Χωρίς τυμπανοκρουσίες η κυπριακή κυβέρνηση με πρόεδρο τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη, τον Ιανουάριο του 1997, προχώρησε σε συμφωνία με τη Ρωσία για αγορά των αντιαεροπορικών πυραύλων S-300, σε μια προσπάθεια θωράκισης της αντιαεροπορικής ασπίδας της Κύπρου. Μετά τις επίσημες ανακοινώσεις, αφού έπεσαν οι υπογραφές με τους Ρώσους, η Τουρκία εμφανώς ενοχλημένη, εξαπέλυσε απειλές εναντίον της Κύπρου, δηλώνοντας ξεκάθαρα ότι ενδεχόμενη μεταφορά των S-300 στην Κύπρο αποτελεί casus belli.
Στο διπλωματικό θρίλερ αναφορικά με τη συμφωνία Κύπρου - Ρωσίας για προμήθεια των S-300 είχαν εμπλακεί και οι ΗΠΑ, εκτοξεύοντας απειλές προκειμένου να μην τοποθετηθούν οι πύραυλοι στην Κύπρο. Διεμήνυσαν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι «δεν πρέπει να πάρετε τους S-300».
Περί τα τέλη του 1998, το παρασκήνιο ήταν οργιώδες και ήδη είχαν κυκλοφορήσει πληροφορίες για εγκατάσταση των πυραύλων στην Κρήτη και όχι στην Κύπρο. Σημειώνεται ότι τον Φεβρουάριο του 1998, είχε προηγηθεί η επανεκλογή του Γλαύκου Κληρίδη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το έδαφος για να βρεθεί μια λύση ώστε αφενός να μην προκληθεί θερμό επεισόδιο με δεδομένες τις απειλές από Τουρκία και τις τοποθετήσεις από ΗΠΑ, φαίνεται ότι εκαλλιεργείτο από καιρό. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι την 1η Νοεμβρίου 1998 σε συνάντηση που είχε στην Αθήνα ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης με τον Έλληνα υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο και τον υφυπουργό Εξωτερικών Γιάννο Κρανιδιώτη έγινε η πρώτη αναφορά για την πιθανότητα εγκατάστασης των πυραύλων στην Κρήτη. Όπως έγραψε στις 13 Νοεμβρίου 1998 το κυπριακό περιοδικό «Επτά», «στη συνάντηση της 1ης Νοεμβρίου, ο κ. Πάγκαλος έριξε τη «βόμβα» για μεταφορά των πυραύλων στην Κρήτη αντί στην Κύπρο, απόφαση με την οποία ήταν σύμφωνος ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και ενήμερος ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος.
Στις 27 Νοεμβρίου 1998 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η καθοριστική συνάντηση Σημίτη - Κληρίδη, κατά τη διάρκεια της οποίας λήφθηκαν οριστικές αποφάσεις για το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα. Ο ίδιος ο Γλαύκος Κληρίδης σε συνεντεύξεις του, παραδέχθηκε ότι η συγκεκριμένη συνάντηση έγινε σε ένα ιδιαίτερα θερμό κλίμα, καθώς η κυπριακή πλευρά επέμενε εμφαντικά στην εγκατάσταση των πυραύλων στην Κύπρο, ενώ απ' την πλευρά του ο κ. Σημίτης και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης ζητούσαν τη μεταφορά των S-300 στην Κρήτη. Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του Γλαύκου Κληρίδη σε τηλεοπτική του συνέντευξη, αναφορικά με την κατάληξη της συνάντησης της 27ης Νοεμβρίου στην Αθήνα. «Όταν αποφασίσαμε να εγκατασταθούν στην Κρήτη οι S-300, είπα στον κ. Σημίτη ότι θα αναλάβω εγώ την ευθύνη, διότι σε καμιά περίπτωση δεν έπρεπε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι η Ελλάδα είχε εγκαταλείψει την Κύπρο».
Τελικά, τον Μάρτιο του 1999 το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα S-300 με πάσα μυστικότητα, μεταφέρθηκε και εγκαταστάθηκε στην Κρήτη. Ακολούθως, η Κύπρος προμηθεύτηκε τους μικρότερου βεληνεκούς αντιαεροπορικούς πυραύλους TOR-M1.
Σήμερα η πρώτη βολή
Η πρώτη δοκιμαστική βολή της αντιπυραυλικής ασπίδας S-300 θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 11:30 το πρωί σε πεδίο βολής στην Κρήτη στο ακρωτήρι Χανιών. Της δοκιμαστικής βολής έχει προηγηθεί πιστοποίηση της καταλληλότητας του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος καθώς και των βλημάτων.
Η πιστοποίηση έγινε κατά τη διάρκεια του περασμένου καλοκαιριού από Ρώσους ειδικούς, οι οποίοι μετά από επιθεώρηση των πυραύλων στην Κρήτη, ενημέρωσαν ότι η δοκιμαστική βολή μπορεί να πραγματοποιηθεί κανονικά.
Σημειώνεται ότι από το 1999 και την εγκατάσταση των πυραύλων στην Κρήτη ουδέποτε πραγματοποιήθηκε δοκιμαστική βολή.
Στο πεδίο βολής θα παρευρεθεί σήμερα εκπροσωπώντας την Κυπριακή Δημοκρατία ο υπουργός Άμυνας Φώτης Φωτίου.
Δυνατότητες πυραυλικού συστήματος
Το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-300PMU-1 (SΑ-10d κατά την ορολογία του ΝΑΤΟ), είναι μια κατά πολύ βελτιωμένη έκδοση του συστήματος S-300P, το οποίο αναπτύχθηκε για πρώτη φορά το 1967 από τη ρώσικη εταιρεία Almaz. Το σύστημα S-300P είχε σχεδιαστεί σαν ένα αντιαεροπορικό στρατιωτικό σύστημα για χρήση έναντι χαμηλών υπεριπτάμενων στόχων, όπως πύραυλοι και αεροσκάφη.
Το σύστημα S-300PMU-1 αποτελεί την τρίτη γενιά του συστήματος S-300P και έχει την επιπρόσθετη ικανότητα να αντιμετωπίζει επιτυχώς βαλλιστικούς πυραύλους ως επίσης και αεροσκάφη.
Ένα επίγειο αμυντικό πυραυλικό σύστημα αποτελείται τυπικά από μία ή περισσότερες πυροβολαρχίες μάχης, αποτελούμενες από τους εκτοξευτείς, τα ραντάρ καθοδήγησης, τα ραντάρ προσέγγισης και μία κοινή μονάδα διευθύνσεως πυρός.
Μία πυροβολαρχία μάχης S-300PMU-1, συνήθως περιλαμβάνει μέχρι και σαράντα οκτώ (48) πυραύλους 48Ν6, πάνω σε δώδεκα ερπιστριοφόρα οχήματα μεταφοράς τύπου 5Ρ85S 8x8. Υπάρχει και η επιλογή των μη ερπιστριοφόρων οχημάτων τύπου 5Ρ85Τ. Η αρχική καθοδήγηση του πυραύλου παρέχεται από ραντάρ προσέγγισης τύπου 36Ν85, τα οποία είναι εγκατεστημένα επί οχημάτων.
Ένα ραντάρ 36Ν85, μπορεί να καθοδηγήσει ταυτόχρονα μέχρι και δώδεκα πυραύλους 48Ν6. Ένας πύραυλος του συστήματος ζυγίζει περίπου 1900 κιλά και μπορεί να πλήξει ιπτάμενους στόχους σε βεληνεκή από 5 μέχρι 150 χιλιόμετρα και σε ύψη από 10 μέχρι 27000 μέτρα. Το σύστημα έχει τη δυνατότητα να αναχαιτίσει στόχους που ταξιδεύουν με ταχύτητες μέχρι και 2,78 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο.
Πηγή: http://www.philenews.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου