Οι γονείς παίζουν καθοριστικό ρόλο στην όλη πορεία του παιδιού και καταβάλουν το παν για την αγωγή αλλά και κοινωνικοποίησή του, όπως και στην προετοιμασία του για τη μετέπειτα ζωή του. Γι’ αυτό και ο ρόλος αυτός, είναι θεμέλιο για την ανάπτυξη και οργάνωση της προσωπικότητας του παιδιού.Μέσα από την δημιουργία ισχυρών φυσικών και ψυχικών δεσμών είναι ένας ρόλος ανεκτίμητος, ιδιόμορφος και απαιτητικός, με μεγάλη χρονική διάρκεια και με καθοριστική επίδραση για την υπόλοιπη ζωή του παιδιού.
Ο κάθε γονιός διαμορφώνει την συμπεριφορά του και τον ρόλο του απέναντι στο παιδί του ανάλογα με τα πρότυπα με τα οποία έχει μεγαλώσει. Οι προσδοκίες του, οι προτιμήσεις του, η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας του είναι όλα οδηγοί στη «δημιουργία» του παιδιού. Η οικοδόμηση και η επίτευξη μίας σταθερής, αμοιβαίας συναισθηματικής σχέσης μεταξύ παιδιού και εκείνου που το φροντίζει, βοηθάει το παιδί να διατηρήσει αισθήματα ασφάλειας και στην μετέπειτα ζωή του. Καθοριστικός παράγοντας στη σχέση αυτή είναι ο τρόπος προσέγγισης μας καθώς και η επικοινωνία μας με το παιδί μας.
Ο σημερινός γονιός διακατέχεται από άγχος και ανασφάλεια. Καλούμαστε να λύσουμε το πρόβλημα της επιβίωσης και ξεχάσαμε το ίδιο το παιδί για το οποίο παλεύουμε. Καθόλου τυχαίο που στο σήμερα επίσης, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα αγχώδεις διαταραχές στα παιδιά.
Με όλη μας την αγάπη, προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε στο παιδί μας όσο το δυνατό περισσότερα υλικά αγαθά έτσι ώστε να μην στερηθεί τίποτα. Αλλά, έχουμε επίσης χάσει την επαφή μας μαζί του, μιας και έχουμε απομακρυνθεί από την καθημερινότητα του. Έχουμε μεταφέρει στο σπίτι το καθημερινό, δικό μας, άγχος. Με την κρίση υπάρχει επιπρόσθετο άγχος που και πάλι άθελά μας, με τη στάση μας, την μεταφέρουμε στο παιδί. Τα οικονομικά μας προβλήματα, η ανεργία, η υποαπασχόληση, τα χρέη μας, όλα μας επηρεάζουν δικαιολογημένα και αναμφισβήτητα. Έχουμε γι’ αυτό το λόγο χάσει την επικοινωνία μας μαζί του και ενώ μπορεί να προσφέραμε πολλά στο παιδί, ουσιαστικά δεν είμαστε διαθέσιμοι να ασχοληθούμε μαζί του. Δεν παίζουμε και δεν επικοινωνούμε με το παιδί μας, μιας και δεν υπάρχει ο χρόνος ή/και η διάθεση ώστε να καλύψουμε επαρκώς τις συναισθηματικές του ανάγκες.
Η κρίση παρέα με το άγχος μας, κτυπούν κόκκινο. Σε γενικές γραμμές, πολλοί από εμάς προσπαθούμε να πείσουμε το παιδί μας ότι όλα είναι καλά. Όμως τα παιδιά έχουν ένστικτο και αντιλαμβάνονται το πρόβλημα όταν αυτό είναι μέρος της οικογένειας. Η ειλικρίνεια με το σωστό τρόπο είναι το παν για τη σχέση μας με το παιδί μας. Το παιδί μας χρειάζεται να ξέρει ότι αντιμετωπίζουμε κάποια προβλήματα. Χρειάζεται επίσης, να γνωρίζει ότι όλη οικογένεια είναι ενωμένη απέναντι σε αυτά τα «προβλήματα» έτσι ώστε να νοιώθει ασφάλεια.
Λάθη όλοι κάνουμε και τα δικαιούμαστε. Τα παιδιά δεν θέλουν «θεούς» για γονείς, αλλά ανθρώπους! Αυτό που χρειάζεται να κρατήσουμε είναι μια ισορροπία μεταξύ αγάπης και εξουσίας. Συνειδητοποιώντας τι θέλουμε να προσφέρουμε στο παιδί μας, η σταθερότητα στην συμπεριφορά μας αλλά και η δεκτικότητα μας όσον αφορά την επικοινωνία, τη συνεννόηση και τη συνεργασία μας είναι αναμφίβολα κρίσιμα για τη σχέση μας με το παιδί μας . Η συμπεριφορά μας καθορίζει κατά πόσο μας «αξίζει» ο Τίτλος Γονιός!
Πηγή: Mothersaffair
Χριστίνα Φ. Σορόκου
Εγγεγραμμένη Συμβουλευτική Ψυχολόγος και Ανθρωποκεντρική Ψυχοθεραπεύτρια
ΜΑ Practioner στις Διατροφικές Διαταραχές
Κέντρο Ψυχοθεραπείας και Ψυχομετρικής
https://www.facebook.com/CenterOfPsychotherapyAndPsychometrics
http://www.cyprus-online.org/Nicosia/Psychologists/Nicosia_Psychologists.php
http://www.cyprus-online.org/Psychologists/
Youtube channel: https://www.youtube.com/channel/UC1qljZvQMTbiQalMdmfd-HA
Τηλ. 22458750, 99532393
---> ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΚΑΝΕ ΕΝΑ LIKE ΕΔΩ ---ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APPLICATION ΣΤΟ ANDROID ΚΙΝΗΤΟ Ή TABLET ΣΑΣ Ε Δ Ω <-----
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου