Το φαινόμενο λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις και αγγίζει τον καθένα χωριστά. Η παιδική πορνογραφία και η εκμετάλλευση ανηλίκων μέσω διαδικτύου αποτελούν μια νέα μορφή εγκλήματος, που απειλεί να μπει σε κάθε σπίτι.
Οι θύτες, πίσω από την ανωνυμία και την απόσταση που τους παρέχει το διαδίκτυο, απλώνουν πλοκάμια παντού με στόχο να παγιδεύσουν ανυποψίαστα παιδιά. Πλασάροντας μέσω ψεύτικων προφίλ φιλία, σχέσεις, ακόμα και διασημότητα, προκειμένου να προσελκύσουν τα ανήλικά θύματά τους. Το διαδίκτυο, το οποίο έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, αποτελεί μία παγκόσμια κοινότητα, στην οποία οι διάφοροι επιτήδειοι εγκληματίες αναζητούν και εφευρίσκουν διάφορους τρόπους δράσης.
Η δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω κάθε μορφής σύγχρονης τεχνολογίας, όπως τα κινητά τηλέφωνα, τις ταμπλέτες (tabloid), τους φορητούς υπολογιστές, καθιστά ακόμα πιο δύσκολο τον έλεγχο των χρηστών. Ειδικά όταν πρόκειται για μικρά παιδιά, τα οποία είναι ευάλωτα σε κάθε κίνδυνο που υπάρχει και τη δράση του οποιουδήποτε. Όπως άλλωστε και γενικότερα στην κοινωνία.
Το έγκλημα στο διαδίκτυο και ιδιαίτερα εγκλήματα που συνδέονται με παιδική πορνογραφία και εκμετάλλευση ανηλίκων παρουσιάζουν μια αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Η μάστιγα της νέας μορφής εγκλήματος αγγίζει και την Κύπρο, όπου το τελευταίο περιστατικό εκμετάλλευσης ανηλίκων φέρνει ξανά επιτακτικά το πρόβλημα στην επιφάνεια. Η καλύτερη αντιμετώπιση των κινδύνων που διατρέχει το κάθε παιδί είναι η πρόληψη. Για να μπορέσει ο κάθε γονιός να προλάβει, πρέπει να γνωρίζει ή να φροντίσει να μάθει για τους κινδύνους αλλά και για το πώς να θωρακίσει το παιδί του έναντι των κινδύνων.
Τα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας τριετίας καταγράφουν τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει αρχίσει να λαμβάνει το φαινόμενο στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας, υπαστυνόμο Ανδρέα Αναστασιάδη, οι καταγγελίες που διερευνά το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Γ.Κ.Η.Ε.) σε σχέση με την παιδική πορνογραφία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. «Η πρώτη κατηγορία αφορά γενικά την κατοχή και διάθεση παιδικού πορνογραφικού υλικού ενώ η δεύτερη κατηγορία την πρόσκληση σε παιδική πορνογραφία, δηλαδή την πρόσκληση ανήλικου από την Κύπρο σε γυμνές φωτογραφίες ή άλλες παρόμοιες πράξεις».
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία που έχει το Γ.Κ.Η.Ε.
● 2011: καταγράφηκαν 37 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 1 υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2012: καταγράφηκαν 44 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και καμία υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2013: καταγράφηκαν 17 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 6 υποθέσεις πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2014 (μέχρι στιγμής): καταγράφηκαν 7 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 5 υποθέσεις πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία.
«Όπως διαπιστώνεται, ο αριθμός της πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία το 2013 και 2014 αυξάνεται και το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος λαμβάνει όλα τα μέτρα πάταξης ως επίσης και μέτρα πρόληψης για αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού», ανέφερε ο κ. Αναστασιάδης. «Το Γ.Κ.Η.Ε. έχει να επιδείξει αρκετά καλά αποτελέσματα με αρκετές συλλήψεις σε τέτοιου είδους υποθέσεις», σημείωσε.
Γενικότερα, όπως επεσήμανε ο κ. Αναστασιάδης, το ηλεκτρονικό έγκλημα σήμερα βρίσκεται σε αυξητική τάση και όλο και περισσότερες καταγγελίες γίνονται στην Αστυνομία. «Η αυξητική τάση των καταγγελιών που υπάρχουν είναι για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το Facebook, Twitter, Ask. FM και άλλα», εξηγεί. «Η κατάσταση όμως μπορώ να πω ότι είναι ελεγχόμενη καθώς όλα τα μέλη του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι άρτια εκπαιδευμένα σε συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών», κατέληξε.
Θύμα παρενόχλησης ένα στα πέντε παιδιά
Η βουλευτής του ΔΗΣΥ, Παιδοψυχολόγος Στέλλα Κυριακίδου, η οποία μετέχει και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, επισημαίνει τους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά, όσον αφορά στις διαδικτυακές τεχνολογίες.
«Πρώτον έχουμε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα παιδιά πλήττονται άμεσα, ως θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή και κακοποίησης, που τεκμηριώνονται με φωτογραφίες, ταινίες ή ηχογραφήσεις και στη συνέχεια μεταδίδονται. Δεύτερον έχουμε περιπτώσεις όπου παιδιά προσεγγίζονται από άτομα που επιδιώκουν τη συναναστροφή τους με βλέψεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης και τρίτον, έχουμε περιπτώσεις όπου παιδιά γίνονται θύματα διαδικτυακής παρενόχλησης», αναφέρει.
Όπως εξηγεί η κ. Κυριακίδου, στη συμφωνία αυτορρύθμισης Safer Social Networking principles for the EU (Αρχές για μια ασφαλέστερη κοινωνική δικτύωση στην ΕΕ) έγινε ανάλυση των κίνδυνων που διατρέχουν οι ανήλικοι που χρησιμοποιούν αυτούς τους δικτυακούς τόπους όπως η παρενόχληση παιδιών σε διαδικτυακούς τόπους ή με SMS, η ψυχολογική χειραγώγηση και οι επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως η καταχρηστική δημοσίευση προσωπικών δεδομένων για παράνομους σκοπούς.
«Αν οι γονείς διαπιστώσουν πως το ανήλικο παιδί τους είναι στο Facebook, είναι καλό να “σερφάρουν” μαζί του για να ελέγξουν τους φίλους του, να του εξηγήσουν πως οι φίλοι των φίλων του δεν είναι απαραίτητα και δικοί του φίλοι, να του δώσουν να καταλάβει πως δεν πρέπει να απαντά σε μηνύματα από άγνωστα άτομα και να το πείσουν να ενημερώνει σε περίπτωση που υποστεί παρενόχληση», αναφέρει.
Όπως σημειώνει, ένα στα πέντε παιδιά δέχονται παρενόχληση κάποια στιγμή. «Αν τα αποκλείσουμε από το Ίντερνετ, αυτά θα βρουν τρόπο να μπουν, οπόταν πρέπει οι γονείς να είναι κοντά στα παιδιά και να τους δείχνουν εμπιστοσύνη. Έτσι και τα παιδιά θα τους λένε τα μυστικά τους», επισημαίνει.
«Το πιο βασικό είναι να καθίσει ο γονιός μαζί με το παιδί και να του πει ποιοι είναι οι φίλοι του».
Τονίζει, ωστόσο, ότι τα μικρότερα των 12 ετών παιδιά απαγορεύεται ρητά να μπαίνουν στο Διαδίκτυο καθώς σε αυτή την ηλικία είναι εύκολο να παρασυρθούν. Ενήλικες προσπαθούν να «ψαρέψουν τα ανήλικα θύματα στο Διαδίκτυο εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι ένα μικρό παιδί βαδίζει μόνο του και θεωρώντας το εύκολη λεία».
Η κ. Κυριακίδου αναφέρει ακόμα ότι σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012, διαπιστώθηκε ότι ένα στα δύο παιδιά ηλικίας από 14 έως 16 ετών έχει προφίλ στο Facebook και συνομιλεί με αγνώστους. Απαγορεύεται ωστόσο κάτω των 13 να έχουν προφίλ.
«Τα παιδιά μπαίνουν στο Facebook συχνά με την παρότρυνση μεγαλύτερων φίλων ή αδελφών τους, αλλά και των ίδιων των γονέων τους, οι οποίοι τους επιτρέπουν να μπαίνουν από τα δικά τους προφίλ. Κατακτώντας αυτό τον κόσμο, αποκομίζουν την αίσθηση πως μεγαλώνουν και κάνουν κάτι που το κάνουν μόνο οι μεγάλοι», αναφέρει.
«Παιδιά σε αυτή την τρυφερή ηλικία μπορεί να πέσουν εύκολα θύματα παρενόχλησης και να υποστούν διάφορα. Είναι πολύ μικρά για να διαχειριστούν σωστά τα προσωπικά τους δεδομένα. Συνήθως τα παιδιά αναρτούν πολλά προσωπικά στοιχεία τους στη σελίδα τους στο Facebook, όπως φωτογραφίες, προσωπικά δεδομένα, ψυχολογική και οικογενειακή κατάσταση. Αυτό τα μετατρέπει αυτόματα σε εύκολους στόχους».
Προσθέτει ακόμα ότι πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι ενήλικες ψάχνουν ευάλωτα παιδιά. «Μόλις τα εντοπίσουν, δημιουργούν ψεύτικο προφίλ στο Facebook, τους στέλνουν αίτημα φιλίας και παρουσιάζονται ως συνομήλικοι, ως οικογενειακοί φίλοι ή γνωστοί. Αφού ο δράστης κερδίσει την εμπιστοσύνη του, καταφέρνει να “ψαρέψει”, να παρασύρει το παιδί λέγοντάς του να συναντηθούν. Παιδιά που νιώθουν μοναξιά, που αναζητούν παρέα, που έχουν κενό οικογενειακό ή ψυχολογικό. Αυτά τα παιδιά οι δράστες τα προσεγγίζουν με ιδιαίτερη ευκολία. Στην αρχή ρωτάνε σε ποιο μέρος του σπιτιού είναι ο υπολογιστής, για να τσεκάρουν αν μπορούν να συνομιλούν ανενόχλητα και για αρκετή ώρα. Θέλουν να μάθουν πώς τα πάνε με την οικογένεια. Αν υπάρχουν γονείς, αν είναι χωρισμένοι, αν έχουν προβλήματα. Σιγά–σιγά προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους».
Εξηγεί ακόμα ότι «η διαδικασία αυτή μπορεί να κρατήσει από έξι μήνες έως και ένα ή δύο χρόνια! Αφού εκτιμήσουν ότι έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, στέλνουν το εξής μήνυμα: ‘’Μπορείς να κρατήσεις μυστικό;’’. Η συνέχεια στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τραγική. Αφού τα παιδιά τούς εκμυστηρευτούν κάτι, τους στείλουν φωτογραφίες συνήθως ημίγυμνες, μετά δέχονται εκβιασμούς. Αυτοί οι άνθρωποι βιάζουν τα παιδιά πρώτα συναισθηματικά και μετά σωματικά».
Παράλληλα, αναφέρει ότι η ανταλλαγή μηνυμάτων με σεξουαλικό περιεχόμενο (το γνωστό sexting) -είτε ως κείμενο είτε ως εικόνες- δεν είναι φυσικά μία πρωτοφανής συμπεριφορά ανάμεσα στους εφήβους.
«Αντιθέτως», εξηγεί, «αντιπροσωπεύει τμήμα της συμπεριφοράς των παιδιών προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας, μέσα από το οποίο εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, φλερτάρουν και παίζουν.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν αυτή η συμπεριφορά εκτροχιάζεται και μετατρέπεται σε παρενόχληση ή σε προσβολή της προσωπικότητάς του.
Έρευνες δείχνουν ότι 11% των παιδιών δήλωσε ότι έχει δεχθεί «sexting», ενώ μόλις το 2% παραδέχθηκε ότι έχει αποστείλει σεξουαλικά μηνύματα σε άλλους».
- Source : http://www.philenews.com
Οι θύτες, πίσω από την ανωνυμία και την απόσταση που τους παρέχει το διαδίκτυο, απλώνουν πλοκάμια παντού με στόχο να παγιδεύσουν ανυποψίαστα παιδιά. Πλασάροντας μέσω ψεύτικων προφίλ φιλία, σχέσεις, ακόμα και διασημότητα, προκειμένου να προσελκύσουν τα ανήλικά θύματά τους. Το διαδίκτυο, το οποίο έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας, αποτελεί μία παγκόσμια κοινότητα, στην οποία οι διάφοροι επιτήδειοι εγκληματίες αναζητούν και εφευρίσκουν διάφορους τρόπους δράσης.
Η δυνατότητα πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω κάθε μορφής σύγχρονης τεχνολογίας, όπως τα κινητά τηλέφωνα, τις ταμπλέτες (tabloid), τους φορητούς υπολογιστές, καθιστά ακόμα πιο δύσκολο τον έλεγχο των χρηστών. Ειδικά όταν πρόκειται για μικρά παιδιά, τα οποία είναι ευάλωτα σε κάθε κίνδυνο που υπάρχει και τη δράση του οποιουδήποτε. Όπως άλλωστε και γενικότερα στην κοινωνία.
Το έγκλημα στο διαδίκτυο και ιδιαίτερα εγκλήματα που συνδέονται με παιδική πορνογραφία και εκμετάλλευση ανηλίκων παρουσιάζουν μια αυξητική τάση τα τελευταία χρόνια. Η μάστιγα της νέας μορφής εγκλήματος αγγίζει και την Κύπρο, όπου το τελευταίο περιστατικό εκμετάλλευσης ανηλίκων φέρνει ξανά επιτακτικά το πρόβλημα στην επιφάνεια. Η καλύτερη αντιμετώπιση των κινδύνων που διατρέχει το κάθε παιδί είναι η πρόληψη. Για να μπορέσει ο κάθε γονιός να προλάβει, πρέπει να γνωρίζει ή να φροντίσει να μάθει για τους κινδύνους αλλά και για το πώς να θωρακίσει το παιδί του έναντι των κινδύνων.
Τα στατιστικά στοιχεία της τελευταίας τριετίας καταγράφουν τις ανησυχητικές διαστάσεις που έχει αρχίσει να λαμβάνει το φαινόμενο στην Κύπρο.
Σύμφωνα με τον υπεύθυνο του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας, υπαστυνόμο Ανδρέα Αναστασιάδη, οι καταγγελίες που διερευνά το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος (Γ.Κ.Η.Ε.) σε σχέση με την παιδική πορνογραφία χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. «Η πρώτη κατηγορία αφορά γενικά την κατοχή και διάθεση παιδικού πορνογραφικού υλικού ενώ η δεύτερη κατηγορία την πρόσκληση σε παιδική πορνογραφία, δηλαδή την πρόσκληση ανήλικου από την Κύπρο σε γυμνές φωτογραφίες ή άλλες παρόμοιες πράξεις».
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία που έχει το Γ.Κ.Η.Ε.
● 2011: καταγράφηκαν 37 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 1 υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2012: καταγράφηκαν 44 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και καμία υπόθεση πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2013: καταγράφηκαν 17 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 6 υποθέσεις πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία
● 2014 (μέχρι στιγμής): καταγράφηκαν 7 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας και 5 υποθέσεις πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία.
«Όπως διαπιστώνεται, ο αριθμός της πρόσκλησης σε παιδική πορνογραφία το 2013 και 2014 αυξάνεται και το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος λαμβάνει όλα τα μέτρα πάταξης ως επίσης και μέτρα πρόληψης για αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού», ανέφερε ο κ. Αναστασιάδης. «Το Γ.Κ.Η.Ε. έχει να επιδείξει αρκετά καλά αποτελέσματα με αρκετές συλλήψεις σε τέτοιου είδους υποθέσεις», σημείωσε.
Γενικότερα, όπως επεσήμανε ο κ. Αναστασιάδης, το ηλεκτρονικό έγκλημα σήμερα βρίσκεται σε αυξητική τάση και όλο και περισσότερες καταγγελίες γίνονται στην Αστυνομία. «Η αυξητική τάση των καταγγελιών που υπάρχουν είναι για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως είναι το Facebook, Twitter, Ask. FM και άλλα», εξηγεί. «Η κατάσταση όμως μπορώ να πω ότι είναι ελεγχόμενη καθώς όλα τα μέλη του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος είναι άρτια εκπαιδευμένα σε συστήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών», κατέληξε.
Θύμα παρενόχλησης ένα στα πέντε παιδιά
Η βουλευτής του ΔΗΣΥ, Παιδοψυχολόγος Στέλλα Κυριακίδου, η οποία μετέχει και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, επισημαίνει τους σοβαρούς κινδύνους που διατρέχουν τα παιδιά, όσον αφορά στις διαδικτυακές τεχνολογίες.
«Πρώτον έχουμε περιπτώσεις κατά τις οποίες τα παιδιά πλήττονται άμεσα, ως θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης ή και κακοποίησης, που τεκμηριώνονται με φωτογραφίες, ταινίες ή ηχογραφήσεις και στη συνέχεια μεταδίδονται. Δεύτερον έχουμε περιπτώσεις όπου παιδιά προσεγγίζονται από άτομα που επιδιώκουν τη συναναστροφή τους με βλέψεις σεξουαλικής εκμετάλλευσης και τρίτον, έχουμε περιπτώσεις όπου παιδιά γίνονται θύματα διαδικτυακής παρενόχλησης», αναφέρει.
Όπως εξηγεί η κ. Κυριακίδου, στη συμφωνία αυτορρύθμισης Safer Social Networking principles for the EU (Αρχές για μια ασφαλέστερη κοινωνική δικτύωση στην ΕΕ) έγινε ανάλυση των κίνδυνων που διατρέχουν οι ανήλικοι που χρησιμοποιούν αυτούς τους δικτυακούς τόπους όπως η παρενόχληση παιδιών σε διαδικτυακούς τόπους ή με SMS, η ψυχολογική χειραγώγηση και οι επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως η καταχρηστική δημοσίευση προσωπικών δεδομένων για παράνομους σκοπούς.
«Αν οι γονείς διαπιστώσουν πως το ανήλικο παιδί τους είναι στο Facebook, είναι καλό να “σερφάρουν” μαζί του για να ελέγξουν τους φίλους του, να του εξηγήσουν πως οι φίλοι των φίλων του δεν είναι απαραίτητα και δικοί του φίλοι, να του δώσουν να καταλάβει πως δεν πρέπει να απαντά σε μηνύματα από άγνωστα άτομα και να το πείσουν να ενημερώνει σε περίπτωση που υποστεί παρενόχληση», αναφέρει.
Όπως σημειώνει, ένα στα πέντε παιδιά δέχονται παρενόχληση κάποια στιγμή. «Αν τα αποκλείσουμε από το Ίντερνετ, αυτά θα βρουν τρόπο να μπουν, οπόταν πρέπει οι γονείς να είναι κοντά στα παιδιά και να τους δείχνουν εμπιστοσύνη. Έτσι και τα παιδιά θα τους λένε τα μυστικά τους», επισημαίνει.
«Το πιο βασικό είναι να καθίσει ο γονιός μαζί με το παιδί και να του πει ποιοι είναι οι φίλοι του».
Τονίζει, ωστόσο, ότι τα μικρότερα των 12 ετών παιδιά απαγορεύεται ρητά να μπαίνουν στο Διαδίκτυο καθώς σε αυτή την ηλικία είναι εύκολο να παρασυρθούν. Ενήλικες προσπαθούν να «ψαρέψουν τα ανήλικα θύματα στο Διαδίκτυο εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι ένα μικρό παιδί βαδίζει μόνο του και θεωρώντας το εύκολη λεία».
Η κ. Κυριακίδου αναφέρει ακόμα ότι σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012, διαπιστώθηκε ότι ένα στα δύο παιδιά ηλικίας από 14 έως 16 ετών έχει προφίλ στο Facebook και συνομιλεί με αγνώστους. Απαγορεύεται ωστόσο κάτω των 13 να έχουν προφίλ.
«Τα παιδιά μπαίνουν στο Facebook συχνά με την παρότρυνση μεγαλύτερων φίλων ή αδελφών τους, αλλά και των ίδιων των γονέων τους, οι οποίοι τους επιτρέπουν να μπαίνουν από τα δικά τους προφίλ. Κατακτώντας αυτό τον κόσμο, αποκομίζουν την αίσθηση πως μεγαλώνουν και κάνουν κάτι που το κάνουν μόνο οι μεγάλοι», αναφέρει.
«Παιδιά σε αυτή την τρυφερή ηλικία μπορεί να πέσουν εύκολα θύματα παρενόχλησης και να υποστούν διάφορα. Είναι πολύ μικρά για να διαχειριστούν σωστά τα προσωπικά τους δεδομένα. Συνήθως τα παιδιά αναρτούν πολλά προσωπικά στοιχεία τους στη σελίδα τους στο Facebook, όπως φωτογραφίες, προσωπικά δεδομένα, ψυχολογική και οικογενειακή κατάσταση. Αυτό τα μετατρέπει αυτόματα σε εύκολους στόχους».
Προσθέτει ακόμα ότι πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι ενήλικες ψάχνουν ευάλωτα παιδιά. «Μόλις τα εντοπίσουν, δημιουργούν ψεύτικο προφίλ στο Facebook, τους στέλνουν αίτημα φιλίας και παρουσιάζονται ως συνομήλικοι, ως οικογενειακοί φίλοι ή γνωστοί. Αφού ο δράστης κερδίσει την εμπιστοσύνη του, καταφέρνει να “ψαρέψει”, να παρασύρει το παιδί λέγοντάς του να συναντηθούν. Παιδιά που νιώθουν μοναξιά, που αναζητούν παρέα, που έχουν κενό οικογενειακό ή ψυχολογικό. Αυτά τα παιδιά οι δράστες τα προσεγγίζουν με ιδιαίτερη ευκολία. Στην αρχή ρωτάνε σε ποιο μέρος του σπιτιού είναι ο υπολογιστής, για να τσεκάρουν αν μπορούν να συνομιλούν ανενόχλητα και για αρκετή ώρα. Θέλουν να μάθουν πώς τα πάνε με την οικογένεια. Αν υπάρχουν γονείς, αν είναι χωρισμένοι, αν έχουν προβλήματα. Σιγά–σιγά προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη τους».
Εξηγεί ακόμα ότι «η διαδικασία αυτή μπορεί να κρατήσει από έξι μήνες έως και ένα ή δύο χρόνια! Αφού εκτιμήσουν ότι έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, στέλνουν το εξής μήνυμα: ‘’Μπορείς να κρατήσεις μυστικό;’’. Η συνέχεια στις περισσότερες περιπτώσεις είναι τραγική. Αφού τα παιδιά τούς εκμυστηρευτούν κάτι, τους στείλουν φωτογραφίες συνήθως ημίγυμνες, μετά δέχονται εκβιασμούς. Αυτοί οι άνθρωποι βιάζουν τα παιδιά πρώτα συναισθηματικά και μετά σωματικά».
Παράλληλα, αναφέρει ότι η ανταλλαγή μηνυμάτων με σεξουαλικό περιεχόμενο (το γνωστό sexting) -είτε ως κείμενο είτε ως εικόνες- δεν είναι φυσικά μία πρωτοφανής συμπεριφορά ανάμεσα στους εφήβους.
«Αντιθέτως», εξηγεί, «αντιπροσωπεύει τμήμα της συμπεριφοράς των παιδιών προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας, μέσα από το οποίο εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, φλερτάρουν και παίζουν.
Τα προβλήματα ξεκινούν όταν αυτή η συμπεριφορά εκτροχιάζεται και μετατρέπεται σε παρενόχληση ή σε προσβολή της προσωπικότητάς του.
Έρευνες δείχνουν ότι 11% των παιδιών δήλωσε ότι έχει δεχθεί «sexting», ενώ μόλις το 2% παραδέχθηκε ότι έχει αποστείλει σεξουαλικά μηνύματα σε άλλους».
- Source : http://www.philenews.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου