείνες που σχετίζονται με τα ατομικά και τα συλλογικά δικαιώματα όσων αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού.
Πηγή: sigmalive.com
Το σχέδιο γνωμοδότησης, του Ισπανού εισηγητή, Αλεχάνδρο Θέρκας, επισημαίνει ότι μέσα σε μια τετραετία χάθηκαν στις 4 χώρες, που υλοποιούν προγράμματα προσαρμογής, 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, ενώ η κατάσταση σχετικά με την ανεργία των νέων χαρακτηρίζεται «απελπιστική».
Οι ευθύνες για τις κοινωνικές συνέπειες
Ο εισηγητής καθιστά τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, την ΕΚΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Εurogroup, συνυπεύθυνα για τους όρους, που επιβάλλονται στο πλαίσιο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, και, συνεπώς, για τις κοινωνικές τους συνέπειες.
Παράλληλα, εκφράζει τη λύπη της Ευρωβουλής για το γεγονός ότι βρέθηκε στο περιθώριο σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος. Το σχέδιο γνωμοδότησης επικρίνει το γεγονός ότι τα εν λόγω προγράμματα σχεδιάστηκαν χωρίς καμία εκτίμηση των συνεπειών, μέσω μελετών αντίκτυπου ή συντονισμού με τα διάφορα ευρωπαϊκά όργανα.
Για τις επιπτώσεις των μνημονίων στην απασχόληση, αναφέρει ότι τα μέτρα που επιβλήθηκαν στις τέσσερις χώρες οδήγησαν σε δραματικά ποσοστά ανεργίας, ιστορικά υψηλά ποσοστά απώλειας θέσεων εργασίας και υποβάθμιση των συνθηκών εργασίας.
Μάλιστα υπογραμμίζει ότι οι πλέον ευπαθείς ομάδες, όπως οι μακροχρόνια άνεργοι, οι γυναίκες, οι διακινούμενοι εργαζόμενοι και τα άτομα με αναπηρία, έχουν πληγεί έντονα και παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας σε σχέση με τον εθνικό μέσο όρο.
Ο εισηγητής εκφράζει την ανησυχία του διότι, μεταξύ των όρων για τη χορήγηση χρηματοδοτικής συνδρομής, τα προγράμματα περιλαμβάνουν συστάσεις για συγκεκριμένες περικοπές σε θεμελιώδεις τομείς, που άπτονται της καταπολέμησης της φτώχειας, όπως οι συντάξεις, οι βασικές υπηρεσίες, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα φάρμακα για τη βασική προστασία των πλέον ευπαθών ομάδων.
Κάλεσμα για άμεση δράση
Το σχέδιο γνωμοδότησης της Ευρωβουλής, καλεί την Κομισιόν να εκπονήσει λεπτομερή μελέτη των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών των προγραμμάτων προσαρμογής στις τέσσερις χώρες με σκοπό την πλήρη κατανόηση τόσο της βραχυπρόθεσμης όσο και της μακροπρόθεσμης ζημίας στα συστήματα κοινωνικής προστασίας, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη την καταπολέμηση της φτώχειας, τη διατήρηση δέοντος κοινωνικού διαλόγου και την ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και ασφάλειας στις εργασιακές σχέσεις.
Καλεί την ΕΕ να παράσχει υποστήριξη, μεταξύ άλλων, μέσω της παροχής χρηματοδοτικών πόρων, όπου απαιτείται, για την αποκατάσταση των προτύπων κοινωνικής προστασίας και της προσπάθειας μείωσης της φτώχειας και για την επανέναρξη του κοινωνικού διαλόγου, μέσω ενός σχεδίου κοινωνικής ανάκαμψης, ενώ ζητείται από την ευρωπαϊκό σκέλος της τρόικας και το Εurogroup να καταργήσουν σταδιακά τα έκτακτα μέτρα, που έχουν θεσπιστεί.
Καλείται τέλος η ΕΕ να μην εφαρμόσει τέτοιου είδους θεσμικές και δημοσιονομικές λύσεις στο μέλλον και να θεσπίσει μηχανισμούς που θα παρέχουν τη δυνατότητα στα θεσμικά όργανα να επιτύχουν τους κοινωνικούς στόχους και τις πολιτικές που ορίζονται στις Συνθήκες, ιδίως εκείνες που σχετίζονται με τα ατομικά και τα συλλογικά δικαιώματα όσων αντιμετωπίζουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού.
Πηγή: sigmalive.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου