Το μικρό κορίτσι είχε γεννηθεί με υδροκεφαλία, μηνιγγίτιδα, τύφλωση και σηψαιμία και η μητέρα της ζητούσε τη λύτρωση του παιδιού μέσω του θανάτου της.
Μπορεί αυτά να ήταν τα σκληρότερα λόγια που έχει ξεστομίσει ποτέ μία μητέρα.
Αλλά η 36χρονη γυναίκα ζήτησε από τους δικαστές αυτό που θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο για το 12χρονο παιδί της.
Η μητέρα από τη Βρετανία, θέλησε με αυτόν τον τρόπο να ξεκουράσει το παιδί της από μία μακροχρόνια ταλαιπωρία, όπως αναφέρεται στο newsbomb.
Η μικρή Νάνσυ γεννήθηκε τυφλή, με υδροκεφαλίαση, μηνιγγίτιδα και σηψαιμία. Αυτό σήμαινε ότι δεν μπορούσε να περπατήσει, να μιλήσει, να φάει ή να πιει.
Η ποιότητα της ζωής της ήταν τόσο κακή που χρειαζόταν 24-ωρη νοσοκομειακή περίθαλψη ενώ λάμβανε τροφή, νερό και φάρμακα μέσω σωλήνα.
Καθώς η υγεία της επιδεινωνόταν, το παιδί ούρλιαζε από πόνους και αγωνία παρά την μορφίνη και την κεταμίνη που της χορηγούσαν οι γιατροί του βρετανικού νοσοκομείου στο οποίο νοσηλευόταν.
Η μητέρα υπέφερε για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το παιδί της και παρά το γεγονός ότι ήταν εκείνη που το είχε φέρει στον κόσμο, ζήτησε από τον νόμο να της χορηγηθεί η άδεια προκειμένου το παιδί της να «απαλλαγεί».
Έτσι, δώδεκα χρόνια μετά τη γέννηση της κόρης της, η Σαρλότ αγωνίστηκε για το δικαίωμα στο θάνατο της.
Ο δικαστής, σε μία απόφαση- ορόσημο για τη βρετανική δικαιοσύνη, ενέκρινε τη θανάτωση του μικρού κοριτσιού.
Η Νάνσυ πέθανε 14 μέρες αφού οι γιατροί της αφαίρεσαν τα σωληνάκια μέσω των οποίων σιτιζόταν.
Η απόφαση του δικαστή, υποστηρίχθηκε πλήρως από τους γιατρούς του νοσοκομείου αλλά είναι βέβαιο ότι θα «αναθερμάνει» τη συζήτηση για το δικαίωμα στην ευθανασία.
Πηγή: www.tothemaonline.com
Μπορεί αυτά να ήταν τα σκληρότερα λόγια που έχει ξεστομίσει ποτέ μία μητέρα.
Αλλά η 36χρονη γυναίκα ζήτησε από τους δικαστές αυτό που θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερο για το 12χρονο παιδί της.
Η μητέρα από τη Βρετανία, θέλησε με αυτόν τον τρόπο να ξεκουράσει το παιδί της από μία μακροχρόνια ταλαιπωρία, όπως αναφέρεται στο newsbomb.
Η μικρή Νάνσυ γεννήθηκε τυφλή, με υδροκεφαλίαση, μηνιγγίτιδα και σηψαιμία. Αυτό σήμαινε ότι δεν μπορούσε να περπατήσει, να μιλήσει, να φάει ή να πιει.
Η ποιότητα της ζωής της ήταν τόσο κακή που χρειαζόταν 24-ωρη νοσοκομειακή περίθαλψη ενώ λάμβανε τροφή, νερό και φάρμακα μέσω σωλήνα.
Καθώς η υγεία της επιδεινωνόταν, το παιδί ούρλιαζε από πόνους και αγωνία παρά την μορφίνη και την κεταμίνη που της χορηγούσαν οι γιατροί του βρετανικού νοσοκομείου στο οποίο νοσηλευόταν.
Η μητέρα υπέφερε για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το παιδί της και παρά το γεγονός ότι ήταν εκείνη που το είχε φέρει στον κόσμο, ζήτησε από τον νόμο να της χορηγηθεί η άδεια προκειμένου το παιδί της να «απαλλαγεί».
Έτσι, δώδεκα χρόνια μετά τη γέννηση της κόρης της, η Σαρλότ αγωνίστηκε για το δικαίωμα στο θάνατο της.
Ο δικαστής, σε μία απόφαση- ορόσημο για τη βρετανική δικαιοσύνη, ενέκρινε τη θανάτωση του μικρού κοριτσιού.
Η Νάνσυ πέθανε 14 μέρες αφού οι γιατροί της αφαίρεσαν τα σωληνάκια μέσω των οποίων σιτιζόταν.
Η απόφαση του δικαστή, υποστηρίχθηκε πλήρως από τους γιατρούς του νοσοκομείου αλλά είναι βέβαιο ότι θα «αναθερμάνει» τη συζήτηση για το δικαίωμα στην ευθανασία.
Πηγή: www.tothemaonline.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου