Έρευνες και αναλύσεις αναφέρουν ότι κάποια εξέλιξη με επίκεντρο την Αμμόχωστο, θα είναι αρκετή για να δημιουργήσει θετικό κλίμα για λύση
Η ΤΟΥΡΚΙΑ δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερες αντιρρήσεις για να βάλει την Αμμόχωστο στο τραπέζι τώρα, δεδομένου όμως ότι θα έχει κάποιες εξασφαλίσεις
Το τελευταίο σενάριο που κυκλοφορεί σε διπλωματικούς κύκλους που διοχετεύουν πληροφορίες στα μέσα ενημέρωσης είναι ότι στην επίσκεψη του Αμερικανού Αντιπροέδρου την επόμενη εβδομάδα, θα προκύψει μια συνάντηση Αναστασιάδη-Έρογλου. Μια τέτοια συνάντηση θα λύσει οριστικά και τον πονοκέφαλο της Ουάσιγκτον για τη μετάβαση του κ. Μπάϊντεν στα κατεχόμενα. Πολύ περισσότερο, όμως, σκοπό θα έχει να στείλει το «αμερικάνικο μήνυμα». Το μήνυμα αυτό είναι η «γερή σπρωξιά» στις συνομιλίες, που εδώ και καιρό εξαγγέλλεται.
Οι πληροφορίες έλεγαν έντονα ότι η επίσκεψη στην Κύπρο του δευτέρου τη τάξει της υπερδύναμης θα συνοδευόταν με μια «αποφασιστική κίνηση». Αυτή, όπως έγινε γνωστό, θα ήταν η έναρξη διεργασιών και προετοιμασιών για την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους, κάτω από τη διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών. Ο κ. Μπάϊντεν, έλεγαν οι πληροφορίες, θα εξαγγείλει τη χρηματοδότηση από τη χώρα του κλιμακίων εμπειρογνωμόνων, οι οποίοι θα έμπαιναν αμέσως στην «κλειστή πόλη» της Αμμοχώστου. Δύσκολα θα μπορούσε να αντισταθεί η τουρκική πλευρά σε μια τέτοια πρόταση.
Η διαφορά ήταν ότι οι Αμερικανοί, όπως υποσχέθηκαν στη Λευκωσία, εννοούν ότι ανοίγει με αυτό τον τρόπο διαδικασία για επιστροφή της πόλης. Ενώ η τουρκική πλευρά θα εξακολουθούσε να έχει τη θέση πως «ό,τι είναι να γίνει με την Αμμόχωστο, θα γίνει με την τελική συμφωνία».
Η εξαγγελθείσα επίσκεψη Νταβούτογλου στα κατεχόμενα έρχεται να περιπλέξει τα πράγματα. Εκ πρώτης όψεως είναι «άλλη μία τουρκική πρόκληση». Η πληροφορία που διαδίδεται όμως από διπλωματικούς κύκλους, οι οποίοι θέλουν να πρωταγωνιστούν στο «ράλλι της λύσης», είναι ότι ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών έρχεται για να «βάλει σε τάξη τον Έρογλου». Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η Άγκυρα θα σπρώξει τον Ν. Έρογλου στο «τραπέζι του Μπάϊντεν», όπου μαζί με το Ν. Αναστασιάδη θα αποδεχτούν τις αμερικανικές ιδέες και το «μεγάλο σπρώξιμο» που θα είναι η πόλη της Αμμοχώστου.
Θετικό κλίμα για λύση
Πληροφορίες ότι έρευνες και αναλύσεις που έχουν γίνει εδώ και καιρό μέσα στην κυπριακή κοινωνία που δοκιμάζεται σκληρά από την κρίση, αναφέρουν ότι κάποια «εξέλιξη με επίκεντρο την Αμμόχωστο» θα είναι αρκετή για να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα για λύση. Η Άγκυρα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερες αντιρρήσεις για να «βάλει την Αμμόχωστο στο τραπέζι» τώρα, δεδομένου όμως ότι θα έχει κάποιες εξασφαλίσεις. Οι πληροφορίες λένε ότι γι’ αυτές τις «εξασφαλίσεις» η Άγκυρα έχει ήδη ενημερώσει την Αθήνα. Χωρίς, όμως, να βρει ευήκοον ους από την κυβέρνηση Σαμαρά. Κατ’ ακρίβειαν ο τελευταίος απέφυγε να πάρει οποιαδήποτε θέση. Μπορεί τελικά η τριπλή συνάντηση Μπάϊντεν-Αναστασιάδη-Έρογλου, να γίνει. Εφόσον γίνει θα έχει τεράστια συμβολική σημασία. Θα δώσει σε κάθε αποδέκτη το μήνυμα ότι «οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν». Ποιο είναι, όμως, το σχέδιο των Αμερικανών;
Η κυπριακή διπλωματία έχει προσπαθήσει όλο αυτό το διάστημα να περάσει ένα μήνυμα στην Ουάσιγκτον. Ότι σε συνδυασμό με τη συνεργασία της Κύπρου με το Ισραήλ στα ενεργειακά, η ελληνική πλευρά δεν έχει δισταγμούς να πάρει στους ώμους της το βάρος μιας απόφασης για λύση, εφόσον όμως δοθούν κάποιες απτές διαβεβαιώσεις στην κοινή γνώμη.
Η φιλοσοφία του Νίκου Αναστασιάδη όταν λέγει και επαναλαμβάνει διαρκώς ότι δεν πρόκειται να φέρει στο λαό μια παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν, στηρίζεται σε πολύ συγκεκριμένα και απλά δεδομένα. Κατ’ αρχάς, ξέρει ο Πρόεδρος ότι είναι ο άνθρωπος που θα είχε τη μεγαλύτερη δυσκολία για να προτείνει ένα σχέδιο Λύσης. Εξαιτίας του «αμαρτωλού» παρελθόντος. Από την ώρα που η τουρκική πλευρά, ιδιαίτερα με πρόεδρο το Νίκο Αναστασιάδη οχυρώνεται πίσω από το Σχέδιο Ανάν, ο Πρόεδρος σχεδίασε μια «μέθοδο διαφυγής».
Αυτή η μέθοδος αποκαλύφτηκε σε κάποιες στιγμές. Περιληπτικά μπορεί να περιγραφεί ως «όσο γίνεται χαλαρότερη ομοσπονδία». Ο Πρόεδρος, θητεύοντας στη «σχολή Κληρίδη», έχει πεισθεί από καιρό ότι η ελληνική πλευρά έχει συμφέρον να πάρει όσο γίνεται περισσότερα, διότι η βασική λογική της λύσης δεν πρόκειται να αλλάξει. Αυτή τη λογική δύσκολα μπορεί να τη δεχτούν οι Ελληνοκύπριοι, όσο και αν έχουν για χρόνια «εκπαιδευτεί» στην ομοσπονδία. Σημαντικότερο θα είναι, λοιπόν, να υπάρξουν κάποια απτά οφέλη προηγουμένως, τα οποία θα επιτρέψουν να «χρυσωθεί το χάπι».
Στη σημερινή Κύπρο με ανεργία που φλερτάρει το αστρονομικό 20%, με τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις καταχρεωμένες, αλλά και με την απειλή της Τρόϊκας για τη λύση του προβλήματος χρέους, οποιαδήποτε είδηση «θεαματικής» οικονομικής ένεσης μπορεί να πιάσει τόπο. Μια τέτοια «ένεση» κρίθηκε ότι μπορεί να είναι η Αμμόχωστος. Ο Τζο Μπάϊντεν, ο οποίος είναι αλήθεια ότι είναι «φίλος της Κύπρου», στην πραγματικότητα θα κάνει... επίσκεψη στην Αμμόχωστο. Διπλωμάτης «τρίτης χώρας» σχολίαζε λέγοντας «αυτό του ζήτησαν, αυτό θα κάνει». Η δέσμευση της αμερικανικής πλευράς θα εκπληρωθεί προς τη Λευκωσία.
Από την οποία, όμως, θα περιμένουν στη συνέχεια το επόμενο βήμα.
Γύρω από ένα τοπογραφικό χάρτη της «πόλης- φάντασμα»
ΑΛΛΕΣ πληροφορίες, όμως, διίστανται. Αναφέρουν ότι οι Αμερικάνοι, όπως και άλλες φορές σε ανάλογες περιπτώσεις, δεν τα ζύγισαν καλά. Οι Τούρκοι, που βρίσκονται ταυτόχρονα και σε «αναβαθμισμένη», αλλά και σε πολύ δύσκολη θέση, έχουν τον τρόπο και να υπόσχονται στις ΗΠΑ και στο τέλος να κάνουν το «δικό τους». Εδώ είναι, όμως, που θα επανέλθουμε στη βασική συζήτηση. Ας υποθέσουμε ότι πράγματι προχωρεί η «περίπτωση Αμμοχώστου». Θα είναι πράγματι μια μεγάλη εξέλιξη που μπορεί να προβληματίσει την κυπριακή κοινή γνώμη.
Όμως, αμέσως μετά, θα πρέπει αυτή η ίδια κοινή γνώμη να τεθεί αντιμέτωπη με τα «φαντάσματά» της. Με μια ομοσπονδία, η οποία αποκλείεται να είναι όπως την περιγράφουν τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και η θεωρία. Αλλά θα είναι «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα της Τουρκίας. Διότι, όπως σημειώνουν αναλυτές εκτός του ελληνικού χώρου, σε καμία περίπτωση η Τουρκία δεν θα δεχόταν κάποια συμφωνία που θα συνεπαγόταν ότι «η Κύπρος φεύγει από τον έλεγχό της». Σε αυτό το επίπεδο, όμως, μπαίνει στη μέση και μια άλλη καθόλου αμελητέα δύναμη. Το Ισραήλ.
Το οποίο, τόσο με άμεση διπλωματία όσο κυρίως μέσω λόμπι, έχει από καιρό διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να συνεχίσει να συνεργάζεται ενεργειακά με μια Κύπρο, που θα βρεθεί κάτω από μόνιμη τουρκική κηδεμονία. Όλα αυτά έχουν να κάνουν με διαδρομές φυσικού αερίου, αγωγούς, εμπορικά συμφέροντα και δικαιώματα εκμετάλλευσης... Θα παίξει όμως η Κύπρος την «κάρτα του Ισραήλ;».
Η απάντηση δεν είναι καθαρή. Όπως ποτέ δεν ήταν καθαρή αν η Κύπρος θα παίξει την «κάρτα της Ευρώπης». Μπορεί ο ΔΗΣΥ του Αβέρωφ Νεοφύτου να έφερε εδώ τον υποψήφιο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το φίλο των Ελλήνων Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Όμως, αρκετοί παρατηρούν ότι παρά τις φιλότιμες και αποτελεσματικές προσπάθειες στελεχών του ΔΗΣΥ που επηρεάζουν το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, οι θέσεις του τελευταίου για το Κυπριακό, αλλά και τα ευρω-τουρκικά δεν παύουν να είναι πολύ πιο προωθημένες από εκείνες του ίδιου του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Συνεπώς, πριν τις εκλογές της επόμενης Κυριακής κάποια…ζάρια μπορεί να έχουν ριχτεί στο τραπέζι, όπου ο Τζο Μπάϊντεν μπορεί να φέρει μαζί Νίκο Αναστασιάδη και Ντερβίς Έρογλου γύρω από ένα τοπογραφικό χάρτη της «πόλης-φάντασμα». Το ζήτημα είναι ποιον εξυπηρετούν οι «εξάρες» Μπάιντεν…
Source : www.simerini.com
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου