Εκτός σχολείου και εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης οδηγούνται πολλοί νέοι με αναπηρίες στην Κύπρο, εξαιτίας της ανεπαρκούς προσβασιμότητας και της ελλιπούς υποδομής που η Πολιτεία τους προσφέρει.
Παράλληλα, καταδικάζονται στον κοινωνικό αποκλεισμό αφού αρκετοί χώροι διασκέδασης και συγκέντρωσης των νέων δεν είναι προσβάσιμοι και ως εκ τούτου τα Άτομα με Αναπηρίες δεν μπορούν να συμμετέχουν εύκολα στις δραστηριότητες των συνομήλικων τους.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι καθόλου άγνωστα στην Κύπρο, αφού κατά καιρούς το αναπηρικό κίνημα τα επαναφέρει στο προσκήνιο. Ωστόσο, αποδεικνύονται πλέον και από έρευνα την οποία διεξήγαγε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στα πλαίσια του προγράμματος του «Νεολαία σε δράση».
Μάλιστα, στην έρευνα αυτή συμμετείχαν μεταξύ άλλων εθελοντών και 20 νέοι με αναπηρίες, γεγονός που κάνει τα αποτελέσματα της έρευνας να πλησιάζουν πολύ περισσότερο την πραγματικότητα της Κύπρου στο θέμα των νέων ΑμεΑ.
Στόχος της έρευνας, όπως αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, ήταν να «αναδειχθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι ανάπηροι στην Κύπρο σε σχέση με την κοινωνικοποίηση τους».
Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, σύμφωνα με την ανακοίνωση, «προέκυψαν αρκετές δυσκολίες αφού σε αυτή συμμετείχαν και άτομα με αναπηρία» αλλά, προστίθεται, αυτός ήταν και ο στόχος της διεξαγωγής της, «να βγει το αποτέλεσμα μέσα από την πραγματικότητα».
Αναφέρεται ότι τουλάχιστον για το θέμα της προσβασιμότητας των κτηρίων, το αναπηρικό κίνημα εδώ και χρόνια διεξάγει τον δικό του αγώνα ενώ βρίσκεται σε ισχύ και σχετική νομοθεσία, η οποία ωστόσο πολύ συχνά παραβιάζεται τόσο από ιδιώτες όσο και από το δημόσιο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τα συμπεράσματα: Υπάρχει θέληση αλλά όχι υποδομή
- Γενικό συμπέρασμα της εν λόγω έρευνας είναι το γεγονός ότι όλα τα άτομα με αναπηρία επιθυμούν να ζουν κανονικά στο κοινωνικό σύνολο και να συμμετέχουν στα της κοινωνίας.
- Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η ανεπαρκής υποδομή δημόσιων και ιδιωτικών χώρων τους εμποδίζει στο να πετύχουν το στόχο τους αφού περιορίζονται οι επιλογές που έχουν στη διάθεση τους για κοινωνικοποίηση.
- Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι περισσότεροι νέοι με αναπηρίες επιθυμούν να ζουν ανεξάρτητα και μόνοι τους.
- Εμπόδιο σε αυτή τους την επιθυμία στέκεται, όπως φαίνεται να κατέδειξε η έρευνα, η ελλιπής κρατική στήριξη αλλά και η έλλειψη υποδομής σε κτήρια και εγκαταστάσεις αλλά και στον τομέα της επαγγελματικής αποκατάστασης.
- Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι νέοι με αναπηρία, των οποίων η οικογένειες αποδέχθηκαν το πρόβλημα τους, βρίσκονται σε καλύτερη θέση από εκείνους που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποδοχής της αναπηρίας τους από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Γράφει: Μαριλένα Παναγή του www.philenews.com
Παράλληλα, καταδικάζονται στον κοινωνικό αποκλεισμό αφού αρκετοί χώροι διασκέδασης και συγκέντρωσης των νέων δεν είναι προσβάσιμοι και ως εκ τούτου τα Άτομα με Αναπηρίες δεν μπορούν να συμμετέχουν εύκολα στις δραστηριότητες των συνομήλικων τους.
Τα προβλήματα αυτά δεν είναι καθόλου άγνωστα στην Κύπρο, αφού κατά καιρούς το αναπηρικό κίνημα τα επαναφέρει στο προσκήνιο. Ωστόσο, αποδεικνύονται πλέον και από έρευνα την οποία διεξήγαγε το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ στα πλαίσια του προγράμματος του «Νεολαία σε δράση».
Μάλιστα, στην έρευνα αυτή συμμετείχαν μεταξύ άλλων εθελοντών και 20 νέοι με αναπηρίες, γεγονός που κάνει τα αποτελέσματα της έρευνας να πλησιάζουν πολύ περισσότερο την πραγματικότητα της Κύπρου στο θέμα των νέων ΑμεΑ.
Στόχος της έρευνας, όπως αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, ήταν να «αναδειχθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι ανάπηροι στην Κύπρο σε σχέση με την κοινωνικοποίηση τους».
Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, σύμφωνα με την ανακοίνωση, «προέκυψαν αρκετές δυσκολίες αφού σε αυτή συμμετείχαν και άτομα με αναπηρία» αλλά, προστίθεται, αυτός ήταν και ο στόχος της διεξαγωγής της, «να βγει το αποτέλεσμα μέσα από την πραγματικότητα».
Αναφέρεται ότι τουλάχιστον για το θέμα της προσβασιμότητας των κτηρίων, το αναπηρικό κίνημα εδώ και χρόνια διεξάγει τον δικό του αγώνα ενώ βρίσκεται σε ισχύ και σχετική νομοθεσία, η οποία ωστόσο πολύ συχνά παραβιάζεται τόσο από ιδιώτες όσο και από το δημόσιο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Τα συμπεράσματα: Υπάρχει θέληση αλλά όχι υποδομή
- Γενικό συμπέρασμα της εν λόγω έρευνας είναι το γεγονός ότι όλα τα άτομα με αναπηρία επιθυμούν να ζουν κανονικά στο κοινωνικό σύνολο και να συμμετέχουν στα της κοινωνίας.
- Ωστόσο, αποδείχθηκε ότι η ανεπαρκής υποδομή δημόσιων και ιδιωτικών χώρων τους εμποδίζει στο να πετύχουν το στόχο τους αφού περιορίζονται οι επιλογές που έχουν στη διάθεση τους για κοινωνικοποίηση.
- Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι περισσότεροι νέοι με αναπηρίες επιθυμούν να ζουν ανεξάρτητα και μόνοι τους.
- Εμπόδιο σε αυτή τους την επιθυμία στέκεται, όπως φαίνεται να κατέδειξε η έρευνα, η ελλιπής κρατική στήριξη αλλά και η έλλειψη υποδομής σε κτήρια και εγκαταστάσεις αλλά και στον τομέα της επαγγελματικής αποκατάστασης.
- Διαπιστώθηκε επίσης ότι οι νέοι με αναπηρία, των οποίων η οικογένειες αποδέχθηκαν το πρόβλημα τους, βρίσκονται σε καλύτερη θέση από εκείνους που αντιμετωπίζουν προβλήματα αποδοχής της αναπηρίας τους από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Γράφει: Μαριλένα Παναγή του www.philenews.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου