Το ζήτημα του κατά πόσον τα ηλεκτρονικά ή/και τα βιντεοπαιχνίδια είναι «θετικά» ή «αρνητικά» για τα παιδιά είναι υπεραπλουστευμένο.Η βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών, ηλεκτρονικών και ηλεκτρονικών υπολογιστών βρίσκετε στη ζωή μας εδώ και περίπου 30 χρόνια. Η εκπαιδευτική αξία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών έχει αναγνωριστεί ιδιαίτερα στην ακαδημαϊκή ικανότητα των παιδιών. Όταν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια πέρασαν το κατώφλι των σπιτιών, τα ίδια τα παιχνίδια έγιναν πιο γραφικά και βίαια... άρχισαν έτσι να αναδύονται ερωτήματα για το πόσες ώρες είναι θεμιτές, σε ποια ηλικία αγοράζουμε ηλεκτρονικά στα παιδιά μας κτλ.
Το Journal of Adolescent Research δημοσίευσε ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν γίνει το μεγαλύτερο είδος διασκέδασης στον κόσμο. 97% των εφήβων στις ΗΠΑ παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια και κρατά το πλείστο παιδιά μεταξύ 8-18 παίζουν κατά μέσο όρο 13.2 ώρες την εβδομάδα. Άλλες έρευνες έχουν υποδείξει ότι κορίτσια μεταξύ της πρωτοβάθμιας και μέσης εκπαίδευσης παίζουν κατά μέσο όρο 5,5 ώρες την εβδομάδα και τα αγόρια κατά μέσο όρο 13 ώρες την εβδομάδα. Η Wall Street Journal ανέφερε ότι αρκετές εταιρείες σχεδιάζουν τώρα κονσόλες βιντεοπαιχνιδιών για παιδιά προσχολικής ηλικίας μιας και φαίνεται ότι δύο στα πέντε παίζουν κατά μέσο όρο 28 λεπτά την ημέρα.
Οι έρευνες συμφωνούν στο ότι τα ηλεκτρονικά μπορεί να έχουν επιπτώσεις όπως επιθετικότητα, εχθρότητα και εθισμό. Ταυτόχρονα όμως, οι έρευνες έχουν υποδείξει ότι υπάρχουν και θετικές επιπτώσεις στα παιδία από μη-εκπαιδευτικά παιχνίδια/βίντεο, συμπεριλαμβανομένων και της ανάπτυξης πρωτοβουλίας, της ανάπτυξης εσωτερικών κίνητρών, και τη συνεργασία. Οι μελέτες φαίνονται αντικρουόμενες αλλά δεν είναι!
Γενικότερα πολλά από τα παιδιά τα οποία έχουν επαφή με τα ηλεκτρονικά φαίνεται να έχουν οικογενειακή εγγύτητα, μεγαλύτερη συμμετοχή σε δραστηριότητες, μεγαλύτερη προσήλωση στο σχολείο, θετική ψυχική υγεία, την ανταλλαγή, τη συνεργασία, και την ενσυναίσθηση. Μεταξύ πολλών άλλων δίνουν μια πραγματική προπόνηση στο μυαλό, ενδυναμώνοντας τους νευροδιαβιβαστές της ντοπαμίνης, οι οποίοι βοηθάνε στο «χτίσιμο» του εγκεφάλου.
Αυτό συμβαίνει γιατί, οι δεξιότητες που απαιτούνται μεταξύ άλλων είναι αφηρημένη και υψηλού επιπέδου λογικής σκέψης, διάβασμα και ακολουθία οδηγιών και κανόνων, επίλυση προβλημάτων, οπτικο-κινητικός συντονισμός, λεπτή κινητικότητα και χωρικές δεξιότητες, αντιληπτικές ικανότητες, προσοχή και συγκέντρωση. Εκπαιδεύουν την μνήμη τους, και εκπαιδεύονται στο να μπορούν να σκέφτονται και να κάνουν περισσότερα από ένα πράγματα ταυτόχρονα και παράλληλα, μαθαίνουν τακτική, στρατηγική και αναμονή, χωρίς να χάσουν την ακρίβεια. Τα ηλεκτρονικά φαίνεται να βοηθάνε και στην ανάπτυξη της ανάγνωσης, των μαθηματικών δεξιοτήτων, του επαγωγικού συλλογισμού καθώς και της υπόθεσης. Γι’ αυτό τα παιδιά που έχουν επαφή με την τεχνολογία φαίνεται να έχουν και βελτίωση της ικανότητας να αναγνωρίζουν οπτικές πληροφορίες και να μπορούν να αιτιολογήσουν αποφάσεις τους.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη πλευρά όπου μελέτες έχουν δείξει πως, μεταξύ άλλων, πάρα πολλές ώρες στα ηλεκτρονικά, κάνει τα παιδία να απομονώνονται κοινωνικά. Επίσης, δαπανούν λιγότερο χρόνο σε άλλες δραστηριότητες και μπορούν να διδάξουν τα παιδιά τις λάθος αξίες, όπως βίαιη συμπεριφορά, εκδίκηση καθώς και την επιθετικότητα. Ανάλογα με το παιδί και την ιδιοσυγκρασία του επίσης , τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση της πραγματικότητας και της φαντασίας. Γι’ αυτό και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν επίσης να έχουν κακές επιπτώσεις στην υγεία μερικών παιδιών, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, μυϊκές και σκελετικές διαταραχές, όπως η τενοντίτιδα, συμπίεση νεύρων κτλ.
Η τεχνολογία του σήμερα, με γεωμετρικό ρυθμό, διαρκώς γίνεται όλο και προηγμένη. Η τεχνολογία δεν είναι το πρόβλημα μας αλλά το πώς μπορούμε εμείς να την αξιοποιήσουμε προς όφελος του παιδιού μας. Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες έρευνες οι οποίες καθορίζουν πόσες ώρες είναι καλό για ένα παιδί να έρχεται σε επαφή με την τεχνολογία, με ποιο τρόπο, και σε πια ηλικία.
Οι νόμοι και οι κανόνες είναι γενικά πλαίσια που προσαρμόζουν καταστάσεις, ως ένα σημείο. Η ευθύνη είναι στον κάθε ένα γονιό για το δικό του παιδί! Είναι γι’ αυτό που οι γονείς χρειάζονται να καθορίζουν τα όρια για το πόσες ώρες το παιδί και πότε μπορεί να παίζει ή να έρχεται σε επαφή με τα ηλεκτρονικά, όπως επίσης και για το περιεχόμενο των παιχνιδιών με τα οποία παίζουν τα παιδιά τους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αυξάνουμε τα πιθανά οφέλη, και ταυτόχρονα ελαχιστοποιώντας τις πιθανές βλάβες.
Πηγή: Mothersaffair
Χριστίνα Φ. Σορόκου
Εγγεγραμμένη Συμβουλευτική Ψυχολόγος και Ανθρωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια
ΜΑ Practioner στις Διατροφικές Διαταραχές
Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ψυχομετρικής
https://www.facebook.com/CenterOfPsychotherapyAndPsychometrics
http://www.cyprus-online.org/Nicosia/Psychologists/Nicosia_Psychologists.php
http://www.cyprus-online.org/Psychologists/
Youtube channel: https://www.youtube.com/channel/UC1qljZvQMTbiQalMdmfd-HA
Τηλ. 22458750, 99532393
---> ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΝΕ ΕΝΑ LIKE ΕΔΩ ---ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APPLICATION ΣΤΟ ANDROID ΚΙΝΗΤΟ Ή TABLET ΣΑΣ Ε Δ Ω <-----
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου