Η ανάγκη αλλαγής τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον επείγουσα αναγκαιότητα, δήλωσε ο Προεδρεύων της Δημοκρατίας και Πρόεδρος της Βουλής, μιλώντας στο μνημόσυνο του ήρωα της ΕΟΚΑ, Μιχαήλ Νικολάου στη Μεσόγη της Πάφου.
Θα πρέπει δε, συνέχισε ο Γιαννάκης Ομήρου, να καταστήσουμε σαφές ότι το έγγραφο Ντάουνερ για τις συγκλίσεις, ούτε διαπραγματευτική βάση μπορεί να αποτελέσει, ούτε ενδιάμεση συμφωνία, ούτε οποιοδήποτε χρήσιμο υλικό σε οποιανδήποτε διαπραγμάτευση.
Μίλησε για περαιτέρω συγκεκριμένες ενέργειες, όπως καταγγελία της τουρκικής στάσης ενώπιον της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νέα σαφή βάση, που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτηση, στηριγμένη αδιαπραγμάτευτα στις αρχές του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επίσης, διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού το οποίο να οριοθετεί τα όρια ασφαλείας για την εθνική και φυσική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού, στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009, απόσυρση των υποχωρήσεων των τελευταίων χρόνων, διαχωρισμό της διεθνούς από την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού.
«Η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, η απομάκρυνση των εποίκων και η κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960 θα πρέπει να αποφασιστούν σε Διεθνή Διάσκεψη με τη συμμετοχή του ΟΗΕ, της Ε.Ε., των Εγγυητικών Δυνάμεων και της Κυπριακής Δημοκρατίας», πρόσθεσε, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση.
Ο κ. Ομήρου αναφέρθηκε επίσης σε αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας αλλά και των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας για να υποχρεωθεί να τερματίσει την κατοχή και να αποδεχθεί λύση στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
«Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται η αποτυχία. Τώρα βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Χρέος μας να μην ολιγωρήσουμε και να μη φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων», τόνισε.
Εμπνευσμένοι, είπε, από την αθάνατη παράδοση του 1955, ας εδραιώσουμε το ανίκητο μέτωπο της ελευθερίας, για να ανοίξουμε διάπλατα τη λεωφόρο της εθνικής δικαίωσης, για να ατενίσουμε την ιστορία, το έθνος, τους αγώνες και τους αγωνιστές με το κεφάλι ψηλά.
Ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι ο Μιχαήλ Νικολάου πίστευε σε μια Κύπρο και σε ένα λαό που να ξεχωρίζει για να βρίσκει τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: Τον αγώνα για ελευθερία, για πρόοδο της κοινωνίας, για την προκοπή του λαού και του Έθνους. Ο Μιχαήλ Νικολάου και οι άλλοι ήρωες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα, πρόσθεσε, εκπέμπουν από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας του Ελληνισμού στους αιώνες το παράγγελμα που απορρίπτει την υποταγή, την αδράνεια, την παραίτηση, μπροστά στα τείχη που υψώνουν μπροστά μας οι κάθε λογής κήρυκες της ενσωμάτωσης και της ήττας.
Η 1η Απριλίου 1955, ανέφερε, αποτέλεσε ως ιστορική στιγμή αμφισβήτησης της δουλείας, της ξένης τυραννίας και της καταπίεσης το μεγάλο ρωμαλέο άλμα ενατένισης του Κυπριακού Ελληνισμού προς την ίδια την ιδέα της ύπαρξης του. «Χωρίς την εθνικοαπελευθερωτική αντιαποικιακή επανάσταση ο κυπριακός Ελληνισμός ως εθνική οντότητα θα αποτελούσε υπόθεση ιστορικής αναδίφησης, μελέτη γλωσσολογικής και εθνολογικής έρευνας, εγκυκλοπαιδικής και αρχειακής καταγραφής. Όχι όμως υπαρκτή εθνική οντότητα του σήμερα».
Ο ήρωας Μιχαήλ Νικολάου, είπε, γεννήθηκε στη Μεσόγη το 1934 από φτωχούς και εργατικούς γονείς. Πύκνωσε τις γραμμές της ΕΟΚΑ υπό την καθοδήγηση του Γεωργίου Παπαονησιφόρου και όντας ήδη ιδιοκτήτης ενός μικρού λεωφορείου εξυπηρετούσε τις ανάγκες της Οργάνωσης είτε για μεταφορά συγγενών κρατουμένων στα Κρατητήρια, είτε για μεταφορά οπλισμού ή εγγράφων τα οποία τοποθετούσε σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη στο όχημα του.
Ο Μιχαήλ συνελήφθη στις 21 Σεπτεμβρίου 1958 του ιδίου έτους, μετά την έκρηξη νάρκης εναντίον των Βρετανών στρατιωτών που διέρχονταν εποχούμενοι μέσω του κυρίου δρόμου Μεσόγης-Τσάδας. «Τον βασάνισαν φρικτά να ομολογήσει την ενοχή και τους συνεργάτες του, αλλά αυτός δεν λύγισε, κράτησε το στόμα του κλειστό και τον σκότωσαν με επανειλημμένους πυροβολισμούς. Ήταν 24 χρονών», ανέφερε ο Πρόεδρος της Βουλής.
Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας, πρόσθεσε, είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή των κινδύνων που απεργάζονται στην πατρίδα μας, οι εχθροί της ελευθερίας. Να επιμένουμε, κατέληξε, στην κατοχύρωση των δικαίων ολόκληρου του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα στην αποκατάσταση των δικαιωμάτων των προσφύγων και των εγκλωβισμένων, την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της πολιτείας, την ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου.
Θα πρέπει δε, συνέχισε ο Γιαννάκης Ομήρου, να καταστήσουμε σαφές ότι το έγγραφο Ντάουνερ για τις συγκλίσεις, ούτε διαπραγματευτική βάση μπορεί να αποτελέσει, ούτε ενδιάμεση συμφωνία, ούτε οποιοδήποτε χρήσιμο υλικό σε οποιανδήποτε διαπραγμάτευση.
Μίλησε για περαιτέρω συγκεκριμένες ενέργειες, όπως καταγγελία της τουρκικής στάσης ενώπιον της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, νέα σαφή βάση, που δεν θα επιδέχεται αμφισβήτηση, στηριγμένη αδιαπραγμάτευτα στις αρχές του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επίσης, διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού το οποίο να οριοθετεί τα όρια ασφαλείας για την εθνική και φυσική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού, στη βάση του κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009, απόσυρση των υποχωρήσεων των τελευταίων χρόνων, διαχωρισμό της διεθνούς από την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού.
«Η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής, η απομάκρυνση των εποίκων και η κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960 θα πρέπει να αποφασιστούν σε Διεθνή Διάσκεψη με τη συμμετοχή του ΟΗΕ, της Ε.Ε., των Εγγυητικών Δυνάμεων και της Κυπριακής Δημοκρατίας», πρόσθεσε, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση.
Ο κ. Ομήρου αναφέρθηκε επίσης σε αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας αλλά και των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας για να υποχρεωθεί να τερματίσει την κατοχή και να αποδεχθεί λύση στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου.
«Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται η αποτυχία. Τώρα βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι της ιστορίας. Χρέος μας να μην ολιγωρήσουμε και να μη φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων», τόνισε.
Εμπνευσμένοι, είπε, από την αθάνατη παράδοση του 1955, ας εδραιώσουμε το ανίκητο μέτωπο της ελευθερίας, για να ανοίξουμε διάπλατα τη λεωφόρο της εθνικής δικαίωσης, για να ατενίσουμε την ιστορία, το έθνος, τους αγώνες και τους αγωνιστές με το κεφάλι ψηλά.
Ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι ο Μιχαήλ Νικολάου πίστευε σε μια Κύπρο και σε ένα λαό που να ξεχωρίζει για να βρίσκει τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: Τον αγώνα για ελευθερία, για πρόοδο της κοινωνίας, για την προκοπή του λαού και του Έθνους. Ο Μιχαήλ Νικολάου και οι άλλοι ήρωες του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα, πρόσθεσε, εκπέμπουν από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας του Ελληνισμού στους αιώνες το παράγγελμα που απορρίπτει την υποταγή, την αδράνεια, την παραίτηση, μπροστά στα τείχη που υψώνουν μπροστά μας οι κάθε λογής κήρυκες της ενσωμάτωσης και της ήττας.
Η 1η Απριλίου 1955, ανέφερε, αποτέλεσε ως ιστορική στιγμή αμφισβήτησης της δουλείας, της ξένης τυραννίας και της καταπίεσης το μεγάλο ρωμαλέο άλμα ενατένισης του Κυπριακού Ελληνισμού προς την ίδια την ιδέα της ύπαρξης του. «Χωρίς την εθνικοαπελευθερωτική αντιαποικιακή επανάσταση ο κυπριακός Ελληνισμός ως εθνική οντότητα θα αποτελούσε υπόθεση ιστορικής αναδίφησης, μελέτη γλωσσολογικής και εθνολογικής έρευνας, εγκυκλοπαιδικής και αρχειακής καταγραφής. Όχι όμως υπαρκτή εθνική οντότητα του σήμερα».
Ο ήρωας Μιχαήλ Νικολάου, είπε, γεννήθηκε στη Μεσόγη το 1934 από φτωχούς και εργατικούς γονείς. Πύκνωσε τις γραμμές της ΕΟΚΑ υπό την καθοδήγηση του Γεωργίου Παπαονησιφόρου και όντας ήδη ιδιοκτήτης ενός μικρού λεωφορείου εξυπηρετούσε τις ανάγκες της Οργάνωσης είτε για μεταφορά συγγενών κρατουμένων στα Κρατητήρια, είτε για μεταφορά οπλισμού ή εγγράφων τα οποία τοποθετούσε σε ειδικά διαμορφωμένη κρύπτη στο όχημα του.
Ο Μιχαήλ συνελήφθη στις 21 Σεπτεμβρίου 1958 του ιδίου έτους, μετά την έκρηξη νάρκης εναντίον των Βρετανών στρατιωτών που διέρχονταν εποχούμενοι μέσω του κυρίου δρόμου Μεσόγης-Τσάδας. «Τον βασάνισαν φρικτά να ομολογήσει την ενοχή και τους συνεργάτες του, αλλά αυτός δεν λύγισε, κράτησε το στόμα του κλειστό και τον σκότωσαν με επανειλημμένους πυροβολισμούς. Ήταν 24 χρονών», ανέφερε ο Πρόεδρος της Βουλής.
Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία και τον πολιτισμό μας, πρόσθεσε, είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή των κινδύνων που απεργάζονται στην πατρίδα μας, οι εχθροί της ελευθερίας. Να επιμένουμε, κατέληξε, στην κατοχύρωση των δικαίων ολόκληρου του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα στην αποκατάσταση των δικαιωμάτων των προσφύγων και των εγκλωβισμένων, την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της πολιτείας, την ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου.
Πηγή : http://www.newsit.com.cy
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου